Afgelopen week werd duidelijk dat de problemen rondom de betaling van zorgverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget nog altijd voortduren. Zorgverleners die inmiddels diep in de schulden zitten en een Sociale Verzekeringsbank zonder probleemoplossend vermogen. Een hele slechte zaak en natuurlijk vormt deze 'PGB-misère' hét voorbeeld om aan de slag te gaan met duurzaam versimpelen als het gaat om beleidsuitvoering.
Nu blijkt dat specifieke regelingen voor een bepaalde groep kennelijk wél zonder problemen kan verlopen, vraag ik me af welk signaal de overheid nu precies wil afgeven aan de belastingbetaler. Ik beperk me hierbij tot de uitkering van toeslagen. Wat wil het geval? Asielzoekers die een verblijfsvergunning ontvangen, krijgen daarna direct voorrang bij het aanvragen van toeslagen. Het Centraal Orgaan Asielzoekers vraagt voor hen de huur- en zorgtoeslagen aan. Tevens worden de toeslagen, dankzij een deal met de Belastingdienst, ook nog eens veel sneller aan statushouders uitgekeerd. Omdat het COA garant staat voor de vreemdeling, vervallen ook nog eens de identiteitschecks waar de doorsnee Nederlander niet aan ontkomt.
Kennelijk kan het dus wél; een vlot werkende en praktische overheid die zorg draagt voor snelle uitbetaling en waarbij de administratieve lasten voor burgers wordt verminderd...Helaas is op deze manier vooral voor de lange termijn de maatschappelijke schade niet te overzien.
Allereerst moet de overheid natuurlijk zorg dragen voor een een vlotte en correcte uitbetaling van toeslagen (én sanctionering hierop) aan iedere Nederlander, zonder voorkeurspositie voor welke groep dan ook. De discussie over nut en noodzaak van uitkering van toeslagen laat ik maar even buiten beschouwing.
Ten tweede is het van onmiskenbaar belang om geloofwaardig te blijven. Immers, het grillige systeem van toeslagen staat onder druk. Natuurlijk vanwege de gebleken fraudegevoeligheid en aan het rondpompen van geld kleven per definitie risico's. Tel daarbij de boodschap op van 'eigen verantwoordelijkheid' en 'zelfredzaamheid' en de verkiezingsslogan 'het moet eerlijker' kan direct de prullenbak in.
Als voor een bepaalde groep de identiteitscheck wordt nagelaten, laat het zich raden dat een correcte vaststelling van de toegekende toeslagen tevens volkomen ongewis is. Dat, ten derde, werkt volkomen onnodig stigmatisering van statushouders in de hand met een rammelend rechtsgevoel van de doorsnee Nederlander tot gevolg. Tel uit je winst, beleidsbepalers en -makers. De procedure voor statushouders mag dan 'sneller' gaan. De acceptatie en integratie van 'nieuwe Nederlanders', met alle problemen die daarbij om de hoek komen kijken, en het herstel van het rechtsgevoel van de gemiddelde belastingbetaler wordt er behoorlijk door vertraagd. Het lijkt me goed als met dit soort praktijken onmiddellijk wordt gestopt!
Nu blijkt dat specifieke regelingen voor een bepaalde groep kennelijk wél zonder problemen kan verlopen, vraag ik me af welk signaal de overheid nu precies wil afgeven aan de belastingbetaler. Ik beperk me hierbij tot de uitkering van toeslagen. Wat wil het geval? Asielzoekers die een verblijfsvergunning ontvangen, krijgen daarna direct voorrang bij het aanvragen van toeslagen. Het Centraal Orgaan Asielzoekers vraagt voor hen de huur- en zorgtoeslagen aan. Tevens worden de toeslagen, dankzij een deal met de Belastingdienst, ook nog eens veel sneller aan statushouders uitgekeerd. Omdat het COA garant staat voor de vreemdeling, vervallen ook nog eens de identiteitschecks waar de doorsnee Nederlander niet aan ontkomt.
Kennelijk kan het dus wél; een vlot werkende en praktische overheid die zorg draagt voor snelle uitbetaling en waarbij de administratieve lasten voor burgers wordt verminderd...Helaas is op deze manier vooral voor de lange termijn de maatschappelijke schade niet te overzien.
Allereerst moet de overheid natuurlijk zorg dragen voor een een vlotte en correcte uitbetaling van toeslagen (én sanctionering hierop) aan iedere Nederlander, zonder voorkeurspositie voor welke groep dan ook. De discussie over nut en noodzaak van uitkering van toeslagen laat ik maar even buiten beschouwing.
Ten tweede is het van onmiskenbaar belang om geloofwaardig te blijven. Immers, het grillige systeem van toeslagen staat onder druk. Natuurlijk vanwege de gebleken fraudegevoeligheid en aan het rondpompen van geld kleven per definitie risico's. Tel daarbij de boodschap op van 'eigen verantwoordelijkheid' en 'zelfredzaamheid' en de verkiezingsslogan 'het moet eerlijker' kan direct de prullenbak in.
Als voor een bepaalde groep de identiteitscheck wordt nagelaten, laat het zich raden dat een correcte vaststelling van de toegekende toeslagen tevens volkomen ongewis is. Dat, ten derde, werkt volkomen onnodig stigmatisering van statushouders in de hand met een rammelend rechtsgevoel van de doorsnee Nederlander tot gevolg. Tel uit je winst, beleidsbepalers en -makers. De procedure voor statushouders mag dan 'sneller' gaan. De acceptatie en integratie van 'nieuwe Nederlanders', met alle problemen die daarbij om de hoek komen kijken, en het herstel van het rechtsgevoel van de gemiddelde belastingbetaler wordt er behoorlijk door vertraagd. Het lijkt me goed als met dit soort praktijken onmiddellijk wordt gestopt!
Reacties
Een reactie posten