Doorgaan naar hoofdcontent

Bring back strength

Ongeveer tweeënhalf jaar geleden werden in Nigeria 276 schoolmeisjes ontvoerd door de Nigeriaanse terreurbeweging Boko Haram. Deze Afrikaanse islamitische equivalent van IS, opgericht door een geestelijke, kan nog altijd ongestraft haar gang gaan. Nu, in augustus 2016 zijn nog altijd 219 meisjes niet teruggekeerd naar huis ondanks alle wereldwijde protesten.

Michelle Obama in actie voor #Bringbackourgirls
De actie #Bringbackourgirls, waaraan ook presidentsvrouw Michelle Obama haar naam heeft verbonden, kan in dit verband als erg sympathiek worden betiteld maar is tegelijkertijd symbool van de onmacht tegen terreur.
Uiteraard toont deze brute en langdurige ontvoering in de eerste plaats de onmacht van de Nigeriaanse autoriteiten. Echter, de strijd tegen moslimterrorisme verdient, als het effectief wil zijn, een gezamenlijke aanpak. De acties tot nu toe kunnen als 'too little, too late' worden beoordeeld. Zo bezien kunnen we zelfs stellen dat deze foto van Michelle Obama illustratief is voor het zwakke buitenlandse beleid van echtgenoot Barack Obama.

Omdat zijn ambtstermijn op 20 januari a.s. afloopt, is het te hopen dat er een ommekeer komt in de strijd tegen moslimterrorisme. Deze strijd tegen wereldwijd terrorisme verdient een krachtige impuls, ook in Nederland en in Europees verband, waarbij het overschrijden van een 'rode lijn' weer betekenis krijgt. Vanzelfsprekend in het geval van de Nigeriaanse schoolmeisjes, maar ook ten opzichte van economische migranten die illegaal de EU binnendringen, onwillige asielzoekers of derde/vierde generatie migranten die nog vloeiend de taal van het land van herkomst spreken, in het klaslokaal, of waar dan ook in onze samenleving. En natuurlijk had het IOC de Egyptische atleet, met zijn haatboodschap in de vorm van het weigeren van een handdruk, oneervol naar huis moeten sturen. In kracht kan zwakte schuilen, in zwakte geen kracht...Bring back strength!




Reacties

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...

Wat volgt er op de Arabische Lente?

Na de omwentelingen in Tunesië en Egypte heeft de Arabische Lente vaste grond onder de voeten gekregen. Toezeggingen van de Marokkaanse koning, een nieuwe premier in Jordanië en een geldinjectie van de koning van Saoedi-Arabië zijn voorbeelden van maatregelen die de onrust in die landen enigszins tot bedaren hebben gebracht, zeker in vergelijking met de situatie in andere landen in de Arabische wereld. In Libië, Syrië en Jemen is de situatie immers behoorlijk uit de hand gelopen of dreigt dit te gebeuren. Hopelijk met meer vrijheid voor de bevolking als uitkomst. Mijn nieuwjaarswens voor meer vrijheid in o.a. deze drie landen dreigt gevolg te krijgen en dat is positief. De tussenstand is nu dat de opstandelingen in Libië, mede dankzij het militair ingrijpen conform VN-resolutie 1973 , voorzichtig aan terrein winnen. In Syrië was het afgelopen weekend vooral in het zuiden van dat land onrustig. Omdat het regime de onrust kennelijk niet meer kan ontkennen - ook in Damascus was het o...

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...

Help Jelte

Een jongen van acht jaar wordt in september 2009 na een woordenwisseling in elkaar getrapt, raakt kort daarna in coma en loopt een hersenbeschadiging op. Het is het verhaal van Jelte Stronkhorst . Een aangrijpend verhaal wat inmiddels de nodige aandacht heeft gehad in de landelijke media. Er zijn therapieën en trainingen die zeker kans op herstel en meer kwaliteit van leven bieden. Deze therapieën zijn echter niet in Nederland voorhanden en hier zit een prijskaartje aan verbonden. Als u direct wilt doneren, klik dan hier . U kunt ook een bedrag overmaken: Rabobank Rekeningnummer 156567059 t.n.v. Stichting Jelte. Doneer voor het herstel van Jelte!