Vrijwilligers in het gedrang?

“Heilige huisjes worden niet ontzien”. De boodschap van de wethouder Financiën, vorig jaar bij de presentatie van de ombuigingen in het kader van het Scherp aan de Wind-programma,  was duidelijk. Een prima uitgangspunt overigens.

Tijdens de raadsvergadering van afgelopen donderdag, dus uitgerekend bij de behandeling van de begroting 2013, bleek dat de zaken anders liggen. Het gezamenlijke budget van de wijkraden bleek een heilig huisje te zijn omdat sleutelen aan de hoogte van het wijkraadbudget kennelijk onbespreekbaar was. Het huidige budget voor de wijkraden (12.000 euro per jaar per wijkraad; er zijn 5 wijkraden) blijft dus voorlopig in de huidige vorm bestaan. Wat is er aan de hand?

De VVD-bijdrage aan de Algemene Beschouwingen ging ondermeer vergezeld van een amendement met als strekking het herzien van een bezuiniging m.b.t. de ondersteuning aan vrijwilligers. De bezuiniging betreft de ondersteuning bij transport, plaatsen en verwijderen van bijv. dranghekken bij volksfeesten en andere evenementen. In het vervolg dienen vrijwilligersorganisaties de dranghekken zelf op te halen én terug te brengen bij de gemeente, tijdens kantooruren. Overigens gaat het in dit geval om een verschuiving binnen het Wijkwerk-budget, omdat het bedrag wat wordt uitgespaard ten bate van het groenonderhoud komt.

Het amendement had mede als doel om vrijwilligers adequaat te blijven faciliteren (geen geknuffel). Vrijwilligers vormen een belangrijke groep waarop we zuinig moeten zijn. Zij mogen zich gesteund weten door de gemeente, in dit geval bij volksfeesten of andere evenementen. Men offert vrije uurtjes op, bezorgt andere inwoners en/of toeristen een mooi feest of ander evenement waarvan anderen profiteren, waaronder de gemeente zelf. Met de huidige dienstverlening is kennelijk 35.000 euro gemoeid. Als dekking stelde de VVD-fractie voor om dit bedrag aan het budget van de wijkraden te onttrekken.

Omdat in een tijd van bezuinigingen de ‘pijn’ evenredig verdeeld moet worden lijkt het voor de hand te liggen als tevens het ruime budget voor de wijkraden op z’n minst ter discussie wordt gesteld. Natuurlijk zou gesteld kunnen worden dat dit wijkraadbudget géén heilig huisje vormt omdat het budget niet verder wordt verhoogd. Dat gaat mij wat ver. In menig andere (grotere) gemeente ligt het feitelijke wijkraadbudget lager. Daarbij komt nog dat de besteding van het budget af en toe vraagtekens oproept. 

Het is natuurlijk niet de bedoeling dat besteding van het wijkraadbudget leidt tot tegenstrijdig gemeentelijk beleid. Het gemeentelijk subsidiebeleid is niet voor niets herzien. Als effectief beleid wordt nagestreefd, mag niet oogluikend worden toegestaan dat via een omweg tegenovergestelde effecten worden bereikt (het verschil tussen output en outcome). Trouwens, geen misverstand over de goede intenties van de wijkraden. De diverse enthousiaste wijkraadleden (eveneens vrijwilligers) laten van zich horen in hun wijk, maar men zou met minder (geld) de doelstelling kunnen halen. Daarmee blijft ook op wijk- cq. buurtniveau de prikkel levend om zelfwerkzaamheid, eigen verantwoordelijkheid, co-financiering en andere (geldinzamel-)acties ter verbetering van de eigen buurt aan te moedigen. 

Inderdaad, het fenomeen wijkraad(budget) kennen we nog niet zo lang binnen onze gemeente. Dat is juist reden om tijdig en duidelijk bij te sturen in plaats van een afwachtende houding aan te nemen. Als geduld op ieder afzonderlijke bezuinigingsmaatregel als argument van toepassing zou zijn, zou er geen sprake zijn geweest van een sluitende begroting 2013.

In menig verkiezingsprogramma, het coalitieakkoord of het zgn Oranje-akkoord staan mooie woorden over vrijwilligers, het motiveren c.q. ondersteunen van deze groep en het belang van hun activiteiten. Het ligt dan voor de hand als aan die woorden betekenis wordt gegeven. 

Natuurlijk, er zijn vele vrijwilligers, niet iedereen houdt zich bezig met het organiseren van evenementen en natuurlijk heeft het College aandacht voor vrijwilligers, op diverse vlakken. Het gaat mij echter om het signaal wat op dit punt wordt afgegeven, de prioriteiten op basis waarvan wordt bezuinigd en de aandacht voor vrijwilligers die niet mag verslappen. Daarom: strategisch bezuinigen heeft zin! Wordt vervolgd binnen de gemeentelijke kerntakendiscussie.