Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit april, 2018 tonen

Niet te vroeg juichen

Er kwamen vrijdagavond opmerkelijke beelden van de grenst tussen Noord- en Zuid-Korea. Twee leiders die elkaar begroeten en plannen maken voor vrede. De eerste stappen naar 'vrede', wat dit dan ook uiteindelijk mag betekenen, zou ik vooralsnog willen plaatsen in de categorie 'te mooi om waar te zijn'. Zeker, de beelden zijn historisch maar de werkelijke historische waarde moet nog blijken. Tegelijkertijd kunnen we vaststellen dat de houding van VS-president Donald Trump inzake Noord-Korea indirect heeft geleid tot deze verrassende beelden en ontwikkelingen. 'de Grote Leider' van Noord-Korea De Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-Un is vooralsnog de grote winnaar. Met het afschieten van raketten haalt hij nu een 'prijs' binnen als men hem gaat vragen daarmee te stoppen. Het zal geen verbazing wekken dat voor de Noord-Koreaanse dictator machtsbehoud de inzet vormt bij een eventuele 'vrede'. Bij alle euforie over de beelden van de demarcatieli

Een dichte deur

In verband met de vervroegde presidentsverkiezingen in Turkije is Erdogan voornemens om ook in Europa campagne te voeren. Dit feit alleen al geeft aan dat hij er kennelijk brood inziet om de Turken die in Europa wonen, voor zich te winnen. Dat is een treurige constatering, omdat hiermee iets gezegd wordt over de erbarmelijke staat van de integratie van Turken in Europa. Tevens is het andermaal aanleiding om de problematiek van dubbele paspoorten te bekijken en maatregelen te nemen. Echter, het is nu vooral van belang om Erdogan buiten de deur te houden. Kennelijk is Erdogan niet zeker van z'n zaak v.w.b. het stemgedrag van de Turken in Turkije zelf. Daarbij zal hij het positieve sentiment over Turkije van Turken woonachtig in het buitenland maximaal willen uitbuiten. Uiteindelijk zorgden de Turken buiten Turkije voor de winst van Erdogan bij het referendum over de grondwet, voorzover je kunt spreken van een legitiem referendum gelet op de eenzijdige berichtgeving in Turkije. De

Vinger aan de pols

Met de luchtaanvallen van de VS, Groot-Brittannië en Frankrijk op een aantal doelen in Syrië gaat de oorlog aldaar alweer een nieuwe fase in. De feitelijke toedracht van de gifgasaanval in Douma is nog niet helemaal duidelijk, om het voorzichtig te zeggen. Tegelijkertijd is het niet de eerste keer dat in Syrië, of wat daar als eenheidsstaat nog van over is, gifgas wordt ingezet tegen de burgerbevolking. Zo bezien snap ik het signaal van de eerdergenoemde grootmachten heel goed en kan ik dat steunen.  Restant van een wetenschappelijk onderzoekscentrum. Zeker, de luchtaanvallen kunnen verstrekkende (geopolitieke) gevolgen hebben. Daarnaast is strikt genomen een soevereine staat aangevallen. Maar nogmaals, we spreken hier over Syrië. Dat is een 'land' met een dictator, die elke vorm van protest en roep om democratisering keihard de kop heeft ingedrukt. In het allereerste begin, toen een brede afspiegeling van de Syrische samenleving de straat opging en later, toen door (in)

Wetteloosheid troef

Bordjes op deuren van bewoners die bang zijn voor woningkapers.  Afgelopen week werd nog eens heel duidelijk aangetoond wat de gevolgen zijn van het stoer stellen van regels die vervolgens niet worden gehandhaafd en de uitwassen daarvan. Ik doel op de ongeregeldheden in Amsterdam-Oost. Tijdens het Paasweekend werden daar door een groep uitgeprocedeerde asielzoekers woningen gekraakt, zelfs als ze bewoond werden. Het gaat om twintig gekraakte woningen in de Rudolf Dieselstraatjes in Amsterdam-Oost. Het heeft geleid tot gevoelens van angst en onveiligheid bij de huidige bewoners, veelal studenten. In zeker één geval waren uitgeprocedeerde asielzoekers, ik herhaal: uitgeprocedeerde asielzoekers, een bewoonde woning binnengedrongen toen een bewoner onder de douche stond. Anderen werken noodgedwongen thuis, bang als men is dat hun woning bij afwezigheid simpelweg wordt ingenomen door deze krakers. Het kan niet anders, of hier is stevig opgetreden tegen deze hoogst brutale, illegale ac

Omgekeerde wereld

De onlusten aan de grens tussen de Gazastrook en Israël laten andermaal zien dat terreur loont, als je handig gebruik maakt van de omstandigheden. Terreurorganisatie Hamas weet al jarenlang door eenvoudige trucs de staat Israël in het verdomhoekje te zetten.  Tijdens de Gaza-oorlog werd door Hamas in de Gaza-strook kanonnen en ander geschut met het grootste gemak op daken van ziekenhuizen en scholen geplaatst. Met het uitschakelen van dat geschut door Israël, met daarbij het vernielen van het gebouw met alle slachtoffers van dien, was het makkelijk om Israël als kwade genius af te schilderen. En dat terwijl Hamas bewust het risico had ingecalculeerd dat er slachtoffers zouden gaan vallen. Dus eigenlijk werden er Palestijnen door Hamas opgeofferd voor de doeleinden van de Hamas-leiding. Uitbuiting in optima forma, want de Gaza-strook is bepaald niet te vergelijken met Koeweit, terwijl in theorie de vergelijking niet eens mank hoeft te gaan. Alleen de bankrekeningen van de Hamas-lei