Doorgaan naar hoofdcontent

Slim bezuinigen in de praktijk


Tijdens de behandeling van de Kadernota (voorbereiding op de begroting) in de raadscommissie Welzijn heb ik namens de VVD onder andere de vinger gelegd bij een bezuigingsmaatregel betreffende de inzet van gemeentelijk personeel voor het ondersteunen van volksfeesten en andere evenementen. Deze bezuinigingsmaatregel omvat het schrappen van inzet door gemeentelijk personeel v.w.b. het transporteren, plaatsen en verwijderen van diverse materialen, zoals drang- en afzethekken. Zodoende wordt 35.000 euro bezuinigd op het Wijkwerk-budget, waaruit de inzet van het gemeentelijk personeel wordt betaald. Zeker, een fors bedrag maar toch veel minder fors dan 3,5 miljoen euro voor het aankopen van een pand aan de Boulevard, wat geen overheidstaak vormt. Het is maar net waar je gemeentegeld aan wilt uitgeven of juist niet. In dit geval met als gevolg dat vrijwilligersorganisaties de hekken dus voortaan zelf moeten plaatsen en terugbrengen.

De vraag is of dit op deze manier verstandig is. Vrijwilligersorganisaties zullen zich het liefst op hun kerntaken willen concentreren, nl. het organiseren van een feest of ander evenement, waar sowieso al menig vrij uurtje in wordt gestopt. Tevens kunnen zich (verkeers)onveilige situaties voordoen omdat men vanwege gebrek aan man/vrouwkracht of organisatie een beperkt aantal of helemaal geen hekken plaatst. Tevens is het gevaar groot dat evenementen (voorgoed) worden gecanceld omdat men het aansprakelijkheidsrisico (bij ongevallen) niet wil lopen en daar valt wat voor te zeggen. Overigens, van welke mate van controle is sprake als men het plaatsen van dranghekken volledig aan de vrijwilligersorganisatie overlaat? Wordt dan een gemeentelijke opsporingsambtenaar ingeschakeld die vervolgens (ook) overuren moet gaan maken? Hoe dan ook, vrijwilligersorganisaties zien zich dus voor extra kosten geplaatst en naar mijn smaak worden vrijwilligers overvraagd bij de praktische uitwerking van dit ombuigingsvoorstel. 

Onze gemeente mag terecht trots zijn op haar vrijwilligerslegioen en het is goed om vrijwilligerschap te stimuleren, juist in de praktische zin van het woord, juist waar het vrijwilligers betreft en juist in een tijd waarin steeds meer een beroep op de samenleving wordt gedaan. We hebben ze dus hard nodig! Vrijwilligers dus, die zich belangeloos inzetten om mede-inwoners een gezellige dag, een leuk evenement, etc. etc. te bezorgen, zonder dat er een duidelijk commercieel belang speelt.

Overigens, laten we niet al te romantisch doen. Ondanks het feit dat onze gemeente vele vrijwilligers kent staat ook in onze gemeente het aantal beschikbare vrijwilligers onder druk. Zo moest onlangs nog een activiteit worden afgelast, vanwege een gebrek aan vrijwilligers. Reden temeer dus om heel precies te bekijken hoe we het vrijwilligerswerk van de juiste prikkels kunnen blijven voorzien zodat vrijwilligers zich gesteund en gemotiveerd weten en hun aantal toeneemt. Natuurlijk, er is alle reden om goed op de centen te letten. Er is echter ook alle reden om de juiste keuzes te blijven maken en eventuele tegenstrijdigheid van beleid tegen te gaan, juist in tijden van een knellende begroting. 

Dat brengt mij bij de financiële dekking om bovengenoemde maatregel terug te kunnen draaien of op z'n minst te verzachten. Door middel van het verminderen van de budgetten voor wijkraden, een andere kostenpost in het kader van het Wijkwerk, kan budget in de richting van vrijwilligers worden verschoven. 

Onze gemeente kent vijf wijkraden. Iedere wijkraad mag jaarlijks een bedrag van maximaal 12.000 euro besteden om o.a. de leefbaarheid in de eigen wijk te bevorderen. Met alle waardering die ik voor de werkzaamheden heb van de wijkraden; het totale wijkraadbudget van 60.000 euro per jaar moet omlaag! De nobele doelstelling ten aanzien van het bevorderen van leefbaarheid en het feit dat sommige wijkraden hier uitstekend in slagen, doet daar niets aan af. Met veel minder geld is nog steeds veel mogelijk. Nu gaat het over een fiks bedrag en het lijkt me dat hier iets rechtgezet moet worden. Om meerdere redenen. Ten eerste hebben de meeste wijkraden veel minder uitgegeven dan het toegestane budget. Ten tweede wordt door het beschikbare budget indirecte subsidieverlening in de hand gewerkt en dat lijkt me met het oog op het nieuwe subsidiebeleid ongewenst. Waarom investeren in tegenstrijdigheid? Ten derde ligt bij een dergelijk budget het gevaar op de loer dat het budget wordt gebruikt voor zaken waarvan nut en noodzaak niet direct zijn aangetoond, zogenoemde onzin-uitgaven.  Zo is er bijvoorbeeld met gemeentegeld geïnvesteerd in overbodige, wijkgerelateerde, verkeersborden. Ik kan mij nuttiger uitgaven voorstellen. Terugbrengen dus, dat totale budget van € 60.000 per jaar. Juist nu, omdat nut en noodzaak van verlaging van het budget al na het eerste jaar duidelijk zijn aangetoond. 

Op deze manier kunnen meerdere doelen in een keer worden behaald. Meer (blijvende) praktische ondersteuning voor vrijwilligers, een gezond budget voor wijkraden en minder tegenstrijdig beleid, in welke zin dan ook. Ik reken op de sterke knieën van andere partijen in de gemeenteraad om hier samen werk van te maken!
  



Reacties

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...

13 mei 1940

Op maandag 13 mei 1940 zijn er waarschijnlijk van verschillende kranten noodedities verschenen. Omdat het Tweede Pinksterdag was verschenen er immers geen reguliere edities. Ik heb een fragment van een noodeditie kunnen achterhalen. Verder vandaag ook een impressie van de gebeurtenissen. De 12e mei was - zoals gisteren al aangekondigd - geëindigd in grote mineur aan Nederlandse zijde. Dat drong in de avond van die dag goed door in Den Haag, waar men slecht nieuws kreeg te verwerken. Allereerst was er het doorbreken van de frontlijn bij de Grebbeberg, waar toen slechts de stoplijn resteerde om de Grebbelinie als geheel te behouden. Daarnaast was er geen spoor van Franse progressie in Noord-Brabant. Als klap op de vuurpijl begonnen de signalen erg sterk te worden dat een sterk Duits leger door Noord-Brabant kruiste om zich in de sector Breda in verbinding te stellen met het bij Moerdijk verdedigde Duitse bruggenhoofd. Rond middernacht kreeg men bevestiging van die berichten, toen de aflu...

En het orkest speelde verder...

Afgelopen week was het weer raak, helaas. Een moslimterrorist meende een vreedzame Kerstmarkt in Straatsburg te moeten terroriseren door eerst Allahu Akbar te roepen en vervolgens te schieten op onschuldige bezoekers. Intussen zijn er vijf doden te betreuren. Vijf mensen die zich erop verheugden om een Kerstmarkt te bezoeken.... De respons op dit drama was zoals verwacht: een klopjacht op de dader (met het doodschieten van deze moslimfundamentalist als uiteindelijk bevredigend resultaat), bloemen op de plek des onheils, een minuut stilte in het Europees Parlement (Straatsburg is de stad van de plenaire vergaderingen van het Europees Parlement) en dat was het dan. Premier Rutte zei in een reactie: "Belangrijkste verzet dat we tegen dit soort idioten kunnen bieden is gewoon ons leven blijven leiden."  Ja, dat is iets te makkelijk gezegd. De uitspraak doet een beetje denken aan premier De Geer, die zelfs op de eerste oorlogsdag op 10 mei 1940 nog niet wilde geloven da...