Doorgaan naar hoofdcontent

NL Doet maakt het verschil

Afgelopen vrijdag en zaterdag vond (weer) de grote vrijwilligersactie NL Doet plaats. Op grote schaal werd ook lokaal de handen uit de mouwen gestoken. Zo kon bij de meest uiteenlopende klussen en werkzaamheden het vrijwilligerswerk actief worden ondersteund en professionals werk uit handen worden genomen. In onze gemeente werd dit gecoördineerd door het Vrijwilligers Informatiepunt Katwijk. Omdat ik vrijwilligerswerk een warm hart toedraag had ik me ook aangemeld. Afgelopen vrijdag was het voor mij tijd voor actie. Die dag ging ik op pad  met bewoners van verpleeg-, behandel- en huntingtoncentrum Topaz Overduin, aan de Nachtegaallaan in Katwijk.

In de ochtenduren werd een wandeling gemaakt richting een strandpaviljoen voor een kopje koffie met wat erbij. Dat overkomt de bewoners van de afdeling waarmee wij (particulieren, werknemers van de lokale Rabobank en ikzelf) op pad gingen niet iedere dag. Vaak is het niet mogelijk om met de hele groep een wandeling te maken omdat daarvoor te weinig man/vrouwkracht beschikbaar is. Wat dat betreft maakte NL Doet voor deze mensen zeker het verschil...

Na de ochtendwandeling was het de hoogste tijd voor het eten van pannenkoeken. Deze lieten de bewoners zich goed smaken! De middag was bestemd voor bingo, geleid door burgemeester Jos Wienen en wethouder Gerard Mostert. Ook was er ruimte voor muziek en werd de polonaise meermalen ingezet. Een gezellige boel maar ook een drukke boel... Een drukke boel voor het personeel, nu ondersteund door vrijwilligers bij hun dagelijkse taken. Het was daarbij schokkend om te zien wat de ziekte van Huntington bij een mens kan aanrichten. Ook bij jonge mensen. Het is hard om te zien hoe beperkt bijvoorbeeld Chris, een 21-jarige jongen in zijn mogelijkheden is. Met af en toe wat vrijwillige ondersteuning kan het dagelijkse leven van deze bewoners nog wat extra kleur krijgen. Nogmaals, niet iedere dag worden er wandelingen gemaakt en er zijn bewoners die nooit bezoek krijgen...

Degenen die de professionals van Topaz Overduin willen ondersteunen door zo nu en dan met deze bewoners een wandeling te maken of  te helpen bij verzorging of andere activiteiten kunnen zich aanmelden!  

Het was goed om eens getuige te zijn van de dagelijkse gang van zaken in de zorgsector. Het was ook wel een bijzondere dag. Het overkomt me niet vaak dat ik twee keer op een dag wordt toegezongen. Dat had te maken met het feit dat ik die dag een jaartje ouder ben geworden. Het heeft me er niet van kunnen weerhouden om de handen uit de mouwen te steken en ik heb er beslist geen spijt van. Het was bovenal een leuke dag!
Labels:

Reacties

  1. Kees van der Meij22 maart 2011 om 18:17

    Hoi Edwin,

    Het was een mooie dag! Ik vond het wel heel indrukwekkend. Huntington is een hele nare ziekte en dan druk ik het netjes uit. Ik heb heel veel respect voor de mensen die de ziekte hebben. Ze hebben een aardig kruis te dragen. Ook voor partners en familieleden valt het niet mee om je naaste zo te zien achteruitgaan. Groetjes, Kees van der Meij

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Joost Franse23 maart 2011 om 12:20

    Beste Edwin,

    Ook ik heb afgelopen vrijdag meegelopen bij Overduin. De ziekte Huntington heeft ook op mij een diepe indruk achter gelaten. Je fietst dikwijls langs het complex, maar weet in feite niet wat er zich achter die deuren afspeelt.

    Ik hoop van harte dat we de mensen een mooie dag hebben kunnen geven en ben van plan om volgend jaar zeker weer deel te nemen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Een reactie posten
Meer lezen

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...
3 reacties
Meer lezen

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...
Een reactie posten
Meer lezen

13 mei 1940

Op maandag 13 mei 1940 zijn er waarschijnlijk van verschillende kranten noodedities verschenen. Omdat het Tweede Pinksterdag was verschenen er immers geen reguliere edities. Ik heb een fragment van een noodeditie kunnen achterhalen. Verder vandaag ook een impressie van de gebeurtenissen. De 12e mei was - zoals gisteren al aangekondigd - geëindigd in grote mineur aan Nederlandse zijde. Dat drong in de avond van die dag goed door in Den Haag, waar men slecht nieuws kreeg te verwerken. Allereerst was er het doorbreken van de frontlijn bij de Grebbeberg, waar toen slechts de stoplijn resteerde om de Grebbelinie als geheel te behouden. Daarnaast was er geen spoor van Franse progressie in Noord-Brabant. Als klap op de vuurpijl begonnen de signalen erg sterk te worden dat een sterk Duits leger door Noord-Brabant kruiste om zich in de sector Breda in verbinding te stellen met het bij Moerdijk verdedigde Duitse bruggenhoofd. Rond middernacht kreeg men bevestiging van die berichten, toen de aflu...
Een reactie posten
Meer lezen

En het orkest speelde verder...

Afgelopen week was het weer raak, helaas. Een moslimterrorist meende een vreedzame Kerstmarkt in Straatsburg te moeten terroriseren door eerst Allahu Akbar te roepen en vervolgens te schieten op onschuldige bezoekers. Intussen zijn er vijf doden te betreuren. Vijf mensen die zich erop verheugden om een Kerstmarkt te bezoeken.... De respons op dit drama was zoals verwacht: een klopjacht op de dader (met het doodschieten van deze moslimfundamentalist als uiteindelijk bevredigend resultaat), bloemen op de plek des onheils, een minuut stilte in het Europees Parlement (Straatsburg is de stad van de plenaire vergaderingen van het Europees Parlement) en dat was het dan. Premier Rutte zei in een reactie: "Belangrijkste verzet dat we tegen dit soort idioten kunnen bieden is gewoon ons leven blijven leiden."  Ja, dat is iets te makkelijk gezegd. De uitspraak doet een beetje denken aan premier De Geer, die zelfs op de eerste oorlogsdag op 10 mei 1940 nog niet wilde geloven da...
Een reactie posten
Meer lezen