Afgelopen vrijdag en zaterdag vond (weer) de grote vrijwilligersactie NL Doet plaats. Op grote schaal werd ook lokaal de handen uit de mouwen gestoken. Zo kon bij de meest uiteenlopende klussen en werkzaamheden het vrijwilligerswerk actief worden ondersteund en professionals werk uit handen worden genomen. In onze gemeente werd dit gecoördineerd door het Vrijwilligers Informatiepunt Katwijk. Omdat ik vrijwilligerswerk een warm hart toedraag had ik me ook aangemeld. Afgelopen vrijdag was het voor mij tijd voor actie. Die dag ging ik op pad met bewoners van verpleeg-, behandel- en huntingtoncentrum Topaz Overduin, aan de Nachtegaallaan in Katwijk.
In de ochtenduren werd een wandeling gemaakt richting een strandpaviljoen voor een kopje koffie met wat erbij. Dat overkomt de bewoners van de afdeling waarmee wij (particulieren, werknemers van de lokale Rabobank en ikzelf) op pad gingen niet iedere dag. Vaak is het niet mogelijk om met de hele groep een wandeling te maken omdat daarvoor te weinig man/vrouwkracht beschikbaar is. Wat dat betreft maakte NL Doet voor deze mensen zeker het verschil...
Na de ochtendwandeling was het de hoogste tijd voor het eten van pannenkoeken. Deze lieten de bewoners zich goed smaken! De middag was bestemd voor bingo, geleid door burgemeester Jos Wienen en wethouder Gerard Mostert. Ook was er ruimte voor muziek en werd de polonaise meermalen ingezet. Een gezellige boel maar ook een drukke boel... Een drukke boel voor het personeel, nu ondersteund door vrijwilligers bij hun dagelijkse taken. Het was daarbij schokkend om te zien wat de ziekte van Huntington bij een mens kan aanrichten. Ook bij jonge mensen. Het is hard om te zien hoe beperkt bijvoorbeeld Chris, een 21-jarige jongen in zijn mogelijkheden is. Met af en toe wat vrijwillige ondersteuning kan het dagelijkse leven van deze bewoners nog wat extra kleur krijgen. Nogmaals, niet iedere dag worden er wandelingen gemaakt en er zijn bewoners die nooit bezoek krijgen...
Degenen die de professionals van Topaz Overduin willen ondersteunen door zo nu en dan met deze bewoners een wandeling te maken of te helpen bij verzorging of andere activiteiten kunnen zich aanmelden!
Het was goed om eens getuige te zijn van de dagelijkse gang van zaken in de zorgsector. Het was ook wel een bijzondere dag. Het overkomt me niet vaak dat ik twee keer op een dag wordt toegezongen. Dat had te maken met het feit dat ik die dag een jaartje ouder ben geworden. Het heeft me er niet van kunnen weerhouden om de handen uit de mouwen te steken en ik heb er beslist geen spijt van. Het was bovenal een leuke dag!
In de ochtenduren werd een wandeling gemaakt richting een strandpaviljoen voor een kopje koffie met wat erbij. Dat overkomt de bewoners van de afdeling waarmee wij (particulieren, werknemers van de lokale Rabobank en ikzelf) op pad gingen niet iedere dag. Vaak is het niet mogelijk om met de hele groep een wandeling te maken omdat daarvoor te weinig man/vrouwkracht beschikbaar is. Wat dat betreft maakte NL Doet voor deze mensen zeker het verschil...Na de ochtendwandeling was het de hoogste tijd voor het eten van pannenkoeken. Deze lieten de bewoners zich goed smaken! De middag was bestemd voor bingo, geleid door burgemeester Jos Wienen en wethouder Gerard Mostert. Ook was er ruimte voor muziek en werd de polonaise meermalen ingezet. Een gezellige boel maar ook een drukke boel... Een drukke boel voor het personeel, nu ondersteund door vrijwilligers bij hun dagelijkse taken. Het was daarbij schokkend om te zien wat de ziekte van Huntington bij een mens kan aanrichten. Ook bij jonge mensen. Het is hard om te zien hoe beperkt bijvoorbeeld Chris, een 21-jarige jongen in zijn mogelijkheden is. Met af en toe wat vrijwillige ondersteuning kan het dagelijkse leven van deze bewoners nog wat extra kleur krijgen. Nogmaals, niet iedere dag worden er wandelingen gemaakt en er zijn bewoners die nooit bezoek krijgen...
Degenen die de professionals van Topaz Overduin willen ondersteunen door zo nu en dan met deze bewoners een wandeling te maken of te helpen bij verzorging of andere activiteiten kunnen zich aanmelden!
Het was goed om eens getuige te zijn van de dagelijkse gang van zaken in de zorgsector. Het was ook wel een bijzondere dag. Het overkomt me niet vaak dat ik twee keer op een dag wordt toegezongen. Dat had te maken met het feit dat ik die dag een jaartje ouder ben geworden. Het heeft me er niet van kunnen weerhouden om de handen uit de mouwen te steken en ik heb er beslist geen spijt van. Het was bovenal een leuke dag!
Hoi Edwin,
BeantwoordenVerwijderenHet was een mooie dag! Ik vond het wel heel indrukwekkend. Huntington is een hele nare ziekte en dan druk ik het netjes uit. Ik heb heel veel respect voor de mensen die de ziekte hebben. Ze hebben een aardig kruis te dragen. Ook voor partners en familieleden valt het niet mee om je naaste zo te zien achteruitgaan. Groetjes, Kees van der Meij
Beste Edwin,
BeantwoordenVerwijderenOok ik heb afgelopen vrijdag meegelopen bij Overduin. De ziekte Huntington heeft ook op mij een diepe indruk achter gelaten. Je fietst dikwijls langs het complex, maar weet in feite niet wat er zich achter die deuren afspeelt.
Ik hoop van harte dat we de mensen een mooie dag hebben kunnen geven en ben van plan om volgend jaar zeker weer deel te nemen.