Afgelopen week ontving ik een E-mail van het lokale Vrijwilligers Informatiepunt met het verzoek om ook in 2012 weer mee te doen met NL Doet. Ik heb daar geen enkel probleem mee en heb me inmiddels aangemeld. Eerder dit jaar deed ik voor het eerst mee en ik kijk daar met tevredenheid op terug. Ik was toen een dag actief bij/voor de Huntington-afdeling van Topaz Overduin.
Ik had toen, in maart van dit jaar, niet kunnen denken dat ik dit jaar nog veelvuldig in de zorgsfeer actief zou zijn. Zoals wellicht bekend werd mijn moeder eind mei getroffen door een hersenbloeding. Als gevolg daarvan verbleef zij een maand in het LUMC en aansluitend voor bijna vijf maanden in Topaz Overrhyn in Leiden. Inmiddels is ze weer thuis, kan ze weer (korte afstanden) lopen en wordt verder herstel in de thuissituatie en o.a. met dagopvang voortgezet.
In de afgelopen periode heb ik de nodige ervaringen opgedaan met de (grillen van de) zorgsector. Die ervaringen ga ik hier niet uitgebreid met u delen. Maar één ding staat vast: wie nog denkt dat het bijvoorbeeld aan de zorginstelling kan worden overgelaten en dat zij wel zorgen voor vader, moeder, tante, buurman, vriend of kennis heeft het mis! Een kaartje of bezoekje is altijd een goed idee. Een vinger aan de pols houden ten aanzien van het (juiste) medicijngebruik of andere zorgactiviteiten is eveneens geen overbodige luxe. Even aan iemand laten zien dat er aan hem/haar wordt gedacht is veelal een kleine moeite. Ik heb genoeg mensen gezien, bij m'n moeder maar ook bij de laatst gehouden NL Doet-campagne in Katwijk, die NOOIT een kaartje of bezoek krijgen, of waarmee een wandelingetje wordt gemaakt.
Reden temeer om deelname aan de eerstvolgende NL Doet eens te overwegen. Wees ervan bewust dat de inzet van vrijwilligers van groot belang is in onze (lokale) samenleving en dat u ook iets kunt doen!
Ik had toen, in maart van dit jaar, niet kunnen denken dat ik dit jaar nog veelvuldig in de zorgsfeer actief zou zijn. Zoals wellicht bekend werd mijn moeder eind mei getroffen door een hersenbloeding. Als gevolg daarvan verbleef zij een maand in het LUMC en aansluitend voor bijna vijf maanden in Topaz Overrhyn in Leiden. Inmiddels is ze weer thuis, kan ze weer (korte afstanden) lopen en wordt verder herstel in de thuissituatie en o.a. met dagopvang voortgezet.
In de afgelopen periode heb ik de nodige ervaringen opgedaan met de (grillen van de) zorgsector. Die ervaringen ga ik hier niet uitgebreid met u delen. Maar één ding staat vast: wie nog denkt dat het bijvoorbeeld aan de zorginstelling kan worden overgelaten en dat zij wel zorgen voor vader, moeder, tante, buurman, vriend of kennis heeft het mis! Een kaartje of bezoekje is altijd een goed idee. Een vinger aan de pols houden ten aanzien van het (juiste) medicijngebruik of andere zorgactiviteiten is eveneens geen overbodige luxe. Even aan iemand laten zien dat er aan hem/haar wordt gedacht is veelal een kleine moeite. Ik heb genoeg mensen gezien, bij m'n moeder maar ook bij de laatst gehouden NL Doet-campagne in Katwijk, die NOOIT een kaartje of bezoek krijgen, of waarmee een wandelingetje wordt gemaakt.
Reden temeer om deelname aan de eerstvolgende NL Doet eens te overwegen. Wees ervan bewust dat de inzet van vrijwilligers van groot belang is in onze (lokale) samenleving en dat u ook iets kunt doen!
Reacties
Een reactie posten