Doorgaan naar hoofdcontent

Het ontwikkelingshulpbeleid op de schop

'Bied Afrikanen hulp in eigen land'. Een ietwat cynische titel van een ingezonden artikel in de Volkskrant van Minister Ploumen voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Minister Ploumen stelt 50 miljoen euro beschikbaar om te voorkomen dat arbeidsmigranten uit Afrika naar Europa komen. Met het beschikbaar stellen van deze som geld hoopt de minister dat andere EU-lidstaten haar volgen.

Een mooi voorbeeld van korte termijnpolitiek. Een paar opmerkingen.  

1. Nederland alleen heeft tot nu ongeveer 800 miljard euro uitgegeven aan ontwikkelingshulp. Wat is er met al dat geld gebeurd, als nu opeens Afrikanen in eigen land hulp moet worden geboden? Dit geeft aan dat het überhaupt de vraag is welk effect ontwikkelingshulp heeft. Het lijkt me sowieso een goed idee dat de mate waarin Nederland het budget voor ontwikkelingshulp drastisch gaat terugschroeven. 

2. Er is niet één vluchtelingenproblematiek. Vluchtelingen uit Syrië en Libië vormen een hele andere categorie vluchtelingen dan de economische vluchtelingen uit Afrika. Het Midden-Oosten kent als subcontinent een heel andere dynamiek (politiek, cultuur, etc. etc.) dan het continent Afrika. Dat vraagt om maatwerk.

3. Minister Ploumen hoopt dat andere EU-lidstaten haar voorbeeld volgen. Dit lijkt dus op een ongecoördineerde actie. Zonder afstemming in Europees verband is die 50 miljoen alvast zonde van het geld. Deze druppel op de gloeiende plaat had beter anders besteed kunnen worden.
Als Europese Unie kun je natuurlijk een veel effectievere vuist maken. De vraag is echter of dat, met het huidige beleid, zoden aan de dijk zet. Het enige effect van het overmaken van 234 miljoen euro aan Zimbabwe is dat het regime aldaar nog steviger in het zadel komt te zitten. Ook in Europees verband rammelt het ontwikkelingshulp beleid aan alle kanten.

4. Het wordt tijd dat in andere oplossingsrichtingen wordt gedacht. Bijvoorbeeld: Op de Conferentie van Berlijn in 1889 zijn door Europese landen de grenzen getrokken op het Afrikaanse continent. Op basis van die grenzen zijn diverse 'failure states' ontstaan. Immers, stammen die vijandig tegenover elkaar staan zijn tot elkaar veroordeeld omdat ze tot hetzelfde 'gecreëerde' land behoren, met oorlog als gevolg. In 1889 was dat geen issue. Toen was het vooral van belang dat de Europese landen 'de buit' verdeelden. Het is nu 2015 en de wereld ziet er heel anders uit. De vraag is hoe met deze koloniale erfenis moet worden omgegaan.

De huidige mondiale vluchtelingenstroom vereist een fundamenteel andere aanpak. De discussie over het vluchtelingenprobleem mag niet worden beperkt tot de vraag over welk land welk aantal vluchtelingen opneemt. Als dit zo blijft en het geopolitieke beleid blijft onveranderd, dan zal het de Europese Unie zijn die 'de boot' mist en niet de doorsnee vluchteling, met alle gevolgen van dien.




Reacties

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...

13 mei 1940

Op maandag 13 mei 1940 zijn er waarschijnlijk van verschillende kranten noodedities verschenen. Omdat het Tweede Pinksterdag was verschenen er immers geen reguliere edities. Ik heb een fragment van een noodeditie kunnen achterhalen. Verder vandaag ook een impressie van de gebeurtenissen. De 12e mei was - zoals gisteren al aangekondigd - geëindigd in grote mineur aan Nederlandse zijde. Dat drong in de avond van die dag goed door in Den Haag, waar men slecht nieuws kreeg te verwerken. Allereerst was er het doorbreken van de frontlijn bij de Grebbeberg, waar toen slechts de stoplijn resteerde om de Grebbelinie als geheel te behouden. Daarnaast was er geen spoor van Franse progressie in Noord-Brabant. Als klap op de vuurpijl begonnen de signalen erg sterk te worden dat een sterk Duits leger door Noord-Brabant kruiste om zich in de sector Breda in verbinding te stellen met het bij Moerdijk verdedigde Duitse bruggenhoofd. Rond middernacht kreeg men bevestiging van die berichten, toen de aflu...

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...

Vrijheid om te kiezen; ook op zondag

Onlangs is een actiegroep een petitie gestart voor de invoering van een koopzondag, al dan niet via een referendum. Uiteraard met de ontwikkelingen in de gemeente Ede als sprekend voorbeeld. Het initiatief heeft een ongekende stroom aan reacties opgeleverd, met veel meningen van voor- en tegenstanders. Bij het lezen van al die reacties valt het op dat veel mensen de neiging hebben hun eigen mening aan een ander op te leggen: 'Gun de ondernemer z'n dag rust', 'ga maar naar Noordwijk als je zonodig op zondag wilt winkelen', 'waarom zou je op zondag een bril of iets anders kopen', etc. etc.  Is het normaal om voor iemand anders te beslissen wat hij/zij moet doen of laten op bepaalde dagen (in dit geval de zondag)? Geeft de petitie details over de precieze invulling van het begrip koopzondag? Het is duidelijk dat deze discussie niet zonder emotie wordt gevoerd. Kritiek heeft doorgaans een positieve invloed op de besluitvorming. Echter, kritiek is voora...