Doorgaan naar hoofdcontent

Oplossingen voor onze probleemwijken

Afgelopen week werd de Schilderswijk geteisterd door flinke rellen als gevolg van een zeer te betreuren incident waarbij Mitch Henriquez het leven liet. Deze trieste gebeurtenis leidde tot een geweldsorgie en legde de situatie in de Schilderswijk pijnlijk bloot. De plaatselijke politie kreeg een racistisch stempel opgedrukt, winkels werden vernield, extreem-linkse groeperingen (beroepsdemonstranten) die het vuurtje nog verder opstoken, het roepen van antisemitische leuzen door relschoppers en het handhaven van de orde door 'vrijwilligers' van de As-Soennah moskee.

Tel uit je winst. Deze wijk, de 'bijstandskampioen' van Nederland met de meeste personen met een bijstandsuitkering per duizend inwoners en waarbij het merendeel van de bevolking een islamitische achtergrond heeft, is hard op weg om een 'failure-wijk' te worden zoals de gemiddelde banlieu in Frankrijk. Veel armoede, een florerend moslimextremisme en geen politie (meer) te bekennen. Tja, iets met zachte heelmeesters en stinkende wonden, zullen we maar zeggen. Het feit dat het ontstaan van de rellen werd toegeschreven aan de warmte, zegt wat dat betreft genoeg.

Het is in de eerste plaats te hopen dat de relschoppers van afgelopen week keihard worden aangepakt (ook voor het roepen van antisemitische leuzen; hopelijk is het OM daar moedig genoeg voor) met torenhoge boetes en celstraffen.
Afgelopen week in de Schilderswijk. 

Wat moet er verder gebeuren? Er zal een twee-sporenbeleid gevoerd moeten worden ten aanzien van probleemwijken zoals de Schilderswijk of bijvoorbeeld Nieuw-West in Amsterdam. Ten eerste moet in dit soort achterstandsgebieden een keiharde 'law and order' en 'zero-tolerance' -politiek worden gevoerd en misstanden worden aangepakt. Ten tweede zullen degenen die Arabisch praten, zichzelf niet gehoord voelen en zich al gediscrimineerd voelen als ze worden aangesproken op hun gedrag, ervan moeten worden doordrongen dat men zelf iets van hun leven (in Nederland met hier geldende normen en waarden) moet maken. Deze aanpakkers-mentaliteit kan door de overheid worden bevorderd door bewoners uit hun uitkering te halen en werken veel aantrekkelijker te maken.
Als het stadsbestuur blijft kiezen voor de makkelijke kortetermijn-politiek is het einde zoek. De toestanden in een gemiddelde Franse voorstad laten zien waar een dergelijke 'do nothing-politiek' toe leidt.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...

13 mei 1940

Op maandag 13 mei 1940 zijn er waarschijnlijk van verschillende kranten noodedities verschenen. Omdat het Tweede Pinksterdag was verschenen er immers geen reguliere edities. Ik heb een fragment van een noodeditie kunnen achterhalen. Verder vandaag ook een impressie van de gebeurtenissen. De 12e mei was - zoals gisteren al aangekondigd - geëindigd in grote mineur aan Nederlandse zijde. Dat drong in de avond van die dag goed door in Den Haag, waar men slecht nieuws kreeg te verwerken. Allereerst was er het doorbreken van de frontlijn bij de Grebbeberg, waar toen slechts de stoplijn resteerde om de Grebbelinie als geheel te behouden. Daarnaast was er geen spoor van Franse progressie in Noord-Brabant. Als klap op de vuurpijl begonnen de signalen erg sterk te worden dat een sterk Duits leger door Noord-Brabant kruiste om zich in de sector Breda in verbinding te stellen met het bij Moerdijk verdedigde Duitse bruggenhoofd. Rond middernacht kreeg men bevestiging van die berichten, toen de aflu...

En het orkest speelde verder...

Afgelopen week was het weer raak, helaas. Een moslimterrorist meende een vreedzame Kerstmarkt in Straatsburg te moeten terroriseren door eerst Allahu Akbar te roepen en vervolgens te schieten op onschuldige bezoekers. Intussen zijn er vijf doden te betreuren. Vijf mensen die zich erop verheugden om een Kerstmarkt te bezoeken.... De respons op dit drama was zoals verwacht: een klopjacht op de dader (met het doodschieten van deze moslimfundamentalist als uiteindelijk bevredigend resultaat), bloemen op de plek des onheils, een minuut stilte in het Europees Parlement (Straatsburg is de stad van de plenaire vergaderingen van het Europees Parlement) en dat was het dan. Premier Rutte zei in een reactie: "Belangrijkste verzet dat we tegen dit soort idioten kunnen bieden is gewoon ons leven blijven leiden."  Ja, dat is iets te makkelijk gezegd. De uitspraak doet een beetje denken aan premier De Geer, die zelfs op de eerste oorlogsdag op 10 mei 1940 nog niet wilde geloven da...