In de Arabische wereld komt van Marokko tot Iran en alles daartussen de (jonge) bevolking in beweging en gaat het de straat op met alle risico's van dien. Wat een moed! Of is het gewoon wanhoop; de allerlaatste optie? Hoe dan ook, de beweegredenen van de (jonge) bevolking in de Arabische wereld zijn meer dan legitiem.
In Tunesië en Egypte heeft het volksoproer succes gehad. In zoverre succes dat de machthebber is verjaagd. De problemen zijn daarmee nog niet opgelost. In Libië zijn de laatste paar dagen veel doden gevallen. Het is te hopen dat deze doden niet voor niets zijn gevallen. Het draait, ongeacht het land, om brood, werk en vrijheid. De voedselprijzen zijn enorm gestegen, demografische scheefgroei als gevolg van een hoog geboortecijfer (in Nederland een probleem onder allochtonen), passend werk wat ontbreekt voor al die jongeren en als je een eigen mening hebt loop je verhoogd risico...Genoeg ingrediënten voor onvrede en dat komt dus nu boven tafel.
Ook in Cuba, Noord-Korea, Zimbabwe en andere 'heilstaten' zijn de diverse experimenten failliet, al blijft protest vooralsnog uit. Hopelijk krijgt de bevolking - in welke dictatuur dan ook - binnenkort op democratische wijze een regering die echt met de problemen aan de slag gaat. Het is eveneens te hopen dat men baas blijft over de eigen revolte. Revoluties met tragische afloop, zoals bijvoorbeeld die van 1917 in Rusland en 1979 in Iran, zijn er al genoeg.
Ik hoop dat lezers/bezoekers van deze blog beseffen dat het leven in een democratie een groot voorrecht is. Onze democratie heeft wel 'onderhoud' nodig en ze 'leeft' van verkiezingen met een goede opkomst. Ik roep u daarom op om op 2 maart a.s. voor de Provinciale Staten te gaan stemmen (op welke partij dan ook, al kent u mijn voorkeur)....
In Tunesië en Egypte heeft het volksoproer succes gehad. In zoverre succes dat de machthebber is verjaagd. De problemen zijn daarmee nog niet opgelost. In Libië zijn de laatste paar dagen veel doden gevallen. Het is te hopen dat deze doden niet voor niets zijn gevallen. Het draait, ongeacht het land, om brood, werk en vrijheid. De voedselprijzen zijn enorm gestegen, demografische scheefgroei als gevolg van een hoog geboortecijfer (in Nederland een probleem onder allochtonen), passend werk wat ontbreekt voor al die jongeren en als je een eigen mening hebt loop je verhoogd risico...Genoeg ingrediënten voor onvrede en dat komt dus nu boven tafel.
Ook in Cuba, Noord-Korea, Zimbabwe en andere 'heilstaten' zijn de diverse experimenten failliet, al blijft protest vooralsnog uit. Hopelijk krijgt de bevolking - in welke dictatuur dan ook - binnenkort op democratische wijze een regering die echt met de problemen aan de slag gaat. Het is eveneens te hopen dat men baas blijft over de eigen revolte. Revoluties met tragische afloop, zoals bijvoorbeeld die van 1917 in Rusland en 1979 in Iran, zijn er al genoeg.
Ik hoop dat lezers/bezoekers van deze blog beseffen dat het leven in een democratie een groot voorrecht is. Onze democratie heeft wel 'onderhoud' nodig en ze 'leeft' van verkiezingen met een goede opkomst. Ik roep u daarom op om op 2 maart a.s. voor de Provinciale Staten te gaan stemmen (op welke partij dan ook, al kent u mijn voorkeur)....
Reacties
Een reactie posten