Doorgaan naar hoofdcontent

De strijd om brood, werk en vrijheid

In de Arabische wereld komt van Marokko tot Iran en alles daartussen de (jonge) bevolking in beweging en gaat het de straat op met alle risico's van dien. Wat een moed! Of is het gewoon wanhoop; de allerlaatste optie? Hoe dan ook, de beweegredenen van de (jonge) bevolking in de Arabische wereld zijn meer dan legitiem.

In Tunesië en Egypte heeft het volksoproer succes gehad. In zoverre succes dat de machthebber is verjaagd. De problemen zijn daarmee nog niet opgelost. In Libië zijn de laatste paar dagen veel doden gevallen. Het is te hopen dat deze doden niet voor niets zijn gevallen. Het draait, ongeacht het land, om brood, werk en vrijheid. De voedselprijzen zijn enorm gestegen, demografische scheefgroei als gevolg van een hoog geboortecijfer (in Nederland een probleem onder allochtonen), passend werk wat ontbreekt voor al die jongeren en als je een eigen mening hebt loop je verhoogd risico...Genoeg ingrediënten voor onvrede en dat komt dus nu boven tafel.

Ook in Cuba, Noord-Korea, Zimbabwe en andere 'heilstaten' zijn de diverse experimenten failliet, al blijft protest vooralsnog uit. Hopelijk krijgt de bevolking - in welke dictatuur dan ook - binnenkort op democratische wijze een regering die echt met de problemen aan de slag gaat. Het is eveneens te hopen dat men baas blijft over de eigen revolte. Revoluties met tragische afloop, zoals bijvoorbeeld die van 1917 in Rusland en 1979 in Iran, zijn er al genoeg.

Ik hoop dat lezers/bezoekers van deze blog beseffen dat het leven in een democratie een groot voorrecht is. Onze democratie heeft wel 'onderhoud' nodig en ze 'leeft' van verkiezingen met een goede opkomst. Ik roep u daarom op om op 2 maart a.s. voor de Provinciale Staten te gaan stemmen (op welke partij dan ook, al kent u mijn voorkeur)....

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over

Wat volgt er op de Arabische Lente?

Na de omwentelingen in Tunesië en Egypte heeft de Arabische Lente vaste grond onder de voeten gekregen. Toezeggingen van de Marokkaanse koning, een nieuwe premier in Jordanië en een geldinjectie van de koning van Saoedi-Arabië zijn voorbeelden van maatregelen die de onrust in die landen enigszins tot bedaren hebben gebracht, zeker in vergelijking met de situatie in andere landen in de Arabische wereld. In Libië, Syrië en Jemen is de situatie immers behoorlijk uit de hand gelopen of dreigt dit te gebeuren. Hopelijk met meer vrijheid voor de bevolking als uitkomst. Mijn nieuwjaarswens voor meer vrijheid in o.a. deze drie landen dreigt gevolg te krijgen en dat is positief. De tussenstand is nu dat de opstandelingen in Libië, mede dankzij het militair ingrijpen conform VN-resolutie 1973 , voorzichtig aan terrein winnen. In Syrië was het afgelopen weekend vooral in het zuiden van dat land onrustig. Omdat het regime de onrust kennelijk niet meer kan ontkennen - ook in Damascus was het o

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf

Help Jelte

Een jongen van acht jaar wordt in september 2009 na een woordenwisseling in elkaar getrapt, raakt kort daarna in coma en loopt een hersenbeschadiging op. Het is het verhaal van Jelte Stronkhorst . Een aangrijpend verhaal wat inmiddels de nodige aandacht heeft gehad in de landelijke media. Er zijn therapieën en trainingen die zeker kans op herstel en meer kwaliteit van leven bieden. Deze therapieën zijn echter niet in Nederland voorhanden en hier zit een prijskaartje aan verbonden. Als u direct wilt doneren, klik dan hier . U kunt ook een bedrag overmaken: Rabobank Rekeningnummer 156567059 t.n.v. Stichting Jelte. Doneer voor het herstel van Jelte!