De inrichting van het Andreasplein is voor de zoveelste keer onderwerp van gesprek. Binnenkort beslist de gemeenteraad over de inrichting van het Andreasplein, doch vast niet voor de laatste keer. Het gemeentelijk zigzag-beleid inzake het Andreasplein gaat ver terug in de tijd en kent z'n prijs.
Laten we alle uren eens optellen die het ambtelijk apparaat aan dit plein heeft besteed, de slapeloze nachten van betrokken ondernemers en omwonenden over onzalige plannen, herinrichting na herinrichting, wel een viskiosk, geen viskiosk, geen cultuurhuis en toch weer een plein, een plan voor een dagelijkse versmarkt dat oudbakken bleek, een waterkunstwerk als speelbad, een taptoe-proof plein en nu weer verplaatsing van de viskiosk omwille van een zichtlijn-dictaat.
Houdt het dan nooit op? Ik kan me er alles bij voorstellen als aldaar gevestigde bewoners en ondernemers dat dikwijls verzuchten. Nog mooier is niet altijd beter en constant de boel overhoop halen tast je geloofwaardigheid aan als lokale overheid. Zeker als van betreffende opeenvolgende besluitvormingsprocessen achteraf wordt gezegd dat het beter had gekund, zoals ook nu weer het geval.
Constant zorg dragen voor onrust met proefballonnetjes en wilde plannen, het dwingen van ondernemers tot verhuizing, het woongenot van bewoners in meer of mindere mate bederven; ik versta iets anders onder (lokaal) goed bestuur.
Het wordt hoog tijd dat de lokale politiek kiest voor een meer zakelijke benadering. Minder onzin-projecten, investeren in de eigen geloofwaardigheid, kritisch op de gemeentelijke uitgaven, bewoners en ondernemers minder lastigvallen en vasthouden aan hetgeen goed (genoeg) werkt. Ter illustratie: laat de viskiosk staan op de huidige plek, stop hem niet weg maar laat hem zichtbaar zijn vanaf de Boulevard en laat hem als zodanig functioneren als uitnodigende 'trekker met terrasjes' voor het winkelcentrum.
Reacties
Een reactie posten