Voorlopig wordt er in de thuiszorg-sector nog doorgemodderd, zonder enig perspectief op verbetering voor degenen die zijn aangewezen op thuiszorg. De dagelijkse verfoeilijke praktijk van hulpverleners die in een 'rat-race' kriskras door de gemeente en/of regio scheuren als slaaf van hun urenschema, grootschalige thuiszorgorganisaties maar kleinschalige service, uit de pan rijzende zorgkosten als gevolg van thuiszorgorganisaties die zorgverleners voor tien minuten naar een cliënt sturen maar wel een declaratie van een halfuur bij de verzekeraar claimen, te weinig beschikbare verpleegkundigen, gemeenten met te weinig know-how, inkoop op basis van prijsstelling, ingewikkelde regelingen voor gemeenten waardoor beschikbaar geld niet wordt gebruikt, etc etc. Het is één doffe ellende en dat blijft nog wel even het geval. Het thuiszorg-akkoord wat afgelopen vrijdag werd gepresenteerd, geeft geen enkele garantie op structurele verbetering maar kost wel (als we de casus beperken t/m 2017; het verkiezingsjaar) een half miljard euro.
Daadkracht uitstralen en problemen benoemen doet het natuurlijk altijd goed voor de bühne. Een doordacht plan verzinnen met concrete en uitvoerbare doelstellingen is iets heel anders. De 'gezamenlijke aanpak' van staatssecretaris Van Rijn, samen met de FNV, CNV en de VNG is dan ook vooral een erg 'Haags' plan. Een flinke schep geld, mooie teksten maar weinig afstemming met andere ministeries en een krakkemikkige beleidsuitvoering, zeker voor het komende jaar. Immers, voor 2016 is de zorg al ingekocht en gemeenteraden hebben hun begroting al vastgesteld. Wat gaat er nu precies gebeuren met die 200 miljoen voor 2016? Daarbij, wat is de waarde van het begrip 'perspectief' als we de resultaten van de banenplannen van Asscher en de FNV bekijken? Beide plannen zijn faliekant mislukt. Dat belooft niet veel goeds.
In plaats van het wekken van valse verwachtingen omtrent 'perspectief' had de focus moeten liggen op kwaliteit en innovatie. Iedereen die een beroep moet doen op de thuiszorg is bijvoorbeeld meer gebaat bij een ambitieuze zelfstandig opererende verpleegkundige dan de 'schijnzorg' dat door een thuiszorgorganisatie wordt geleverd. Leve de alfahulp, zou ik zeggen! Alfahulpen zijn zelfstandigen zonder personeel die goedkoper zorg aan huis kunnen leveren bij zieken en ouderen, Door deze alfahulpen te verbieden maakt Van Rijn precies dezelfde fout die hij gemeenten verwijt; kijken naar de prijs. Het gaat niet om het tarief van de alfahulp maar het gaat om de kwaliteit van zorg die wordt geboden. Men zou zich druk moeten maken om de 'schijnzorg' in plaats van de 'schijnzelfstandige'. In mijn ogen wordt de kans op verbetering van de kwaliteit van zorg aanmerkelijk groter als sprake is van kleinschalige zorg. Een zzp'er als zorgverlener, een zorgcoöperatie of bijvoorbeeld een klein collectief verpleegkundigen met een overzichtelijke klantenkring. Als nu ook nog de koopkracht van senioren wordt gerepareerd, wordt tevens geïnvesteerd in de keuzevrijheid v.w.b. het zorgaanbod. Jammer genoeg wordt er in ieder geval de komende twee jaar vooral met geld gesmeten zonder garanties voor verbetering. Een schijnoplossing!
Daadkracht uitstralen en problemen benoemen doet het natuurlijk altijd goed voor de bühne. Een doordacht plan verzinnen met concrete en uitvoerbare doelstellingen is iets heel anders. De 'gezamenlijke aanpak' van staatssecretaris Van Rijn, samen met de FNV, CNV en de VNG is dan ook vooral een erg 'Haags' plan. Een flinke schep geld, mooie teksten maar weinig afstemming met andere ministeries en een krakkemikkige beleidsuitvoering, zeker voor het komende jaar. Immers, voor 2016 is de zorg al ingekocht en gemeenteraden hebben hun begroting al vastgesteld. Wat gaat er nu precies gebeuren met die 200 miljoen voor 2016? Daarbij, wat is de waarde van het begrip 'perspectief' als we de resultaten van de banenplannen van Asscher en de FNV bekijken? Beide plannen zijn faliekant mislukt. Dat belooft niet veel goeds.
 |
| Een wijkverpleegkundige in actie. |
In plaats van het wekken van valse verwachtingen omtrent 'perspectief' had de focus moeten liggen op kwaliteit en innovatie. Iedereen die een beroep moet doen op de thuiszorg is bijvoorbeeld meer gebaat bij een ambitieuze zelfstandig opererende verpleegkundige dan de 'schijnzorg' dat door een thuiszorgorganisatie wordt geleverd. Leve de alfahulp, zou ik zeggen! Alfahulpen zijn zelfstandigen zonder personeel die goedkoper zorg aan huis kunnen leveren bij zieken en ouderen, Door deze alfahulpen te verbieden maakt Van Rijn precies dezelfde fout die hij gemeenten verwijt; kijken naar de prijs. Het gaat niet om het tarief van de alfahulp maar het gaat om de kwaliteit van zorg die wordt geboden. Men zou zich druk moeten maken om de 'schijnzorg' in plaats van de 'schijnzelfstandige'. In mijn ogen wordt de kans op verbetering van de kwaliteit van zorg aanmerkelijk groter als sprake is van kleinschalige zorg. Een zzp'er als zorgverlener, een zorgcoöperatie of bijvoorbeeld een klein collectief verpleegkundigen met een overzichtelijke klantenkring. Als nu ook nog de koopkracht van senioren wordt gerepareerd, wordt tevens geïnvesteerd in de keuzevrijheid v.w.b. het zorgaanbod. Jammer genoeg wordt er in ieder geval de komende twee jaar vooral met geld gesmeten zonder garanties voor verbetering. Een schijnoplossing!
Reacties
Een reactie posten