En weer heeft er in Turkije een zuivering plaatsgevonden. Meer dan 3.900 overheidsdienaren zijn weggestuurd. Meer dan 123.000 ontslagen, meer dan 40.000 arrestaties en op honderden bedrijven is beslag gelegd. Als conclusie kunnen we trekken dat niemand in Turkije veilig is. Vermeend lidmaatschap van de Gulen-beweging is natuurlijk een mooi (in dit geval wreed) excuus om mensen massaal op te pakken, hun carrière te verwoesten en een flinke portie angst in de Turkse samenleving te stoppen. Naast deze zuiveringsactie is men in Turkije ook begonnen met het zuiveren van kennelijk ongewenste programma's op televisie. Er is geen ruimte meer voor datingshows en spoedig zullen nog wel meer maatregelen worden genomen. Dit noemen we islamisering. Dat websites als Wikipedia niet meer toegankelijk zijn is ronduit zorgelijk maar nauwelijks verbazingwekkend, gelet op de andere maatregelen.
Dit lijkt me niet bepaald een land wat het verdient om op de lijst te staan van toekomstige EU-lidstaten. Toch heeft men dit land nog altijd niet afgeserveerd als kandidaat-lid. Het is veelzeggend dat alleen Oostenrijk definitief de stekker uit de onderhandelingen wil trekken. Onbegrijpelijk, want als er een onderwerp is waar men maximaal een minuut over hoeft te vergaderen, dan is het wel de onhoudbaarheid van de Turkse kandidatuur voor het EU-lidmaatschap. Dat dit land een belangrijke strategische partner is mag zo zijn, maar daarvoor is het land lid van de Navo. De EU maakt zich volstrekt belachelijk met het in standhouden van een Turkse kandidatuur. Ferme taal over de Brexit is makkelijker, begrijp ik. Zo zijn er nog veel meer zaken waardoor de gemiddelde EU-inwoner 'afhaakt'. Een flinke portie realisme en daadkracht op een aantal beleidsonderwerpen zou geen overbodige luxe zijn. Als de tweede ronde van de presidentsverkiezingen in Frankrijk daarvoor moet zorgen, heb ik daar geen problemen (meer) mee.
Reacties
Een reactie posten