De uitslag van de verkiezingen in Turkije laat een overduidelijke winst voor de AK-partij zien. De vraag is of het vraagteken in de titel van deze blog op zijn plaats is, of achterwege had kunnen blijven. Feit is in ieder geval dat het democratisch gehalte in Turkije al langer onder druk staat. Sinds de vorige verkiezingen in juni van dit jaar is er bepaald geen sprake van verbetering. Integendeel. De scheiding der machten staat onder druk, Kritische media werden lastiggevallen, de vrijheid van meningsuiting wordt in praktische zin beperkt, de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht staat onder grote druk, demonstraties die door grof geweld worden verstoord (de bomaanslag van 10 oktober), de oppositie die in een kwaad daglicht wordt gesteld, onrust in Koerdische gebieden, etc.
De door Erdogan gevoerde angst-politiek heeft tot nu toe gewerkt aangezien zijn eigen AK-partij kennelijk door de gemiddelde Turk wordt gezien als de partij die rust en stabiliteit kan brengen. Het gevolg is in ieder geval dat de oppositie (in democratisch jargon ook wel tegenmacht genoemd) op verlies staat, aangezien de AK-partij waarschijnlijk 316 van de 550 zetels in het Turkse parlement heeft veroverd. Dat aantal zetels is niet genoeg om een grondwetswijziging door te voeren om een presidentieel stelsel in te voeren zoals in de VS. Ongetwijfeld zal daar op een of andere manier wel een oplossing voor worden gevonden...
Gezien de angst-campagne die nu is gevoerd met alle onrust en chaos die daarmee gepaard ging, de ambities van Erdogan en de plannen voor een nieuw presidentieel stelsel, lijkt het nu al winst voor de democratie als er in 2019 überhaupt al verkiezingen plaatsvinden. Zo ver is het nog niet. Het is nu aan de grootste partij om de beloofde rust en stabiliteit tot stand te brengen. Gelet op het 'succes' van de huidige politiek van het creëren van angst en chaos zal dit recept nog wel even in de mode blijven. Met alle gevolgen van dien voor de mate van democratie in Turkije. Wat dat betreft breken er spannende tijden aan. Dat geldt ook voor de mate van democratie binnen de AK-partij zelf. Premier Davutoglu heeft natuurlijk een mooie overwinning behaald en zal zich met zijn bewezen kwaliteiten daardoor intern laten gelden. Dat zou zomaar verkeerd kunnen aflopen binnen (en buiten) de AK-partij. Rust, stabiliteit en democratie zijn vooralsnog voorlopig niet op Turkije van toepassing. De wens van de Turkse kiezer ten spijt.
De door Erdogan gevoerde angst-politiek heeft tot nu toe gewerkt aangezien zijn eigen AK-partij kennelijk door de gemiddelde Turk wordt gezien als de partij die rust en stabiliteit kan brengen. Het gevolg is in ieder geval dat de oppositie (in democratisch jargon ook wel tegenmacht genoemd) op verlies staat, aangezien de AK-partij waarschijnlijk 316 van de 550 zetels in het Turkse parlement heeft veroverd. Dat aantal zetels is niet genoeg om een grondwetswijziging door te voeren om een presidentieel stelsel in te voeren zoals in de VS. Ongetwijfeld zal daar op een of andere manier wel een oplossing voor worden gevonden...
Gezien de angst-campagne die nu is gevoerd met alle onrust en chaos die daarmee gepaard ging, de ambities van Erdogan en de plannen voor een nieuw presidentieel stelsel, lijkt het nu al winst voor de democratie als er in 2019 überhaupt al verkiezingen plaatsvinden. Zo ver is het nog niet. Het is nu aan de grootste partij om de beloofde rust en stabiliteit tot stand te brengen. Gelet op het 'succes' van de huidige politiek van het creëren van angst en chaos zal dit recept nog wel even in de mode blijven. Met alle gevolgen van dien voor de mate van democratie in Turkije. Wat dat betreft breken er spannende tijden aan. Dat geldt ook voor de mate van democratie binnen de AK-partij zelf. Premier Davutoglu heeft natuurlijk een mooie overwinning behaald en zal zich met zijn bewezen kwaliteiten daardoor intern laten gelden. Dat zou zomaar verkeerd kunnen aflopen binnen (en buiten) de AK-partij. Rust, stabiliteit en democratie zijn vooralsnog voorlopig niet op Turkije van toepassing. De wens van de Turkse kiezer ten spijt.
Reacties
Een reactie posten