Doorgaan naar hoofdcontent

Failliet

Met de zaak rondom Howick en Lili als sprekend voorbeeld kunnen we het asielbeleid in Nederland failliet verklaren. Na procedure op procedure, leugenachtige verklaringen, vluchtadressen, een onverwachte ontknoping, een plotseling gezonde moeder en een staatssecretaris die moet onderduiken (waarbij bedreiging dus loont), is er inmiddels genoeg aanleiding om het asielbeleid op de schroothoop te gooien.

Beeld: Nu.nl
Deze zaak heeft aangetoond dat het niet humaan is om als asielzoeker eindeloos te procederen en je middelvinger op te steken naar de Nederlandse rechtsstaat. Met het constant rekken van de asielprocedures, het inzetten van kinderen als 'wapen' en met uitstekende hulp daarbij van de 'asielindustrie' en extreem-links worden automatisch schrijnende gevallen gecreëerd. 

Zeker, in vergelijking met de zaak van het heerschap Khalid Abdou Jone van de krakersgroep 'We are here' zou sprake zijn geweest van klasse-justitie. Feit is namelijk dat dit figuur ook een verblijfsvergunning heeft gekregen, ondanks het kraken van woningen en het bedreigen van de bewoners ervan. Dat deze woordvoerder van een groep ongedocumenteerde migranten, die Nederland allang hadden moeten verlaten, ook een verblijfsvergunning heeft gekregen is tevens illustratief voor het falende en verrotte asielbeleid. Alle andere schrijnende gevallen die minder of geen media-aandacht hebben gekregen, hebben overigens alle reden tot klagen. 

Het is hoog tijd dat dit 'asielbeleid', wat verworden is tot incidentenpolitiek, op de schop gaat en het wordt vervangen door een meer realistisch asielbeleid, met een overzichtelijke beroep- en bezwaarprocedure en, vooral, een effectief en werkbaar uitzetbeleid. Nog beter is het om het asiel- en migratiebeleid in te richten naar Australisch model. Daarmee neemt de kans toe dat de tekorten qua arbeidskrachten in bepaalde sectoren worden verminderd en dat het aantal steekincidenten en moordpartijen gaat afnemen. Bovendien wordt op zo'n manier meer en duurzaam draagvlak verkregen onder de autochtone bevolking en neemt de wederzijdse acceptatie (weer) toe. Echter, zolang de migrantencrisis voortwoekert en het verrotte asielbeleid niet wordt aangepast, is het wachten op het volgende schrijnende geval wat in de media verschijnt. 


Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Een reactie posten
Meer lezen

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...
3 reacties
Meer lezen

13 mei 1940

Op maandag 13 mei 1940 zijn er waarschijnlijk van verschillende kranten noodedities verschenen. Omdat het Tweede Pinksterdag was verschenen er immers geen reguliere edities. Ik heb een fragment van een noodeditie kunnen achterhalen. Verder vandaag ook een impressie van de gebeurtenissen. De 12e mei was - zoals gisteren al aangekondigd - geëindigd in grote mineur aan Nederlandse zijde. Dat drong in de avond van die dag goed door in Den Haag, waar men slecht nieuws kreeg te verwerken. Allereerst was er het doorbreken van de frontlijn bij de Grebbeberg, waar toen slechts de stoplijn resteerde om de Grebbelinie als geheel te behouden. Daarnaast was er geen spoor van Franse progressie in Noord-Brabant. Als klap op de vuurpijl begonnen de signalen erg sterk te worden dat een sterk Duits leger door Noord-Brabant kruiste om zich in de sector Breda in verbinding te stellen met het bij Moerdijk verdedigde Duitse bruggenhoofd. Rond middernacht kreeg men bevestiging van die berichten, toen de aflu...
Een reactie posten
Meer lezen

Vrijheid om te kiezen; ook op zondag

Onlangs is een actiegroep een petitie gestart voor de invoering van een koopzondag, al dan niet via een referendum. Uiteraard met de ontwikkelingen in de gemeente Ede als sprekend voorbeeld. Het initiatief heeft een ongekende stroom aan reacties opgeleverd, met veel meningen van voor- en tegenstanders. Bij het lezen van al die reacties valt het op dat veel mensen de neiging hebben hun eigen mening aan een ander op te leggen: 'Gun de ondernemer z'n dag rust', 'ga maar naar Noordwijk als je zonodig op zondag wilt winkelen', 'waarom zou je op zondag een bril of iets anders kopen', etc. etc.  Is het normaal om voor iemand anders te beslissen wat hij/zij moet doen of laten op bepaalde dagen (in dit geval de zondag)? Geeft de petitie details over de precieze invulling van het begrip koopzondag? Het is duidelijk dat deze discussie niet zonder emotie wordt gevoerd. Kritiek heeft doorgaans een positieve invloed op de besluitvorming. Echter, kritiek is voora...
Een reactie posten
Meer lezen

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...
Een reactie posten
Meer lezen