Doorgaan naar hoofdcontent

Vredesoverleg Syrië: drie ideeën

Nog voordat goed en wel is gesproken over de toekomst van Syrië is het vredesoverleg al mislukt. Dat ging gemakkelijk. Onenigheid over deelname van strijdende partijen, uitsluiting van de Koerden en een podium voor de delegatie van het Assad-regime in Geneve, als enige deelnemer en voilá, het overleg is al mislukt voordat überhaupt een zinnig woord is gewisseld. Op deze manier zal het nog heel lang duren voordat er enig zicht is op vrede. Een ondraaglijke gedachte waarmee niemand is gediend. Hoe krijgen we het vredesoverleg dan wel van de grond? Wellicht met deze drie ideeën:

1. Deelname van de Koerden aan de vredesbesprekingen; de Koerden vormen een belangrijke strijdende partij in Syrië, met aantoonbare resultaten in de strijd tegen IS. Dat Turkije bezwaar heeft tegen deelname van de Koerden aan de gesprekken is een teken van kortzichtig eigen belang, waar de internationale gemeenschap geen boodschap aan zou moeten hebben. 
2. Het stellen van een einddatum aan het Assad-regime; het Assad-regime komt de twijfelachtige eer te beurt dat zij hun eigen land in deze situatie hebben gebracht. Bedenk wel, bij de opstand in 2011 gingen gewone mensen de straat op en waren extremistische groepen nog in geen velden of wegen te bekennen. Deze kwamen pas in beeld nadat de zelf-gecreëerde chaos van Assad z'n werk had gedaan. Daarnaast lijkt het mij kansloos om een dictatuur een tweede kans te bieden. Een vrijgeleide van de Assad-clan naar Rusland of Iran is eigenlijk nog teveel eer. 

3. Alles moet bespreekbaar zijn; om duurzame vrede in het Midden-Oosten te bewerkstelligen mag niets onbesproken blijven. Wellicht is het nodig om afscheid te nemen van Syrië als eenheidsstaat. Een onafhankelijk Koerdisch gebied, vermindering van de invloed van Iran en Saoedi-Arabië, opheffen van de sancties tegen Rusland als dit stabiliteit in het Midden-Oosten bevordert, een internationale troepenmacht, vrede met Israël, etc. etc. 

Ongewone tijden vragen om ongewone maatregelen. Dat vereist doortastend optreden. De prijs van een duurzame vrede in het Midden-Oosten is vele malen lager dan voortzetting van een eindeloos conflict, met het risico op een nog groter conflict. Het is de dure plicht van de internationale gemeenschap om oplossingen te bieden voor het huidige geweld in Syrië en daarmee het beëindigen van de vluchtelingenstroom. 
  


Reacties

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...

13 mei 1940

Op maandag 13 mei 1940 zijn er waarschijnlijk van verschillende kranten noodedities verschenen. Omdat het Tweede Pinksterdag was verschenen er immers geen reguliere edities. Ik heb een fragment van een noodeditie kunnen achterhalen. Verder vandaag ook een impressie van de gebeurtenissen. De 12e mei was - zoals gisteren al aangekondigd - geëindigd in grote mineur aan Nederlandse zijde. Dat drong in de avond van die dag goed door in Den Haag, waar men slecht nieuws kreeg te verwerken. Allereerst was er het doorbreken van de frontlijn bij de Grebbeberg, waar toen slechts de stoplijn resteerde om de Grebbelinie als geheel te behouden. Daarnaast was er geen spoor van Franse progressie in Noord-Brabant. Als klap op de vuurpijl begonnen de signalen erg sterk te worden dat een sterk Duits leger door Noord-Brabant kruiste om zich in de sector Breda in verbinding te stellen met het bij Moerdijk verdedigde Duitse bruggenhoofd. Rond middernacht kreeg men bevestiging van die berichten, toen de aflu...

En het orkest speelde verder...

Afgelopen week was het weer raak, helaas. Een moslimterrorist meende een vreedzame Kerstmarkt in Straatsburg te moeten terroriseren door eerst Allahu Akbar te roepen en vervolgens te schieten op onschuldige bezoekers. Intussen zijn er vijf doden te betreuren. Vijf mensen die zich erop verheugden om een Kerstmarkt te bezoeken.... De respons op dit drama was zoals verwacht: een klopjacht op de dader (met het doodschieten van deze moslimfundamentalist als uiteindelijk bevredigend resultaat), bloemen op de plek des onheils, een minuut stilte in het Europees Parlement (Straatsburg is de stad van de plenaire vergaderingen van het Europees Parlement) en dat was het dan. Premier Rutte zei in een reactie: "Belangrijkste verzet dat we tegen dit soort idioten kunnen bieden is gewoon ons leven blijven leiden."  Ja, dat is iets te makkelijk gezegd. De uitspraak doet een beetje denken aan premier De Geer, die zelfs op de eerste oorlogsdag op 10 mei 1940 nog niet wilde geloven da...