1. Huidige regime in Turkije.
Over het huidige regime in Turkije en haar (wan)daden kunnen we boeken volschrijven maar de bottum-line is dat we hier te maken met een islamofacistisch regime. In 2016 heeft de 'grote leider' de 'coup', voorzover daarvan sprake was, gebruikt om een ongekende zuivering door te voeren om zodoende de eigen machtsbasis te kunnen versterken. Verder is het onderwijsbeleid in Turkije zelf nogal omstreden. Erdogan heeft meermalen verklaard dat hij 'geen ongelovige generatie' wil grootbrengen. In zijn streven om van Turkije een islamitische staat te maken, werden privéscholen aangepakt en vanaf 2014 worden kinderen van christenen automatisch ingeschreven op islamitische scholen. Tegen deze en andere 'hervormingen' van de AK-partije werd in 2015 nog fel geprotesteerd in Turkije. We kunnen stellen dat met het toestaan van Turkse weekendscholen islamisering een nog grotere impuls krijgt, net als het islamofacisme van de AK-partij.
2. Integratie!
Het feit dat Turkije iedereen met een Turks paspoort, ongeacht de woonplaats, als haar onderdaan beschouwd is al erg genoeg. De kennelijke populariteit van Erdogan onder Turken in het buitenland is zo mogelijk nog erger. Dit soort ontwikkelingen bevorderen bepaald niet de integratie van Turkse minderheden in Europa. Met een 'weekendschool' wordt het toch al heilloze streven naar integratie van in Nederland woonachtige Turken nog verder ondergraven. Ga maar na: Vijf dagen per week op een Nederlandse school, voorzover daarvan in bepaalde wijken nog sprake is, en in het weekend naar een 'school' die gericht is op islamisering en desintegratie. Gelet op de ontwikkelingen in het Turkse onderwijs van de laatste jaren, is de kans groot dat met een Turkse weekendschool een keiharde middelvinger zal worden opgestoken naar de westerse samenleving.
3. Pas op voor de valse vergelijking.
Er zijn weekendscholen en er zijn weekendscholen. Met de weekendschool naar Turks voorbeeld wordt een doorzichtige agenda gediend van het islamofacistische regime in Ankara. Dat wil zeggen: het bevorderen van desintegratie, een parallelle samenleving, verdere islamisering, het ondermijnen van een westerse samenleving en natuurlijk ter meerdere eer en glorie van de dictator in het verre Ankara. Dat is iets heel anders dan kinderen op een onschuldige manier aan hun toekomst kunnen werken, wat op doorsnee weekendscholen de praktijk is.
Het is maar te hopen dat de landelijke politiek een keihard verbod durft in te stellen. Gelet op ingediende vragen van Tweede Kamerlid Becker (VVD) waarin vooral wordt gesproken van 'risico's' valt te vrezen dat deze Erdogan-weekendscholen er in enigerlei vorm gewoon komen. Dat zou opnieuw een stap achteruit zijn, om redenen zoals hierboven beschreven.
Over het huidige regime in Turkije en haar (wan)daden kunnen we boeken volschrijven maar de bottum-line is dat we hier te maken met een islamofacistisch regime. In 2016 heeft de 'grote leider' de 'coup', voorzover daarvan sprake was, gebruikt om een ongekende zuivering door te voeren om zodoende de eigen machtsbasis te kunnen versterken. Verder is het onderwijsbeleid in Turkije zelf nogal omstreden. Erdogan heeft meermalen verklaard dat hij 'geen ongelovige generatie' wil grootbrengen. In zijn streven om van Turkije een islamitische staat te maken, werden privéscholen aangepakt en vanaf 2014 worden kinderen van christenen automatisch ingeschreven op islamitische scholen. Tegen deze en andere 'hervormingen' van de AK-partije werd in 2015 nog fel geprotesteerd in Turkije. We kunnen stellen dat met het toestaan van Turkse weekendscholen islamisering een nog grotere impuls krijgt, net als het islamofacisme van de AK-partij.
2. Integratie!
Het feit dat Turkije iedereen met een Turks paspoort, ongeacht de woonplaats, als haar onderdaan beschouwd is al erg genoeg. De kennelijke populariteit van Erdogan onder Turken in het buitenland is zo mogelijk nog erger. Dit soort ontwikkelingen bevorderen bepaald niet de integratie van Turkse minderheden in Europa. Met een 'weekendschool' wordt het toch al heilloze streven naar integratie van in Nederland woonachtige Turken nog verder ondergraven. Ga maar na: Vijf dagen per week op een Nederlandse school, voorzover daarvan in bepaalde wijken nog sprake is, en in het weekend naar een 'school' die gericht is op islamisering en desintegratie. Gelet op de ontwikkelingen in het Turkse onderwijs van de laatste jaren, is de kans groot dat met een Turkse weekendschool een keiharde middelvinger zal worden opgestoken naar de westerse samenleving.
3. Pas op voor de valse vergelijking.
Er zijn weekendscholen en er zijn weekendscholen. Met de weekendschool naar Turks voorbeeld wordt een doorzichtige agenda gediend van het islamofacistische regime in Ankara. Dat wil zeggen: het bevorderen van desintegratie, een parallelle samenleving, verdere islamisering, het ondermijnen van een westerse samenleving en natuurlijk ter meerdere eer en glorie van de dictator in het verre Ankara. Dat is iets heel anders dan kinderen op een onschuldige manier aan hun toekomst kunnen werken, wat op doorsnee weekendscholen de praktijk is.
Het is maar te hopen dat de landelijke politiek een keihard verbod durft in te stellen. Gelet op ingediende vragen van Tweede Kamerlid Becker (VVD) waarin vooral wordt gesproken van 'risico's' valt te vrezen dat deze Erdogan-weekendscholen er in enigerlei vorm gewoon komen. Dat zou opnieuw een stap achteruit zijn, om redenen zoals hierboven beschreven.
Reacties
Een reactie posten