Blog op zondag

Nu Europa wordt geconfronteerd met een ongekende vluchtelingencrisis is het vooral zaak voor politici (overal in Europa) om het hoofd koel te houden. Dat valt nog niet mee. Een paar voorbeelden: 1. De veelbesproken uitspraak van Angela Merkel - 'Wir schaffen das' - staat in schril contrast met haar recente toenadering tot Turkije. Haar toezeggingen en beloftes aan Turkije zijn een noodgreep waaruit een tegengestelde boodschap klinkt.  2. Bijzondere tijden vragen om bijzondere maatregelen. In de afgelopen dagen is een recordaantal vluchtelingen aangekomen op de Griekse eilanden. Het managen van de vluchtelingenstroom door (Oost-) Europa, het maandelijks herverdelen van de vluchtelingen over de lidstaten en het geven van miljardensteun aan Turkije heeft geen enkele zin zolang nog geen sprake is van een zeeblokkade of op z'n minst de aanpak van mensensmokkelaars. De onmacht van de Europese Unie is pijnlijk om te zien. Het geeft bepaald te denken dat de EU met het inn...

Israël wordt geconfronteerd met een golf van steekincidenten. Vrijwel iedere dag, ook vandaag , is het letterlijk en figuurlijk weer 'raak'. Dit geweld moet stoppen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Van de radicaal-islamitische groepering Hamas (ik noem ze altijd IS-light) zijn we de oproep tot geweld gewend. Van de 'leider' op de Westelijke Jordaanoever, Abbas, iets minder maar hij zegt toch echt dat elke martelaar naar de hemel gaat en elke gewonde beloond zal worden . Met andere woorden, een goedkeuringsstempel voor de aanslagen van de afgelopen periode. Het is op deze manier eigenlijk onmogelijk om met de ' Palestijnse Autoriteit ' of de figuren in Gaza-Stad iets te bereiken wat een beetje op vrede lijkt. Nu is het trekken aan een dood paard. Want bezette gebieden of niet, de boodschap die in ieder geval van Hamas uitgaat is dat in eerste instantie het bestaan van Israël an sich wordt betwist en dus helemaal geen vrede wil. Terreur is het codewoo...

Wat volgt er op de Arabische Lente?  We weten inmiddels het antwoord. In bijna ieder land waar in 2011 het regime werd uitgedaagd, heerst nu chaos, oorlog of vinden er terroristische aanslagen plaats. Een bittere conclusie en dat terwijl er nog geen begin is van stabilisering in de regio. Sterker, de situatie in Syrië is nu nog meer gecompliceerd met de inmenging van de Russen. In Libië heerst eveneens oorlog en chaos en is er eigenlijk geen sprake meer van de staat Libië. In Jemen duurt de burgeroorlog nog altijd voort. In Egypte vinden regelmatige gewelddadige incidenten plaats. Toenemende onrust is er ook in de Palestijnse gebieden. In andere landen vinden regelmatig aanslagen plaats en kan de situatie nog ongunstig kantelen. Kortom, de 'lente' is nog ver weg.  Het Kwartet van de Nationale Dialoog in Tunesië Bij al deze ellende is er in ieder geval nog één zekerheid; waar chaos heerst doet IS (of soortgelijke 'organisaties') z'n intrede, met alle gevolgen...

De inrichting van het Andreasplein is voor de zoveelste keer onderwerp van gesprek. Binnenkort beslist de gemeenteraad over de inrichting van het Andreasplein, doch vast niet voor de laatste keer. Het gemeentelijk zigzag-beleid inzake het Andreasplein gaat ver terug in de tijd en kent z'n prijs. Laten we alle uren eens optellen die het ambtelijk apparaat aan dit plein heeft besteed, de slapeloze nachten van betrokken ondernemers en omwonenden over onzalige plannen, herinrichting na herinrichting, wel een viskiosk, geen viskiosk, geen cultuurhuis en toch weer een plein, een plan voor een dagelijkse versmarkt dat oudbakken bleek, een waterkunstwerk als speelbad, een taptoe-proof plein en nu weer verplaatsing van de viskiosk omwille van een zichtlijn-dictaat. Houdt het dan nooit op? Ik kan me er alles bij voorstellen als aldaar gevestigde bewoners en ondernemers dat dikwijls verzuchten. Nog mooier is niet altijd beter en constant de boel overhoop halen tast je geloofwaardigh...