Gisteren, zaterdag 4 december, heeft de klokkeluiderswebsite Wikileaks de eerste cable (ambtsbericht) online gezet die van de V.S. ambassade in Den Haag afkomstig is. Hieronder staat het bericht (vertaald in het Nederlands. Bron: de Volkskrant online) weergegeven. Heel spannend is het allemaal niet maar het geeft in ieder geval een beeld van de onderhandelingen tijdens de Klimaattop in Kopenhagen van eind vorig jaar. Eén van de weinige opmerkelijke zaken die aan het licht komen is het feit dat Nederland ontwikkelingshulp voor de verandering als drukmiddel heeft gebruikt om ontwikkelingslanden 'mee' te krijgen voor het Akkoord van Kopenhagen. Volgens de Amerikaanse ambassade doet Nederland dat nooit. Als dat zo is zou het goed zijn als de door Nederland verstrekte ontwikkelingshulp (met getallen met veel nullen) als politiek drukmiddel wordt gebruikt in onderhandelingen. Voor wat hoort wat...
V E R T R O U W E L I J K
BETREFT: NEDERLAND: STEUN AAN KOPENHAGEN-AKKOORD
1. (SBU) SAMENVATTING: Nederland zal samen met de andere EU-landen vasthouden aan een emissiereductie van 30 procent, mits andere landen zich tot vergelijkbare reducties verplichten. De Nederlanders hadden op een onvoorwaardelijke toezegging van 30 procent aangedrongen. De Nederlandse klimaatfunctionarissen zijn zich op hun onderhandelingsstrategie na CoP15 aan het herbezinnen en leggen nu meer nadruk op een pragmatische aanpak. Ze hebben zich positief uitgelaten over diverse facetten van het Kopenhagen-akkoord en willen er graag mee aan de slag. Als de donorlanden niet met snelle financiering over de brug komen, vrezen de Nederlanders dat dit later dit jaar tot voor problemen met ontwikkelingslanden zal leiden. EINDE SAMENVATTING
AMBASSADEUR BESPREEKT KLIMAAT MET MILIEUMINISTER
2. (SBU) De ambassadeur heeft bij haar eerste bezoek aan Milieuminister Jacqueline Cramer de telefonisch afgestemde punten dd 13 januari besproken.
3. Cramer zei dat de EU met een gezamenlijk standpunt moet komen. Ze benadrukte verder dat de ontwikkelde landen toezeggingen moeten doen die, bij elkaar opgeteld, vergaand genoeg zijn om de ontwikkelingslanden over de streep te trekken. Ze sprak haar zorg uit dat de bijlage van 31 januari ontoereikend zou zijn, omdat deze bottom-up-benadering niet zou resulteren in een toezegging van 25 procent door de ontwikkelde landen. Ze pleitte voor een speciaal onderhandelingstraject waarbij onder meer de VS het voortouw zouden nemen, om te bepalen hoe de ontwikkelde wereld tot een overtuigend doel zou kunnen komen. Cramer erkende dat dit een gevoelig proces is en bood de hulp van Nederland aan. Wat betreft het nationale doel van Nederland herhaalde Cramer dat de Nederlandse regering zich nog altijd vastlegt op een vermindering de uitstoot van broeikasgassen met 30 procent in 2020 ten opzichte van 1990. (NOOT: Volgens de meeste binnenlandse milieu- en energiedeskundigen is dat niet haalbaar. Einde noot.) Gezien dit ambitieuze binnenlandse doel gaf Cramer aan dat de Nederlandse regering en industrie streven naar vergelijkbare inspanningen en een gelijk speelveld met andere EU-lidstaten en grote uitstoters in de rest van de wereld.
NEDERLAND VOEGT ZICH BIJ BRITS STREVEN NAAR EU-BELOFTE VAN 30 PROCENT
4. (C) Ambassadefunctionarissen hebben de telefonisch afgestemde punten dd 25 januari nogmaals besproken met klimaatonderhandelaar Sanne Kaasjager van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken.
5. Hij zei dat Nederland zich achter het voorwaardelijke, collectieve EU-doel schaart van 30 procent (de zogeheten 20/30-toezegging, of/of). Hij vertelde over het 'keiharde' COREPER-overleg, waarbij het Britse en Nederlandse streven naar een onvoorwaardelijk doel van 30 procent (of minimaal '20-30' procent, met de mogelijkheid om op een tussenliggend getal uit te komen) op fors verzet stuitte van Italië en Polen. Nederland zal niet vasthouden aan zijn eigen nationale doel - 30 procent in 2020 - uit angst dat dit de aandacht zou afleiden van het EU-doel, en omdat de nationale toezegging een politieke en geen rechtsgeldige belofte is.
ENTHOUSIASME VOOR HET KOPENHAGEN-AKKOORD
6. (C) Kaasjager zei dat Nederland het Kopenhagen-akkoord als een belangrijke stap voorwaarts beschouwt. Hij noemde het zelfs een 'doorbraak' dat er politieke overeenstemming is bereikt over de 6 tot 8 meest omstreden punten bij de klimaatonderhandelingen. De Nederlanders waren blij dat de 2-graden-Celsius-doelstelling opnieuw in het akkoord was opgenomen. Kaasjager liet zich lovend uit over de moeite die president Obama heeft gedaan om het akkoord erdoor te krijgen, maar uitte scherpe kritiek op de 'onbeholpen' manier waarop Denemarken zich van zijn taak als voorzitter van de CoP15 had gekweten.
7. (SBU) De Nederlandse regering onderneemt stappen om ontwikkelingslanden over te halen zich bij het akkoord 'aan te sluiten'. Kaasjager heeft conceptberichten geschreven voor ambassades in hoofdsteden die Nederlandse ontwikkelingshulp ontvangen waarin om steun wordt gevraagd. Dat is een ongekende stap voor de Nederlandse regering, die traditiegetrouw niets moet hebben van het idee om hulpgeld als politiek drukmiddel te gebruiken. Maar bij het jaarlijkse ambassadeursoverleg, medio januari, vroegen de ambassadeurs zelf om advies hoe ze ontwikkelingslanden het beste bij klimaatonderhandelingen konden betrekken.
8. Toch blijft Nederland het volgens Kaasjager lastig vinden om aansluiting bij het akkoord als voorwaarde te verbinden aan het ontvangen van klimaatsteun.
ZELFONDERZOEK EU NA COP15
9. (C) Volgens Kaasjager is het eindspel in Kopenhagen aanleiding voor de EU om kritisch naar haar eigen rol bij de klimaatonderhandelingen te kijken. Hij verbaasde zich over de aanblik van Europese leiders (met name premier Brown en bonskanselier Merkel) die in de vip-room bij de fauteuils van de vertegenwoordigers van China, India, Zuid-Afrika en Brazilië rondhingen in de vergeefse hoop op een onderonsje met de BASIC-leiders. Kaasjager ergerde zich aan het beeld dat de media hadden geschetst als zou de EU zich bij de slotonderhandelingen in Kopenhagen buitenspel hebben laten zetten, maar was zelf ook allerminst te spreken over de rol van de EU bij de CoP15. Hij betreurde het gebrek aan discipline bij de lidstaten en hun onvermogen om met een 'tactisch plan' te komen - waarmee hij bedoelde dat de EU niet op de veranderende dynamiek tijdens de onderhandelingen had weten in te spelen. Hij zei dat zijn EU-collega's beginnen in te zien dat Europa zijn strategie niet meer moet richten op 'Hoe krijgen we de VS mee?' maar op 'Hoe krijgen we China mee?'
WEG VOORWAARTS VOOR KLIMAATONDERHANDELINGEN
10. (SBU) Het komt er volgens Kaasjager op neer dat Kopenhagen de noodzaak van een 'pragmatische aanpak' duidelijk heeft gemaakt. De Nederlandse klimaatfunctionarissen zijn er meer dan ooit van doordrongen dat klimaatonderhandelingen een geleidelijk 'proces van kleine stappen'zijn. Ze beraden zich nog op het beste onderhandelingstraject: bilaterale samenwerking tussen de grote uitstoters; coalities van bereidwilligen (zoals het Forum van Grote Economieën, de G20 of de Groenlanddialoog); of het bureaucratische VN-proces. De Nederlanders verwachten dat er met een bilaterale bottom-up-aanpak onvoldoende emissiereductie valt te bereiken. Ze zijn bang dat ze niet bij het MEF en de G20 mogen aanschuiven. En ze zijn teleurgesteld in het topdown-proces van de VN, dat gemakkelijk door dwarsliggers kan worden verstoord. Volgens Kaasjager zal Nederland zich inzetten voor een middenweg die voor zoveel mogelijk landen haalbaar is. Op de korte termijn willen de Nederlanders de komende maanden graag gebruiken om met het Kopenhagen-akkoord aan de slag te gaan en er in juni in Bonn verder over te onderhandelen.
SNELLE FINANCIERING CRUCIAAL
8. (SBU) Kaasjager maakte zich met name zorgen over obstakels bij het realiseren van de snelle financiering die in het Kopenhagen-akkoord is afgesproken. Als de donorlanden zich hier niet sterk voor maken, voorziet hij een worstcasescenario, waarbij de G77-landen de top in Cancun eind 2010 zullen aangrijpen om de ontwikkelingslanden te verwijten dat zij zich niet aan hun beloften hebben gehouden. Hij noemde drie punten waarop er problemen met de ontwikkelingslanden over de financiering kunnen rijzen: de toegezegde steun is geen 'extra'geld; het gaat meer om mitigatieprojecten dan om adaptatieprojecten; en de ontvangende landen zijn nauwelijks in de besteding gekend. Kaasjager heeft een voorstel gedaan aan andere donorlanden om informeel op werkniveau met de ontvangende landen te overleggen om deze problemen op te lossen en daardoor latere pr-rampen te voorkomen.
V E R T R O U W E L I J K
BETREFT: NEDERLAND: STEUN AAN KOPENHAGEN-AKKOORD
1. (SBU) SAMENVATTING: Nederland zal samen met de andere EU-landen vasthouden aan een emissiereductie van 30 procent, mits andere landen zich tot vergelijkbare reducties verplichten. De Nederlanders hadden op een onvoorwaardelijke toezegging van 30 procent aangedrongen. De Nederlandse klimaatfunctionarissen zijn zich op hun onderhandelingsstrategie na CoP15 aan het herbezinnen en leggen nu meer nadruk op een pragmatische aanpak. Ze hebben zich positief uitgelaten over diverse facetten van het Kopenhagen-akkoord en willen er graag mee aan de slag. Als de donorlanden niet met snelle financiering over de brug komen, vrezen de Nederlanders dat dit later dit jaar tot voor problemen met ontwikkelingslanden zal leiden. EINDE SAMENVATTING
AMBASSADEUR BESPREEKT KLIMAAT MET MILIEUMINISTER
2. (SBU) De ambassadeur heeft bij haar eerste bezoek aan Milieuminister Jacqueline Cramer de telefonisch afgestemde punten dd 13 januari besproken.
3. Cramer zei dat de EU met een gezamenlijk standpunt moet komen. Ze benadrukte verder dat de ontwikkelde landen toezeggingen moeten doen die, bij elkaar opgeteld, vergaand genoeg zijn om de ontwikkelingslanden over de streep te trekken. Ze sprak haar zorg uit dat de bijlage van 31 januari ontoereikend zou zijn, omdat deze bottom-up-benadering niet zou resulteren in een toezegging van 25 procent door de ontwikkelde landen. Ze pleitte voor een speciaal onderhandelingstraject waarbij onder meer de VS het voortouw zouden nemen, om te bepalen hoe de ontwikkelde wereld tot een overtuigend doel zou kunnen komen. Cramer erkende dat dit een gevoelig proces is en bood de hulp van Nederland aan. Wat betreft het nationale doel van Nederland herhaalde Cramer dat de Nederlandse regering zich nog altijd vastlegt op een vermindering de uitstoot van broeikasgassen met 30 procent in 2020 ten opzichte van 1990. (NOOT: Volgens de meeste binnenlandse milieu- en energiedeskundigen is dat niet haalbaar. Einde noot.) Gezien dit ambitieuze binnenlandse doel gaf Cramer aan dat de Nederlandse regering en industrie streven naar vergelijkbare inspanningen en een gelijk speelveld met andere EU-lidstaten en grote uitstoters in de rest van de wereld.
NEDERLAND VOEGT ZICH BIJ BRITS STREVEN NAAR EU-BELOFTE VAN 30 PROCENT
4. (C) Ambassadefunctionarissen hebben de telefonisch afgestemde punten dd 25 januari nogmaals besproken met klimaatonderhandelaar Sanne Kaasjager van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken.
5. Hij zei dat Nederland zich achter het voorwaardelijke, collectieve EU-doel schaart van 30 procent (de zogeheten 20/30-toezegging, of/of). Hij vertelde over het 'keiharde' COREPER-overleg, waarbij het Britse en Nederlandse streven naar een onvoorwaardelijk doel van 30 procent (of minimaal '20-30' procent, met de mogelijkheid om op een tussenliggend getal uit te komen) op fors verzet stuitte van Italië en Polen. Nederland zal niet vasthouden aan zijn eigen nationale doel - 30 procent in 2020 - uit angst dat dit de aandacht zou afleiden van het EU-doel, en omdat de nationale toezegging een politieke en geen rechtsgeldige belofte is.
ENTHOUSIASME VOOR HET KOPENHAGEN-AKKOORD
6. (C) Kaasjager zei dat Nederland het Kopenhagen-akkoord als een belangrijke stap voorwaarts beschouwt. Hij noemde het zelfs een 'doorbraak' dat er politieke overeenstemming is bereikt over de 6 tot 8 meest omstreden punten bij de klimaatonderhandelingen. De Nederlanders waren blij dat de 2-graden-Celsius-doelstelling opnieuw in het akkoord was opgenomen. Kaasjager liet zich lovend uit over de moeite die president Obama heeft gedaan om het akkoord erdoor te krijgen, maar uitte scherpe kritiek op de 'onbeholpen' manier waarop Denemarken zich van zijn taak als voorzitter van de CoP15 had gekweten.
7. (SBU) De Nederlandse regering onderneemt stappen om ontwikkelingslanden over te halen zich bij het akkoord 'aan te sluiten'. Kaasjager heeft conceptberichten geschreven voor ambassades in hoofdsteden die Nederlandse ontwikkelingshulp ontvangen waarin om steun wordt gevraagd. Dat is een ongekende stap voor de Nederlandse regering, die traditiegetrouw niets moet hebben van het idee om hulpgeld als politiek drukmiddel te gebruiken. Maar bij het jaarlijkse ambassadeursoverleg, medio januari, vroegen de ambassadeurs zelf om advies hoe ze ontwikkelingslanden het beste bij klimaatonderhandelingen konden betrekken.
8. Toch blijft Nederland het volgens Kaasjager lastig vinden om aansluiting bij het akkoord als voorwaarde te verbinden aan het ontvangen van klimaatsteun.
ZELFONDERZOEK EU NA COP15
9. (C) Volgens Kaasjager is het eindspel in Kopenhagen aanleiding voor de EU om kritisch naar haar eigen rol bij de klimaatonderhandelingen te kijken. Hij verbaasde zich over de aanblik van Europese leiders (met name premier Brown en bonskanselier Merkel) die in de vip-room bij de fauteuils van de vertegenwoordigers van China, India, Zuid-Afrika en Brazilië rondhingen in de vergeefse hoop op een onderonsje met de BASIC-leiders. Kaasjager ergerde zich aan het beeld dat de media hadden geschetst als zou de EU zich bij de slotonderhandelingen in Kopenhagen buitenspel hebben laten zetten, maar was zelf ook allerminst te spreken over de rol van de EU bij de CoP15. Hij betreurde het gebrek aan discipline bij de lidstaten en hun onvermogen om met een 'tactisch plan' te komen - waarmee hij bedoelde dat de EU niet op de veranderende dynamiek tijdens de onderhandelingen had weten in te spelen. Hij zei dat zijn EU-collega's beginnen in te zien dat Europa zijn strategie niet meer moet richten op 'Hoe krijgen we de VS mee?' maar op 'Hoe krijgen we China mee?'
WEG VOORWAARTS VOOR KLIMAATONDERHANDELINGEN
10. (SBU) Het komt er volgens Kaasjager op neer dat Kopenhagen de noodzaak van een 'pragmatische aanpak' duidelijk heeft gemaakt. De Nederlandse klimaatfunctionarissen zijn er meer dan ooit van doordrongen dat klimaatonderhandelingen een geleidelijk 'proces van kleine stappen'zijn. Ze beraden zich nog op het beste onderhandelingstraject: bilaterale samenwerking tussen de grote uitstoters; coalities van bereidwilligen (zoals het Forum van Grote Economieën, de G20 of de Groenlanddialoog); of het bureaucratische VN-proces. De Nederlanders verwachten dat er met een bilaterale bottom-up-aanpak onvoldoende emissiereductie valt te bereiken. Ze zijn bang dat ze niet bij het MEF en de G20 mogen aanschuiven. En ze zijn teleurgesteld in het topdown-proces van de VN, dat gemakkelijk door dwarsliggers kan worden verstoord. Volgens Kaasjager zal Nederland zich inzetten voor een middenweg die voor zoveel mogelijk landen haalbaar is. Op de korte termijn willen de Nederlanders de komende maanden graag gebruiken om met het Kopenhagen-akkoord aan de slag te gaan en er in juni in Bonn verder over te onderhandelen.
SNELLE FINANCIERING CRUCIAAL
8. (SBU) Kaasjager maakte zich met name zorgen over obstakels bij het realiseren van de snelle financiering die in het Kopenhagen-akkoord is afgesproken. Als de donorlanden zich hier niet sterk voor maken, voorziet hij een worstcasescenario, waarbij de G77-landen de top in Cancun eind 2010 zullen aangrijpen om de ontwikkelingslanden te verwijten dat zij zich niet aan hun beloften hebben gehouden. Hij noemde drie punten waarop er problemen met de ontwikkelingslanden over de financiering kunnen rijzen: de toegezegde steun is geen 'extra'geld; het gaat meer om mitigatieprojecten dan om adaptatieprojecten; en de ontvangende landen zijn nauwelijks in de besteding gekend. Kaasjager heeft een voorstel gedaan aan andere donorlanden om informeel op werkniveau met de ontvangende landen te overleggen om deze problemen op te lossen en daardoor latere pr-rampen te voorkomen.
Reacties
Een reactie posten