Doorgaan naar hoofdcontent

Leve de zorgcoöperatie!

Dagelijks zien we krantenberichten over ontslagen in de thuiszorg. Thuiszorg-bedrijven ontslaan massaal werknemers ondanks het feit dat nog onduidelijk is met welke bezuinigingen men precies te maken krijgt. Volgens het Zorgakkoord zullen bezuinigingen op de thuiszorg op z'n vroegst ingaan in 2015. Daarbij komt nog dat zowel de Tweede Kamer als de Eerste Kamer de bezuinigingen moeten goedkeuren en dat wordt op z'n vroegst aan het einde van dit jaar verwacht.

Nu zijn er twee opties voor werknemers van thuiszorgorganisaties en de ontvangers van deze zorg: 
1. Afwachten wat de bezuinigingen precies zullen behelzen, óf:
2. Schuilen voordat het gaat regenen en een zorgcoöperatie oprichten.

Met een zorgcoöperatie regelen patiënten en hulpverleners zelf hulp aan huis. Dit burgerinitiatief is op z'n minst innovatief, kent veel voordelen en geeft kleur aan begrippen als 'eigen regie' en 'eigen verantwoordelijkheid'. De ontslaggolf in de thuiszorg-industrie mag beroerd zijn, er is ook veel aan te merken op menig thuiszorg-bedrijf. Ga maar na; hulpverleners die kriskras door de gemeente en/of regio scheuren als slaaf van hun urenschema, de onpersoonlijke en weinig flexibele werkwijze van logge bureaucratische zorginstellingen en belangen van de patiënten in de verdrukking als gevolg van doorgeschoten grootschaligheid bij thuiszorg-organisaties.    

Dat moet ook anders kunnen en de praktijk bewijst dat. Een zorgcoöperatie kan bemiddelen tussen mensen die zorg nodig hebben en zelfstandige verzorgenden. Onderling worden afspraken gemaakt zodat zorg (bijvoorbeeld huishoudelijke hulp, persoonlijke verzorging, verpleging, etc.) persoonlijker wordt en beter afgestemd wordt op de wensen van de cliënt. De zorg wordt betaald uit de persoonsgebonden budgetten van de patiënten of uit de eigen portemonnee. 
Ter illustratie: Zorgcoöperatie Tot Uw Dienst heeft geen panden, geen directeur en geen zwaarlijvig ambtelijk apparaat. Het is een organisatie die zich slechts beperkt tot de kerntaak; het bemiddelen van zorg tussen hen die zorg nodig hebben en degenen die de gevraagde zorg kunnen leveren. De contributie die de leden van de coöperatie betalen wordt besteed aan cursussen e.d. Op deze manier snijdt het mes aan twee kanten: (ontslagen) thuiszorgmedewerkers hebben weer (plezier in hun) werk en de kwaliteit van zorg neemt toe, met een minimum aan bureaucratie. Hopelijk spreekt dit burgerinitiatief tot de verbeelding en wordt dit voorbeeld gevolgd, zoals in Voorschoten dit voorbeeld ook is gevolgd en per 1 september a.s. zorgcoöperatie De Grote Akker van start gaat. 

Ik denk dat het goed is als ook in onze gemeente hulpverleners en mensen met een zorgvraag elkaar vinden en besluiten tot de oprichting van een (of meerdere) zorgcoöperatie(s). Een mooi voorbeeld van een innovatief burgerinitiatief waar volop werk in zit. Leve de zorgcoöperatie! 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...

Wat volgt er op de Arabische Lente?

Na de omwentelingen in Tunesië en Egypte heeft de Arabische Lente vaste grond onder de voeten gekregen. Toezeggingen van de Marokkaanse koning, een nieuwe premier in Jordanië en een geldinjectie van de koning van Saoedi-Arabië zijn voorbeelden van maatregelen die de onrust in die landen enigszins tot bedaren hebben gebracht, zeker in vergelijking met de situatie in andere landen in de Arabische wereld. In Libië, Syrië en Jemen is de situatie immers behoorlijk uit de hand gelopen of dreigt dit te gebeuren. Hopelijk met meer vrijheid voor de bevolking als uitkomst. Mijn nieuwjaarswens voor meer vrijheid in o.a. deze drie landen dreigt gevolg te krijgen en dat is positief. De tussenstand is nu dat de opstandelingen in Libië, mede dankzij het militair ingrijpen conform VN-resolutie 1973 , voorzichtig aan terrein winnen. In Syrië was het afgelopen weekend vooral in het zuiden van dat land onrustig. Omdat het regime de onrust kennelijk niet meer kan ontkennen - ook in Damascus was het o...

En het orkest speelde verder...

Afgelopen week was het weer raak, helaas. Een moslimterrorist meende een vreedzame Kerstmarkt in Straatsburg te moeten terroriseren door eerst Allahu Akbar te roepen en vervolgens te schieten op onschuldige bezoekers. Intussen zijn er vijf doden te betreuren. Vijf mensen die zich erop verheugden om een Kerstmarkt te bezoeken.... De respons op dit drama was zoals verwacht: een klopjacht op de dader (met het doodschieten van deze moslimfundamentalist als uiteindelijk bevredigend resultaat), bloemen op de plek des onheils, een minuut stilte in het Europees Parlement (Straatsburg is de stad van de plenaire vergaderingen van het Europees Parlement) en dat was het dan. Premier Rutte zei in een reactie: "Belangrijkste verzet dat we tegen dit soort idioten kunnen bieden is gewoon ons leven blijven leiden."  Ja, dat is iets te makkelijk gezegd. De uitspraak doet een beetje denken aan premier De Geer, die zelfs op de eerste oorlogsdag op 10 mei 1940 nog niet wilde geloven da...

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...