Dweilen met de kraan open

Aan de lange lijst van Islamitische terreuraanslagen konden afgelopen week weer drie terreuraanslagen worden toegevoegd. Afgelopen donderdag sloeg de terreur toe in Barcelona en Cambrils. Zoveel mogelijk slachtoffers maken door met een busje in te rijden op het publiek. Op vrijdag was het raak in de Finse stad Turku met een steekpartij. Ondanks deze ellende moeten we nog blij zijn dat het plan om met 100 gasflessen een aanval te plegen op de Sagrada Família is mislukt, vanwege een te vroege ontploffing in een woning.

De (internationale) reacties op deze verschrikkelijke aanslagen met vele onschuldige burgers als slachtoffer, zijn nogal verschillend. Woordvoerders namens de VS en Australië zeiden - gelukkig - waar het op staat: Dit was moslimterreur. In (west-)Europa waren zowel regeringen als media minder expliciet. Men sprak van 'terreur' of van 'een busje' dat opnieuw voor onnoemelijk veel leed had gezorgd. 

Dat we hier met een ongemakkelijke waarheid te maken hebben die vervolgens heel ongemakkelijk wordt benaderd, is evident. Uit naam van een religie worden 'ongelovigen' vermoord en wordt de westerse manier van leven aangevallen. Het blijft uiterst merkwaardig waarom in Nederland en andere (west-)Europa het beestje niet bij de naam wordt genoemd. Met het bezigen van vage termen blijft het probleem van uiterst gewelddadige godsdienstwaanzin bestaan. Juist met het benoemen van het probleem kan een begin worden gemaakt met het hervormen van deze religie, welke zich niet erg verdraagzaam toont, voorzichtig gezegd. Daar ligt niet alleen een verantwoordelijkheid voor politici, media en samenleving. Ook familie en bekenden van deze terroristen en moordenaars hebben een verantwoordelijkheid. Het is steevast een gegeven dat na lafhartige terreur de gepleegde daden als een verrassing komen. "Een aardige jongen", "nooit achter hun gezocht", "we staan voor een raadsel". Dat is me toch iets te makkelijk. Dat men wegkomt met zo'n verklaring, is te wijten aan wegkijkgedrag van weinig vakkundige journalisten die geen vervolgvragen willen of durven te stellen. 

Kijk, als er sprake is van een (gewelddadige) uiting van godsdienstwaanzin in blanke gereformeerde kringen in Staphorst, Wijk en Aalburg of Katwijk aan Zee is het allemaal veel gemakkelijker. De omroepwagens van de 'mainstream media' zijn binnen no-time ter plaatse, met brutaal gedrag jegens betrokkenen, de zondagse kerkgang zal uitgebreid worden gefilmd, allerlei deskundigen zullen in actualiteitenprogramma's en talkshows oproepen tot daadkracht, ernstig kijkende politici zullen verklaren dat het 'zo niet langer kan' en als het tegenzit wordt de PKN nog gekort op subsidie. Eventuele daders uit deze hoek zullen ongetwijfeld een bovengemiddeld strenge straf krijgen. 

Wellicht is dit een ietwat cynische opstelling maar het blijft fascinerend dat een uiterst kritische benadering van de zogeheten 'mainstream media' jegens de Islamitische gemeenschap niet zo vaak voorkomt. Verwerpelijk en onverantwoord, want de lijst met Islam-geïnspireerde terreur is lang, heel lang en vraagt om daadkrachtig handelen. Slachtoffers van moslim-terrorisme hebben daar recht op. Zo lang om de hete brij wordt gedraaid blijft het dweilen met de kraan open, met waarschijnlijk binnenkort een nieuwe aanslag en uiteindelijk de westerse samenleving als grootste slachtoffer.