Doorgaan naar hoofdcontent

Een nieuw begin?

Mugabe. Bron: NRC
Op 9 januari 2011 wenste ik de bevolking van diverse landen met een dictatuur meer vrijheid toe. Nu, in 2017 zit er voor wat betreft de meeste landen weinig schot in de zaak, maar in Zimbabwe lijken de kansen te keren. Naar alle waarschijnlijkheid zal een afzettingsprocedure tegen zittend president Robert Mugabe worden gestart. Een positieve ontwikkeling. Mugabe heeft op vakkundige wijze van Zimbabwe een dictatuur en een straatarm land gemaakt. Met 'hervormingen' grootscheepse landonteigeningen zonder compensatie doorvoeren met blanke boeren als slachtoffer, overname van dat eigendom door onkundige en onervaren zwarte boeren met als gevolg een volledig ingestorte economie.
c
De pogingen van Mugabe om desondanks zijn vrouw Grace, de Afrikaanse evenknie van Elena Ceausescu, in het zadel te helpen heeft waarschijnlijk niet alleen bij de legerleiding de alarmbellen doen rinkelen. Ook de voornaamste investeerder in Zimbabwe, te weten China, zal zich zorgen hebben gemaakt. De kans is dan ook groot dat vanuit Peking een en ander is geïnitieerd om nog iets van hun miljardeninvesteringen in dit land te redden.

Zimbabwe is, zoals zoveel Afrikaanse landen, een potentieel rijk land met overvloedige bodemschatten en volop agrarische mogelijkheden. Het is daarom niet zo gek dat China belangstelling heeft voor Afrika. Dat doet de vraag rijzen waar 'Europa' blijft. In het positieve scenario dat Zimbabwe uit het dal kan kruipen heeft dat tot gevolg dat vooral China zal profiteren van de bodemschatten van Zimbabwe. Gelet op het feit dat bodemschatten niet onuitputtelijk zijn, zal dat de status van China als wereldmacht alleen maar versterken. 'Europa' of de EU zal dan het nakijken hebben.

Het is in de eerste plaats te hopen dat de bevolking van Zimbabwe een nieuwe start kan maken. Tevens is het te hopen dat de EU en/of Nederland op geopolitiek en op economisch gebied de vinger aan de pols houden in een continent waarin de laatste zestig jaar oneindig veel geld is geïnvesteerd. Het zou buitengewoon wrang zijn als nieuwkomer China op het geopolitieke toneel de vruchten gaat plukken van decennialange Europese hulp aan menig Afrikaans land. De aanstaande omwenteling in Zimbabwe moet daarom ook voor de Europese landen een signaal zijn voor een nieuwe start als het gaat om geopolitiek en het consolideren/heroveren van de invloed in het continent met oneindig veel economisch potentieel. En nee, daarmee bedoel ik dus niet het importeren van kansloze economische migranten naar Europa.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...

Wat volgt er op de Arabische Lente?

Na de omwentelingen in Tunesië en Egypte heeft de Arabische Lente vaste grond onder de voeten gekregen. Toezeggingen van de Marokkaanse koning, een nieuwe premier in Jordanië en een geldinjectie van de koning van Saoedi-Arabië zijn voorbeelden van maatregelen die de onrust in die landen enigszins tot bedaren hebben gebracht, zeker in vergelijking met de situatie in andere landen in de Arabische wereld. In Libië, Syrië en Jemen is de situatie immers behoorlijk uit de hand gelopen of dreigt dit te gebeuren. Hopelijk met meer vrijheid voor de bevolking als uitkomst. Mijn nieuwjaarswens voor meer vrijheid in o.a. deze drie landen dreigt gevolg te krijgen en dat is positief. De tussenstand is nu dat de opstandelingen in Libië, mede dankzij het militair ingrijpen conform VN-resolutie 1973 , voorzichtig aan terrein winnen. In Syrië was het afgelopen weekend vooral in het zuiden van dat land onrustig. Omdat het regime de onrust kennelijk niet meer kan ontkennen - ook in Damascus was het o...

En het orkest speelde verder...

Afgelopen week was het weer raak, helaas. Een moslimterrorist meende een vreedzame Kerstmarkt in Straatsburg te moeten terroriseren door eerst Allahu Akbar te roepen en vervolgens te schieten op onschuldige bezoekers. Intussen zijn er vijf doden te betreuren. Vijf mensen die zich erop verheugden om een Kerstmarkt te bezoeken.... De respons op dit drama was zoals verwacht: een klopjacht op de dader (met het doodschieten van deze moslimfundamentalist als uiteindelijk bevredigend resultaat), bloemen op de plek des onheils, een minuut stilte in het Europees Parlement (Straatsburg is de stad van de plenaire vergaderingen van het Europees Parlement) en dat was het dan. Premier Rutte zei in een reactie: "Belangrijkste verzet dat we tegen dit soort idioten kunnen bieden is gewoon ons leven blijven leiden."  Ja, dat is iets te makkelijk gezegd. De uitspraak doet een beetje denken aan premier De Geer, die zelfs op de eerste oorlogsdag op 10 mei 1940 nog niet wilde geloven da...

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...