Doorgaan naar hoofdcontent

Wie is schaamteloos?

De Migratietop van de EU heeft weinig verrassende nieuwe maatregelen opgeleverd. Integendeel, het is meer van hetzelfde wat we tot nu toe hebben gehoord. Terwijl er alle aanleiding is om doortastende en onorthodoxe maatregelen te nemen om de toevloed van illegale economische migranten een halt toe te roepen. In de media wordt telkens een beeld geschetst van een migratiestroom die significant zou afnemen. In september 2017 arriveerden volgens de UNHCR 5.961 migranten in Italië. In augustus 2017 waren dat nog 3.914 migranten. Dat is een stijging, geen daling. Van een structurele daling is in ieder geval geen sprake. 

Toch gaat de EU niet verder dan de al genomen maatregelen tot nu toe. Dan hebben we het dus over waakzaamheid langs alle migratieroutes, het inzetten van 'alle relevante beleidsinstrumenten waaronder het handels-, visum- en ontwikkelingsbeleid om illegale migratie te voorkomen en irreguliere migranten terug te sturen' en de voortzetting van de samenwerking met Turkije en Libië (voorzover we dat een land mogen noemen) met betrekking tot het zogeheten bordermanagement. 

Het schiet dus niet echt op, terwijl de daling dus verre van structureel is. De situatie is eigenlijk buitengewoon alarmerend en er zijn tal van maatregelen te noemen die wél effectief zijn. Zo bezien snap ik premier Orban van Hongarije heel goed. Zijn land heeft ernstige bezwaren tegen het verplichte quotum voor het opnemen van migranten, samen met Polen, Tsjechië en Slowakije.  Genoemde landen boden donderdag nog 35 miljoen euro voor het Afrika-fonds. Daarmee wilden deze landen de verplichte herverdeling van kansloze migranten afkopen. Hoewel het spekken van het Afrika-fonds op zichzelf niet dé oplossing vormt, is het vele malen beter dan het verplichte quotum. 

Met het herverdelen van migranten zorg je ervoor dat een migrantencrisis blijft bestaan. Dat heeft niets met solidariteit te maken maar met gezond verstand. Alleen als de melk overkookt, draai je het gas uit. Niet eerder. Overigens, als de toestroom van illegale migranten zou bestaan uit briljante vaklieden uit sectoren waar grote tekorten bestaan, zou van een herverdeling geen sprake zijn geweest. Dan zouden de Westeuropese landen al die 'kansparels' zelf wel hebben gehouden. Daarnaast kunnen we vaststellen dat migranten uit Eritrea maar al te graag naar hun land teruggaan voor vakantie, dus veel 'echte' vluchtelingen uit dat land zijn er niet. Wat Syrië betreft kunnen we vaststellen dat de burgeroorlog feitelijk voorbij is. De Russen gaan hun troepen terugtrekken. Met andere woorden; missie volbracht. Over de inmenging van Rusland in de burgeroorlog in Syrië kun je zo je gedachten hebben, maar de noodzaak voor vluchten is weggenomen. Degenen die de wijk willen nemen naar Europa zijn, zeker nu, gewoon economische migranten geworden. 

Migratietop zonder leiderschap
Dus wat wil de Europese Unie? Doormodderen, jezelf laten overspoelen door allerlei gelukszoekers uit het Midden-Oosten en Afrika en het opleggen van allerlei ongeloofwaardige en ineffectieve migrantherverdelings-dictaten? Hopelijk daalt het gezond verstand in en gaat de EU zichzelf een streng maar rechtvaardig immigratiebeleid opleggen, zoals bijvoorbeeld in Australië het geval is. Met andere woorden, meer kundige migranten toelaten waarmee sectoren met personeelstekorten worden geholpen, minder 'spoedzoekers' die voorrang krijgen op jongeren die vijftien jaar op een woning moeten wachten, meer cultuurbewaking met identiteitsbehoud, meer oog voor veiligheid, een betaalbare sociale zekerheid, minder terroristische aanslagen, meer economische ontwikkeling van de landen van waaruit de gelukszoekers afkomstig zijn, meer ruimte voor 'echte' vluchtelingen met een terugkeerverplichting, etcetera, etcetera. Juist deze effecten zorgen voor meer solidariteit en draagvlak in en voor 'Europa'. 

Met het 'blind' vasthouden aan een zogenaamde 'solidariteit' worden bestaande problemen niet opgelost. Verzet hiertegen zou ik dus niet 'schaamteloos' noemen maar realistisch. Problemen vragen om oplossingen, niet om schijn-oplossingen. Dus wie is er schaamteloos? De EU-lidstaten die verzet tonen waarmee op z'n minst iets meer oplossingsbewustzijn wordt gecreëerd, of degenen die halsstarrig aan procedures vasthouden zonder enige oplossingsgerichtheid? Overheden hebben als initieel doel om grenzen te bewaken en burgers te beschermen. Degenen die deze verplichting met voeten treden, zijn de enigen die we schaamteloos gedrag mogen verwijten.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...

Wat volgt er op de Arabische Lente?

Na de omwentelingen in Tunesië en Egypte heeft de Arabische Lente vaste grond onder de voeten gekregen. Toezeggingen van de Marokkaanse koning, een nieuwe premier in Jordanië en een geldinjectie van de koning van Saoedi-Arabië zijn voorbeelden van maatregelen die de onrust in die landen enigszins tot bedaren hebben gebracht, zeker in vergelijking met de situatie in andere landen in de Arabische wereld. In Libië, Syrië en Jemen is de situatie immers behoorlijk uit de hand gelopen of dreigt dit te gebeuren. Hopelijk met meer vrijheid voor de bevolking als uitkomst. Mijn nieuwjaarswens voor meer vrijheid in o.a. deze drie landen dreigt gevolg te krijgen en dat is positief. De tussenstand is nu dat de opstandelingen in Libië, mede dankzij het militair ingrijpen conform VN-resolutie 1973 , voorzichtig aan terrein winnen. In Syrië was het afgelopen weekend vooral in het zuiden van dat land onrustig. Omdat het regime de onrust kennelijk niet meer kan ontkennen - ook in Damascus was het o...

En het orkest speelde verder...

Afgelopen week was het weer raak, helaas. Een moslimterrorist meende een vreedzame Kerstmarkt in Straatsburg te moeten terroriseren door eerst Allahu Akbar te roepen en vervolgens te schieten op onschuldige bezoekers. Intussen zijn er vijf doden te betreuren. Vijf mensen die zich erop verheugden om een Kerstmarkt te bezoeken.... De respons op dit drama was zoals verwacht: een klopjacht op de dader (met het doodschieten van deze moslimfundamentalist als uiteindelijk bevredigend resultaat), bloemen op de plek des onheils, een minuut stilte in het Europees Parlement (Straatsburg is de stad van de plenaire vergaderingen van het Europees Parlement) en dat was het dan. Premier Rutte zei in een reactie: "Belangrijkste verzet dat we tegen dit soort idioten kunnen bieden is gewoon ons leven blijven leiden."  Ja, dat is iets te makkelijk gezegd. De uitspraak doet een beetje denken aan premier De Geer, die zelfs op de eerste oorlogsdag op 10 mei 1940 nog niet wilde geloven da...

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...