De Migratietop van de EU heeft weinig verrassende nieuwe maatregelen opgeleverd. Integendeel, het is meer van hetzelfde wat we tot nu toe hebben gehoord. Terwijl er alle aanleiding is om doortastende en onorthodoxe maatregelen te nemen om de toevloed van illegale economische migranten een halt toe te roepen. In de media wordt telkens een beeld geschetst van een migratiestroom die significant zou afnemen. In september 2017 arriveerden volgens de UNHCR 5.961 migranten in Italië. In augustus 2017 waren dat nog 3.914 migranten. Dat is een stijging, geen daling. Van een structurele daling is in ieder geval geen sprake.
Toch gaat de EU niet verder dan de al genomen maatregelen tot nu toe. Dan hebben we het dus over waakzaamheid langs alle migratieroutes, het inzetten van 'alle relevante beleidsinstrumenten waaronder het handels-, visum- en ontwikkelingsbeleid om illegale migratie te voorkomen en irreguliere migranten terug te sturen' en de voortzetting van de samenwerking met Turkije en Libië (voorzover we dat een land mogen noemen) met betrekking tot het zogeheten bordermanagement.
Het schiet dus niet echt op, terwijl de daling dus verre van structureel is. De situatie is eigenlijk buitengewoon alarmerend en er zijn tal van maatregelen te noemen die wél effectief zijn. Zo bezien snap ik premier Orban van Hongarije heel goed. Zijn land heeft ernstige bezwaren tegen het verplichte quotum voor het opnemen van migranten, samen met Polen, Tsjechië en Slowakije. Genoemde landen boden donderdag nog 35 miljoen euro voor het Afrika-fonds. Daarmee wilden deze landen de verplichte herverdeling van kansloze migranten afkopen. Hoewel het spekken van het Afrika-fonds op zichzelf niet dé oplossing vormt, is het vele malen beter dan het verplichte quotum.
Met het herverdelen van migranten zorg je ervoor dat een migrantencrisis blijft bestaan. Dat heeft niets met solidariteit te maken maar met gezond verstand. Alleen als de melk overkookt, draai je het gas uit. Niet eerder. Overigens, als de toestroom van illegale migranten zou bestaan uit briljante vaklieden uit sectoren waar grote tekorten bestaan, zou van een herverdeling geen sprake zijn geweest. Dan zouden de Westeuropese landen al die 'kansparels' zelf wel hebben gehouden. Daarnaast kunnen we vaststellen dat migranten uit Eritrea maar al te graag naar hun land teruggaan voor vakantie, dus veel 'echte' vluchtelingen uit dat land zijn er niet. Wat Syrië betreft kunnen we vaststellen dat de burgeroorlog feitelijk voorbij is. De Russen gaan hun troepen terugtrekken. Met andere woorden; missie volbracht. Over de inmenging van Rusland in de burgeroorlog in Syrië kun je zo je gedachten hebben, maar de noodzaak voor vluchten is weggenomen. Degenen die de wijk willen nemen naar Europa zijn, zeker nu, gewoon economische migranten geworden.
Migratietop zonder leiderschap |
Dus wat wil de Europese Unie? Doormodderen, jezelf laten overspoelen door allerlei gelukszoekers uit het Midden-Oosten en Afrika en het opleggen van allerlei ongeloofwaardige en ineffectieve migrantherverdelings-dictaten? Hopelijk daalt het gezond verstand in en gaat de EU zichzelf een streng maar rechtvaardig immigratiebeleid opleggen, zoals bijvoorbeeld in Australië het geval is. Met andere woorden, meer kundige migranten toelaten waarmee sectoren met personeelstekorten worden geholpen, minder 'spoedzoekers' die voorrang krijgen op jongeren die vijftien jaar op een woning moeten wachten, meer cultuurbewaking met identiteitsbehoud, meer oog voor veiligheid, een betaalbare sociale zekerheid, minder terroristische aanslagen, meer economische ontwikkeling van de landen van waaruit de gelukszoekers afkomstig zijn, meer ruimte voor 'echte' vluchtelingen met een terugkeerverplichting, etcetera, etcetera. Juist deze effecten zorgen voor meer solidariteit en draagvlak in en voor 'Europa'.
Met het 'blind' vasthouden aan een zogenaamde 'solidariteit' worden bestaande problemen niet opgelost. Verzet hiertegen zou ik dus niet 'schaamteloos' noemen maar realistisch. Problemen vragen om oplossingen, niet om schijn-oplossingen. Dus wie is er schaamteloos? De EU-lidstaten die verzet tonen waarmee op z'n minst iets meer oplossingsbewustzijn wordt gecreëerd, of degenen die halsstarrig aan procedures vasthouden zonder enige oplossingsgerichtheid? Overheden hebben als initieel doel om grenzen te bewaken en burgers te beschermen. Degenen die deze verplichting met voeten treden, zijn de enigen die we schaamteloos gedrag mogen verwijten.
Reacties
Een reactie posten