Doorgaan naar hoofdcontent

Op bezoek bij de Voedselbank

Afgelopen vrijdag heb ik op uitnodiging een bezoek gebracht aan de Voedselbank in Katwijk. De voedselbank Katwijk is gestart in 2006. Sinds 2009 is de voedselbank gevestigd aan Cleijn Duijnplein 12 in Katwijk. Momenteel maken 130 huishoudens binnen onze gemeente gebruik van deze noodhulp in de vorm van voedselpakketten. Jammer genoeg is er sprake van een netto toename van de vraag, maar het was goed om te horen dat er - gelukkig- vaak weer afscheid van de diensten van de voedselbank kan worden genomen.


Naast de noodhulp die wordt geboden wil de voedselbank ook iets doen aan het tegengaan van verspilling van voedsel. Bedrijven (winkeliers, groothandels), verenigingen en instellingen en particulieren worden daarom gevraagd om overgebleven partijen (non)food te doneren aan de voedselbank. De voedselbank is volledig afhankelijk van giften. Giften in de vorm van koffie (of koffie-pads) en thee, wasmiddel en potten/blikken groenten worden bijzonder gewaardeerd.

Naast  de handen uit de mouwen steken, kwam er nog meer aan bod. Allereerst was het goed om te vernemen dat de voedselbank steeds minder last heeft van te eenzijdige beeldvorming, waarop ik mijzelf in het verleden ook weleens heb moeten betrappen. Verder is gesproken over de werkwijze en werd de procedure om in aanmerking te komen voor een voedselpakket toegelicht. Iedere aanvraag kan rekenen op een zorgvuldige en strenge controle.

Tevens kwam de huisvesting van de voedselbank aan bod. De huidige locatie 'knelt' met alle nadelige gevolgen van dien voor de bedrijfsvoering. Voor het zoeken naar een nieuwe, grotere locatie, zal er even gepuzzeld, gewikt en gewogen moeten worden. Daar gaan we in de gemeenteraad waarschijnlijk deze maand nog over praten. Ik denk dat we er wel uitkomen.

Het was goed om kennis te maken met de voedselbank en haar enthousiaste vrijwilligers - waarvan de oudste vrijwilligster 86 jaar is( !) - die zich met hart en ziel inzetten voor hun hulpbehoevende mede-inwoners!


Reacties

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...

Wat volgt er op de Arabische Lente?

Na de omwentelingen in Tunesië en Egypte heeft de Arabische Lente vaste grond onder de voeten gekregen. Toezeggingen van de Marokkaanse koning, een nieuwe premier in Jordanië en een geldinjectie van de koning van Saoedi-Arabië zijn voorbeelden van maatregelen die de onrust in die landen enigszins tot bedaren hebben gebracht, zeker in vergelijking met de situatie in andere landen in de Arabische wereld. In Libië, Syrië en Jemen is de situatie immers behoorlijk uit de hand gelopen of dreigt dit te gebeuren. Hopelijk met meer vrijheid voor de bevolking als uitkomst. Mijn nieuwjaarswens voor meer vrijheid in o.a. deze drie landen dreigt gevolg te krijgen en dat is positief. De tussenstand is nu dat de opstandelingen in Libië, mede dankzij het militair ingrijpen conform VN-resolutie 1973 , voorzichtig aan terrein winnen. In Syrië was het afgelopen weekend vooral in het zuiden van dat land onrustig. Omdat het regime de onrust kennelijk niet meer kan ontkennen - ook in Damascus was het o...

En het orkest speelde verder...

Afgelopen week was het weer raak, helaas. Een moslimterrorist meende een vreedzame Kerstmarkt in Straatsburg te moeten terroriseren door eerst Allahu Akbar te roepen en vervolgens te schieten op onschuldige bezoekers. Intussen zijn er vijf doden te betreuren. Vijf mensen die zich erop verheugden om een Kerstmarkt te bezoeken.... De respons op dit drama was zoals verwacht: een klopjacht op de dader (met het doodschieten van deze moslimfundamentalist als uiteindelijk bevredigend resultaat), bloemen op de plek des onheils, een minuut stilte in het Europees Parlement (Straatsburg is de stad van de plenaire vergaderingen van het Europees Parlement) en dat was het dan. Premier Rutte zei in een reactie: "Belangrijkste verzet dat we tegen dit soort idioten kunnen bieden is gewoon ons leven blijven leiden."  Ja, dat is iets te makkelijk gezegd. De uitspraak doet een beetje denken aan premier De Geer, die zelfs op de eerste oorlogsdag op 10 mei 1940 nog niet wilde geloven da...

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...