Doorgaan naar hoofdcontent

Wortel en tak

Het salafisme, een stroming die de zuivere Islam nastreeft, is bezig aan een gevaarlijke opmars. In Amsterdam staat bijna de helft van de Marokkaanse moskeeën onder invloed van deze fundamentalistische salafistische stroming. Er is een gerede kans dat dit in andere steden niet veel anders zal zijn.

Hoe om te gaan met een fundamentalistische stroming waarbinnen onder andere ongelijkheid van vrouwen, een anti-integratieboodschap en fysiek geweld wordt gepredikt met radicalisering als gevolg. Het resultaat daarvan hebben we gezien: Parijs, Nice, Brussel, Keulen en vele, vele andere plaatsen waar uit naam van een geloof onschuldigen ('ongelovigen') op wrede wijze zijn vermoord. 

De hamvraag is of dergelijk levensgevaarlijk en achterlijk religieus fanatisme, waarvan de donors bekend zijn, gebruik mag maken van onze vrijheid van godsdienst. Wat mij betreft zetten we met betrekking tot het belijden van godsdienst het begrip verantwoordelijkheid op de eerste plaats. Het toestaan van deze haat-boodschap betekent dat we als samenleving stappen achteruit gaan zetten. Een kijkje in de gemiddelde 'probleem-wijk' en je waant je al bijna in een gemiddelde voorstad in Frankrijk. 

Met een moderne versie van het naoorlogse 'denazificatie-programma' in Duitsland kunnen mensen immuun worden gemaakt voor een achterlijke haat-boodschap, in dit geval het salafisme. Net als in de jaren dertig is er sprake van paradoxale processen binnen samenlevingen waarbij, met gebruikmaking van diverse vrijheden zoals godsdienstvrijheid, onvrijheid wordt gepropageerd. Het lijkt me verstandig als er lering wordt getrokken uit de geschiedenis. Toestaan dat islamofascistische stromingen hun 'werk' kunnen doen, betekent meewerken aan je eigen ondergang. Dergelijk gevaarlijk onverdraagzaam gedachtengoed, wat aantoonbaar een spoor van haat en moord en doodslag achterlaat, dient met wortel en tak te worden uitgeroeid. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over

Wat volgt er op de Arabische Lente?

Na de omwentelingen in Tunesië en Egypte heeft de Arabische Lente vaste grond onder de voeten gekregen. Toezeggingen van de Marokkaanse koning, een nieuwe premier in Jordanië en een geldinjectie van de koning van Saoedi-Arabië zijn voorbeelden van maatregelen die de onrust in die landen enigszins tot bedaren hebben gebracht, zeker in vergelijking met de situatie in andere landen in de Arabische wereld. In Libië, Syrië en Jemen is de situatie immers behoorlijk uit de hand gelopen of dreigt dit te gebeuren. Hopelijk met meer vrijheid voor de bevolking als uitkomst. Mijn nieuwjaarswens voor meer vrijheid in o.a. deze drie landen dreigt gevolg te krijgen en dat is positief. De tussenstand is nu dat de opstandelingen in Libië, mede dankzij het militair ingrijpen conform VN-resolutie 1973 , voorzichtig aan terrein winnen. In Syrië was het afgelopen weekend vooral in het zuiden van dat land onrustig. Omdat het regime de onrust kennelijk niet meer kan ontkennen - ook in Damascus was het o

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf

Help Jelte

Een jongen van acht jaar wordt in september 2009 na een woordenwisseling in elkaar getrapt, raakt kort daarna in coma en loopt een hersenbeschadiging op. Het is het verhaal van Jelte Stronkhorst . Een aangrijpend verhaal wat inmiddels de nodige aandacht heeft gehad in de landelijke media. Er zijn therapieën en trainingen die zeker kans op herstel en meer kwaliteit van leven bieden. Deze therapieën zijn echter niet in Nederland voorhanden en hier zit een prijskaartje aan verbonden. Als u direct wilt doneren, klik dan hier . U kunt ook een bedrag overmaken: Rabobank Rekeningnummer 156567059 t.n.v. Stichting Jelte. Doneer voor het herstel van Jelte!