Doorgaan naar hoofdcontent

Assad

Het zou zomaar kunnen dat vertegenwoordigers van de EU binnen afzienbare tijd afreizen naar Damascus. Nee, niet om de opstand tegen Assad een hart onder de riem te steken. Die oppositie is er namelijk niet (meer). Veel meer waarschijnlijk is het dat deze vertegenwoordigers de hand van Assad komen schudden. Hij heeft namelijk de burgeroorlog in Syrië gewonnen en, zo werkt het helaas nu eenmaal, zaken zijn zaken.

Na een verschrikkelijk bloedige burgeroorlog komt Assad als winnaar tevoorschijn. Dat is, objectief gezien, een huzarenstukje. De initiële opstand tegen zijn regime heeft hij keihard neergeslagen. Hij heeft geen enkele concessie willen doen aan de roep om meer democratie. Tevens heeft hij in Syrië chaos gecreëerd door streng-Islamistische groeperingen zoals IS hun 'werk' te laten doen in Syrië om zichzelf zodoende als redelijk alternatief te kunnen presenteren. Last but not least heeft hij er zelfs niet voor teruggedeinsd om chemische wapens tegen zijn eigen bevolking in te zetten. Dat dit alles ten koste van honderduizenden doden moest gaan, zal hem ongetwijfeld koud laten.

Dankzij een weifelende houding van Westerse landen (Obama c.s.) op het moment suprème en een pro-actieve houding van Iran en Rusland zit Assad in de overwinningszetel. Of dit een Pyrrusoverwinning is, zal moeten blijken. Gelet op zijn misdaden tegen de (eigen) bevolking mag hij wat mij betreft morgen naar Den Haag worden overgebracht. Dat zal wel ijdele hoop zijn want uiteraard zal Assad er alles aan doen om zichzelf als 'nuttige pion' onmisbaar te maken in het Midden-Oosten.

De vraag is welk wisselgeld Iran en Rusland willen voor het in het zadel houden van Assad. De inzet van Iran laat zich raden, nl. meer invloed in Syrië. Dat betekent dat Israël nu haar aartsvijand direct aan haar grens weet. Met de naïeve atoomdeal in het achterhoofd is dat vragen om problemen. Anders gezegd: Iran en Rusland hebben zich in het geopolitieke schaakspel net iets handiger en realistischer getoond. Daarmee zit Israël met de gebakken peren. De kans op een (allesbeslissende) verdedigingsoorlog is met deze situatie weer dichterbij gekomen. Het is daarom te hopen dat Israël het geopolitieke schaakspel beter beheerst dan de onterecht bewierookte voorganger van Trump en zijn bondgenoten. Paradoxaal genoeg kan men op dit punt, hoewel hij een beslissende steun heeft ontvangen, een voorbeeld nemen aan Assad.
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Een reactie posten
Meer lezen

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...
3 reacties
Meer lezen

Wat volgt er op de Arabische Lente?

Na de omwentelingen in Tunesië en Egypte heeft de Arabische Lente vaste grond onder de voeten gekregen. Toezeggingen van de Marokkaanse koning, een nieuwe premier in Jordanië en een geldinjectie van de koning van Saoedi-Arabië zijn voorbeelden van maatregelen die de onrust in die landen enigszins tot bedaren hebben gebracht, zeker in vergelijking met de situatie in andere landen in de Arabische wereld. In Libië, Syrië en Jemen is de situatie immers behoorlijk uit de hand gelopen of dreigt dit te gebeuren. Hopelijk met meer vrijheid voor de bevolking als uitkomst. Mijn nieuwjaarswens voor meer vrijheid in o.a. deze drie landen dreigt gevolg te krijgen en dat is positief. De tussenstand is nu dat de opstandelingen in Libië, mede dankzij het militair ingrijpen conform VN-resolutie 1973 , voorzichtig aan terrein winnen. In Syrië was het afgelopen weekend vooral in het zuiden van dat land onrustig. Omdat het regime de onrust kennelijk niet meer kan ontkennen - ook in Damascus was het o...
Een reactie posten
Meer lezen

En het orkest speelde verder...

Afgelopen week was het weer raak, helaas. Een moslimterrorist meende een vreedzame Kerstmarkt in Straatsburg te moeten terroriseren door eerst Allahu Akbar te roepen en vervolgens te schieten op onschuldige bezoekers. Intussen zijn er vijf doden te betreuren. Vijf mensen die zich erop verheugden om een Kerstmarkt te bezoeken.... De respons op dit drama was zoals verwacht: een klopjacht op de dader (met het doodschieten van deze moslimfundamentalist als uiteindelijk bevredigend resultaat), bloemen op de plek des onheils, een minuut stilte in het Europees Parlement (Straatsburg is de stad van de plenaire vergaderingen van het Europees Parlement) en dat was het dan. Premier Rutte zei in een reactie: "Belangrijkste verzet dat we tegen dit soort idioten kunnen bieden is gewoon ons leven blijven leiden."  Ja, dat is iets te makkelijk gezegd. De uitspraak doet een beetje denken aan premier De Geer, die zelfs op de eerste oorlogsdag op 10 mei 1940 nog niet wilde geloven da...
Een reactie posten
Meer lezen

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...
Een reactie posten
Meer lezen