Doorgaan naar hoofdcontent

Naar het kookpunt

Het regime in Noord-Korea heeft verklaard dat het afgelopen nacht een waterstofbom (een soort atoombom) heeft getest. Of het inderdaad een test met een waterstofbom betreft doet eigenlijk al niet meer terzake. Feit is dat Noord-Korea letterlijk en figuurlijk 'met vuur' speelt. Het vormt een gevaar voor de regio en voor zichzelf. In deze communistische 'heilstaat' met een erfelijk presidentschap, zonder noemenswaardige eerbiediging van mensenrechten en waar de inwoners feitelijk slaven zijn, heeft 'de grote leider' bedacht dat het een factor van belang wil zijn in de regio. Waarschijnlijk met als einddoel consolidatie van zijn eigen machtspositie en het uit elkaar spelen van grootmachten als China en de Verenigde Staten.
Als het regime in Noord-Korea niet op een of andere manier tot de orde wordt geroepen, zal het zeker haar kernprogramma voortzetten, met alle intimidatie en bedreiging van dien. Grote woorden, unanieme veroordeling door de VN Veiligheidsraad, onderhandelen...Het zal allemaal niet helpen, vrees ik. 

Het is zaak om Noord-Korea, zeker in nucleair opzicht, onschadelijk te maken. Het is echter de kunst om dit voor elkaar te krijgen zonder massaal bloedvergieten (in Zuid-Korea of elders) of dat dit conflict uitgroeit tot een regionaal conflict of zelfs groter. Want ook bij deze kwestie is sprake van diverse belangen. China en Rusland slapen slecht van de gedachte dat het Koreaanse schiereiland op de lange termijn uiteindelijk één herenigd en westers land gaat vormen. Nóg meer invloed van de VS in deze regio stuit China tegen de borst, zeker gelet op het expansionistische beleid van China en daarmee haar nieuwe rol als (regionale) wereldmacht. Ook Rusland ziet de invloed van de VS in deze regio liever niet toenemen. 

Nu de internationale verontwaardiging over de handelwijze van Noord-Korea almaar toeneemt, kan het de kans doen toenemen dat Rusland en China de handen (nog meer) ineenslaan. Het zou kunnen dat Rusland en China vóór ieder plan voor een militaire oplossing (door de VS en haar bondgenoten) gaan liggen. Om vervolgens zélf Noord-Korea binnen te vallen (of op een andere rigoreuze manier dit land 'voor zichzelf' te houden) en de noordelijke bufferstaat zodoende te waarborgen en de westerse invloed op afstand te houden. Het is natuurlijk speculatief maar in deze 'Noord-Korea crisis' is álles mogelijk. 

Feit is in ieder geval dat de onrust in deze regio gaat toenemen. Waar dat precies toe gaat leiden is een even spannende als verontrustende vraag. Doch nog steeds minder verontrustend dan de andere kant op blijven kijken en Noord-Korea (i.c. 'de grote leider') haar gang te laten gaan. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...

Wat volgt er op de Arabische Lente?

Na de omwentelingen in Tunesië en Egypte heeft de Arabische Lente vaste grond onder de voeten gekregen. Toezeggingen van de Marokkaanse koning, een nieuwe premier in Jordanië en een geldinjectie van de koning van Saoedi-Arabië zijn voorbeelden van maatregelen die de onrust in die landen enigszins tot bedaren hebben gebracht, zeker in vergelijking met de situatie in andere landen in de Arabische wereld. In Libië, Syrië en Jemen is de situatie immers behoorlijk uit de hand gelopen of dreigt dit te gebeuren. Hopelijk met meer vrijheid voor de bevolking als uitkomst. Mijn nieuwjaarswens voor meer vrijheid in o.a. deze drie landen dreigt gevolg te krijgen en dat is positief. De tussenstand is nu dat de opstandelingen in Libië, mede dankzij het militair ingrijpen conform VN-resolutie 1973 , voorzichtig aan terrein winnen. In Syrië was het afgelopen weekend vooral in het zuiden van dat land onrustig. Omdat het regime de onrust kennelijk niet meer kan ontkennen - ook in Damascus was het o...

En het orkest speelde verder...

Afgelopen week was het weer raak, helaas. Een moslimterrorist meende een vreedzame Kerstmarkt in Straatsburg te moeten terroriseren door eerst Allahu Akbar te roepen en vervolgens te schieten op onschuldige bezoekers. Intussen zijn er vijf doden te betreuren. Vijf mensen die zich erop verheugden om een Kerstmarkt te bezoeken.... De respons op dit drama was zoals verwacht: een klopjacht op de dader (met het doodschieten van deze moslimfundamentalist als uiteindelijk bevredigend resultaat), bloemen op de plek des onheils, een minuut stilte in het Europees Parlement (Straatsburg is de stad van de plenaire vergaderingen van het Europees Parlement) en dat was het dan. Premier Rutte zei in een reactie: "Belangrijkste verzet dat we tegen dit soort idioten kunnen bieden is gewoon ons leven blijven leiden."  Ja, dat is iets te makkelijk gezegd. De uitspraak doet een beetje denken aan premier De Geer, die zelfs op de eerste oorlogsdag op 10 mei 1940 nog niet wilde geloven da...

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...