Doorgaan naar hoofdcontent

Geloofwaardig?

Vandaag, tijdens de Holocaust-herdenking in Amsterdam, zei de voorzitter van het Auschwitz-comité in zijn toespraak dat de Jodenhaat in Nederland toeneemt en dat de Holocaust steeds vaker wordt ontkend. Een zorgwekkende maar tegelijkertijd helaas weinig verrassende ontwikkeling. Met de toestroom van migranten uit de Arabische wereld waar de 'Israel-haat' er met de paplepel wordt ingegoten is het vragen om problemen. Daarnaast is er het chronische gebrek aan integratie bij vooral onze Marokkaanse en Turkse landgenoten. Zij worden, generatie op generatie, toch vooral in de traditie van het moederland worden opgevoed, met al het antisemitisme van dien. Zeker in tijden wanneer Erdogan weer eens uithaalt naar Israel.

Premier Rutte, ook aanwezig bij deze herdenking, zei dat het "hedendaagse antisemitisme mensen nog altijd bang maakt." Hij noemde het inslaan van de ruiten bij een Joods restaurant als voorbeeld. Nu verkeert Rutte in de gelukkige omstandigheid dat hij en zijn kabinet iets kunnen dóen aan het bestrijden van antisemitisme.
De Holocaust-herdenking, vandaag in Amsterdam. 

In de praktijk valt dat toch tegen. De migrant van Palestijnse afkomst, die de ruiten ingooide en bij het Joodse restaurant in Amsterdam binnendrong, is het land niet uitgezet. Jammer, want dit was bij uitstek een gelegenheid om een daad te stellen tegen antisemitisme onder migranten. Wie zich schuldig maakt aan antisemitisme wordt het land uitgezet. Zoiets. Maar nee, een 'protest tegen het beleid van Israël' is voor het OM kennelijk al genoeg reden om alleen vernieling en diefstal ten laste te leggen. Dan kun je het in een toespraak dus betreuren dat een Joods restaurant wordt aangevallen, en vervolgens blijft het stil als het OM een hele lichte straf oplegt aan de aanvaller. Dat is zoiets als Arafat, die in het Engels een Palestijnse terreurdaad veroordeelde, maar er in het Arabisch z'n mond over hield.

Over het weggeven van woningen en andere pamper-acties voor Arabische migranten, ten koste van de échte spoedzoekers en zonder de minste test of men anti-Joodse gevoelens heeft, zal ik nu maar zwijgen. Net als de folders over de bijstand van de gemeente Amsterdam die weer in het Turks en Arabisch zullen worden gedrukt. Over de 'versnelde hulp' aan de Palestijnen, waarbij het hulpgeld de gewone Palestijn waarschijnlijk niet zal bereiken, zal ik vandaag ook zwijgen, evenals de weigering van het kabinet om Jeruzalem te erkennen als hoofdstad van Israel. Het maakt de vandaag uitgesproken woorden er bepaald niet geloofwaardiger op, en dat maakt de uitspraken over het bestrijden van antisemitisme tot holle kreten. Jammer! 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...

En het orkest speelde verder...

Afgelopen week was het weer raak, helaas. Een moslimterrorist meende een vreedzame Kerstmarkt in Straatsburg te moeten terroriseren door eerst Allahu Akbar te roepen en vervolgens te schieten op onschuldige bezoekers. Intussen zijn er vijf doden te betreuren. Vijf mensen die zich erop verheugden om een Kerstmarkt te bezoeken.... De respons op dit drama was zoals verwacht: een klopjacht op de dader (met het doodschieten van deze moslimfundamentalist als uiteindelijk bevredigend resultaat), bloemen op de plek des onheils, een minuut stilte in het Europees Parlement (Straatsburg is de stad van de plenaire vergaderingen van het Europees Parlement) en dat was het dan. Premier Rutte zei in een reactie: "Belangrijkste verzet dat we tegen dit soort idioten kunnen bieden is gewoon ons leven blijven leiden."  Ja, dat is iets te makkelijk gezegd. De uitspraak doet een beetje denken aan premier De Geer, die zelfs op de eerste oorlogsdag op 10 mei 1940 nog niet wilde geloven da...

Wat volgt er op de Arabische Lente?

Na de omwentelingen in Tunesië en Egypte heeft de Arabische Lente vaste grond onder de voeten gekregen. Toezeggingen van de Marokkaanse koning, een nieuwe premier in Jordanië en een geldinjectie van de koning van Saoedi-Arabië zijn voorbeelden van maatregelen die de onrust in die landen enigszins tot bedaren hebben gebracht, zeker in vergelijking met de situatie in andere landen in de Arabische wereld. In Libië, Syrië en Jemen is de situatie immers behoorlijk uit de hand gelopen of dreigt dit te gebeuren. Hopelijk met meer vrijheid voor de bevolking als uitkomst. Mijn nieuwjaarswens voor meer vrijheid in o.a. deze drie landen dreigt gevolg te krijgen en dat is positief. De tussenstand is nu dat de opstandelingen in Libië, mede dankzij het militair ingrijpen conform VN-resolutie 1973 , voorzichtig aan terrein winnen. In Syrië was het afgelopen weekend vooral in het zuiden van dat land onrustig. Omdat het regime de onrust kennelijk niet meer kan ontkennen - ook in Damascus was het o...