Doorgaan naar hoofdcontent

Verkeerd signaal

Een uit Iran gesmokkelde foto van protesten tegen het regime. 
Het uitblijven van een krachtig protest van de EU aan het adres van het regime in Iran, is een blunder van formaat. Een scherpe veroordeling van het zonder pardon doodschieten van demonstranten was meer op z'n plaats. De EU, met Hoge Vertegenwoordiger voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid Mogherini voorop, had het voorbeeld van de Verenigde Staten moeten volgen. Niet alleen de president, de vice-president en de minister van Buitenlandse Zaken kwamen met een snelle en krachtige reactie. Ook congresleden van zowel Republikeinen als Democraten kwamen met een veroordeling van het neerslaan van de protesten in Iran, waarbij geen woord Spaans zat.

Dat is dus wat anders dan het verzuim van (lidstaten van) de Europese Unie. In plaats van pal te staan voor westerse waarden (waarbij EU-lidstaten wél op de vingers worden getikt) volgde een slappe, defaitistische verklaring van onder andere onze eigen BuZa-minister Halbe Zijlstra waarin 'alle partijen' werden opgeroepen geen geweld te gebruiken. Tijdens de meidagen van 1940 verzocht de uiterst naïeve en wereldvreemde premier De Geer om een 'vrede van Amiens' met de Nazi's. Eigenlijk hebben we een zelfde situatie, met de 'Iran-deal' als voorlopig dieptepunt. Op zo'n manier win je in ieder geval geen oorlog tegen terrorisme, toch één van de belangrijkste exportproducten van het huidige regime in Iran. 

Wat weerhoudt men in Europa om ferm te reageren? De protesten in Iran zijn anders dan de protesten in andere Arabische landen tijdens de zogeheten Arabische Lente. Men hoeft nu ook niet te vrezen dat een (in naam) seculier regime wordt vervangen door een hardvochtige Islamitische dictatuur. Daarvan is in Iran namelijk al sprake. De protesten zijn juist een wanhoopskreet om het streng Islamitische juk van zich af te werpen en de mullah's naar huis te sturen. Verder is het niveau van het onderwijs in Iran zodanig dat het huidige regime gemakkelijker kan worden vervangen door een andere meer liberale regering, al dan niet met hulp van naar het Westen gevluchte Iraniërs. Tot slot vormt het regime in Teheran niet alleen voor de eigen bevolking een groot gevaar, maar ook nog eens voor de buren en ver daarbuiten. De ideologie van de Islamitische Republiek Iran vormt, zoals gezegd, samen met terrorisme een belangrijk 'exportproduct' en daarmee een bedreiging voor de stabiliteit van andere staten. Het financieren van Hezbollah is maar één voorbeeld. Het geeft nog maar eens aan hoe ongelooflijk naïef de wapendeal met Iran eigenlijk is. 

Kortom, alle reden dus om de morrende bevolking met de studenten voorop wél een hart onder de riem te steken. Het huidige wegkijk-gedrag van 'Brussel' en diverse westelijke EU-lidstaten zal op enig moment leiden tot reflexie. De geschiedenis zal niet aardig zijn voor dit uiterst verkeerde signaal richting burgers die de barricaden opgaan voor meer vrijheid en democratie. 

Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Een reactie posten
Meer lezen

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...
Een reactie posten
Meer lezen

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...
3 reacties
Meer lezen

En het orkest speelde verder...

Afgelopen week was het weer raak, helaas. Een moslimterrorist meende een vreedzame Kerstmarkt in Straatsburg te moeten terroriseren door eerst Allahu Akbar te roepen en vervolgens te schieten op onschuldige bezoekers. Intussen zijn er vijf doden te betreuren. Vijf mensen die zich erop verheugden om een Kerstmarkt te bezoeken.... De respons op dit drama was zoals verwacht: een klopjacht op de dader (met het doodschieten van deze moslimfundamentalist als uiteindelijk bevredigend resultaat), bloemen op de plek des onheils, een minuut stilte in het Europees Parlement (Straatsburg is de stad van de plenaire vergaderingen van het Europees Parlement) en dat was het dan. Premier Rutte zei in een reactie: "Belangrijkste verzet dat we tegen dit soort idioten kunnen bieden is gewoon ons leven blijven leiden."  Ja, dat is iets te makkelijk gezegd. De uitspraak doet een beetje denken aan premier De Geer, die zelfs op de eerste oorlogsdag op 10 mei 1940 nog niet wilde geloven da...
Een reactie posten
Meer lezen

Wat volgt er op de Arabische Lente?

Na de omwentelingen in Tunesië en Egypte heeft de Arabische Lente vaste grond onder de voeten gekregen. Toezeggingen van de Marokkaanse koning, een nieuwe premier in Jordanië en een geldinjectie van de koning van Saoedi-Arabië zijn voorbeelden van maatregelen die de onrust in die landen enigszins tot bedaren hebben gebracht, zeker in vergelijking met de situatie in andere landen in de Arabische wereld. In Libië, Syrië en Jemen is de situatie immers behoorlijk uit de hand gelopen of dreigt dit te gebeuren. Hopelijk met meer vrijheid voor de bevolking als uitkomst. Mijn nieuwjaarswens voor meer vrijheid in o.a. deze drie landen dreigt gevolg te krijgen en dat is positief. De tussenstand is nu dat de opstandelingen in Libië, mede dankzij het militair ingrijpen conform VN-resolutie 1973 , voorzichtig aan terrein winnen. In Syrië was het afgelopen weekend vooral in het zuiden van dat land onrustig. Omdat het regime de onrust kennelijk niet meer kan ontkennen - ook in Damascus was het o...
Een reactie posten
Meer lezen