Op 3 augustus 2014 begon een ongekende vervolging en genocide van de Jezidi-bevolking in Noord-Irak. Vanaf die datum waren de Jezidi's één van de bevolkingsgroepen die door de terreurgroep ISIS werden vervolgd en vermoord. Op 30 juli van dat jaar kwamen de Jezidi's in opstand tegen het oprukkende ISIS. Velen van hen kwamen vast te zitten op de berg van Sinjar, waar ook veel mensen stierven door honger, dorst en gebrek aan medicijnen. Het lot van de Jezidi's die in handen zijn gevallen van ISIS is dat zij zich moeten bekeren tot de Islam. Vaak vinden zij de dood en worden vrouwen en kinderen verhandeld als slaaf.
Deze praktijk, vooral slavernij, is nog steeds aan de gang. De schaarse berichtgeving hierover wekt verbazing. Dat geldt ook voor de herdenking, afgelopen donderdag. De herdenking vormde geen nieuws-item, terwijl er wel alle ruimte en uiteraard alle reden was om er wél aandacht aan te besteden. Het lijden van de Jezidi-bevolking kan heel gemakkelijk worden gekoppeld aan vrouwenrechten. Immers, vrouwen en zelfs minderjarige meisjes worden, zoals gezegd, verhandeld en gebruikt als slaaf. Dit soort achterlijke praktijken zou voorpagina-nieuws moeten zijn. Anders gezegd, iedere discussie over (misstanden met) vrouwenrechten is onvolledig en ongeloofwaardig als het leed van de Jezidi-vrouwen níet wordt benoemd.
Je kunt natuurlijk je schouders erover ophalen. Er gebeuren meer ellendige dingen in de wereld en dat is natuurlijk ook zo. Toch is het goed om na te (blijven) denken over de uitspraak van Winston Churchill: Je kunt de krokodil blijven voeren in de hoop dat ie jou als laatste opeet. De Jezidi-bevolking verdient daarom onze steun. 'Vandaag' is het deze minderheid die slachtoffer is, 'morgen' kan het een andere groep zijn. Vergeet de Jezidi's niet!
Deze praktijk, vooral slavernij, is nog steeds aan de gang. De schaarse berichtgeving hierover wekt verbazing. Dat geldt ook voor de herdenking, afgelopen donderdag. De herdenking vormde geen nieuws-item, terwijl er wel alle ruimte en uiteraard alle reden was om er wél aandacht aan te besteden. Het lijden van de Jezidi-bevolking kan heel gemakkelijk worden gekoppeld aan vrouwenrechten. Immers, vrouwen en zelfs minderjarige meisjes worden, zoals gezegd, verhandeld en gebruikt als slaaf. Dit soort achterlijke praktijken zou voorpagina-nieuws moeten zijn. Anders gezegd, iedere discussie over (misstanden met) vrouwenrechten is onvolledig en ongeloofwaardig als het leed van de Jezidi-vrouwen níet wordt benoemd.
Je kunt natuurlijk je schouders erover ophalen. Er gebeuren meer ellendige dingen in de wereld en dat is natuurlijk ook zo. Toch is het goed om na te (blijven) denken over de uitspraak van Winston Churchill: Je kunt de krokodil blijven voeren in de hoop dat ie jou als laatste opeet. De Jezidi-bevolking verdient daarom onze steun. 'Vandaag' is het deze minderheid die slachtoffer is, 'morgen' kan het een andere groep zijn. Vergeet de Jezidi's niet!
Reacties
Een reactie posten