De burgemeester van Den Haag heeft de twijfelachtige eer om 'burgemeester van het afgebrande dorp' te worden. Bijna was het al gelukt. Afgelopen week, toen het op Oudejaarsavond vreselijk misging in Scheveningen. De immense stapels hout, gecombineerd met een krachtige westenwind die was voorspeld, zorgden voor gevaarlijk 'vliegvuur'. De beelden gingen de hele wereld over. Door een wonder waren er geen doden te betreuren.
Het grote belang van openbare orde en veiligheid werd vrij gemakkelijk ingewisseld om 'de boel rustig te houden'. Het bleek al vrij snel dat dit een nederlagen-strategie was. Oogluikend toestaan van zeer onveilige situaties en het afschuiven van de schuld op de bouwers maakt niet echt een sterke indruk. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden, zullen we maar zeggen. Een voor de hand liggende waarborging van de veiligheid met het al dan niet afgeven van een evenementenvergunning bleek een stap te ver. Wanbestuur in optima forma. Feitelijk is er ordinair 'gespeeld' met de veiligheid van toeschouwers en omwonenden.
De poging van de burgemeester om regie te houden op de evaluatie is vanuit haar positie begrijpelijk maar toch vooral kansloos. Met een onderzoek door het Instituut Fysieke Veiligheid, waarvan Krikke voorzitter is, maakt de uitkomst van de evaluatie bij voorbaat omstreden. Geen sterk voorstel want de burgemeester had deze inschatting zelf ook kunnen maken. Intussen zit het Instituut Fysieke Veiligheid met de reputatie-brokken.
Een sterke indruk is al wat langer ver te zoeken bij deze burgemeester. Op 5 mei 2018 was Krikke er razendsnel bij om de terreuraanslag van de Syrische kansparel en jihadist Malek F. af te doen als een actie van een 'verwarde man' waarachter verder niets gezocht diende te worden. Een leugen, zo bleek later. In februari 2018 gooide de jihadist zijn huisraad op straat. In maart ontving de politie een briefje dat Malik F. van plan was om een terreurdaad te plegen.
In augustus, toen Den Haag werd opgeschrikt door de zelfmoord van raadslid Willie Dille, zei burgemeester Krikke niet te weten waarom mevrouw Dille geen aangifte had gedaan van verkrachting. Volgens Haags PVV-raadslid en Kamerlid Gerbrands is dat een leugen omdat de achtergrond hiervan haar wel degelijk bekend was. Vanwege het ontbreken van een strafrechtelijk onderzoek (!) blijft het officieel gissen wat burgemeester Krikke nu precies wel wist van de bedreigingen aan het adres van wijlen PVV-raadslid Willie Dille.
De mini-affaire over het Instagram-account van de burgemeester geeft ook te denken. In oktober 2018 bleek dat er gemeentegeld wordt uitgegeven aan promotie van haar account op Instagram. Nu is aanwezigheid van politieke ambtsdragers op sociale media als Instagram op zichzelf een goede zaak. Echter, gelet op de bestede bedragen kun je je afvragen of de burgemeester wellicht een bijdrage uit eigen zak zou kunnen betalen. Het salaris van de burgemeester biedt hiervoor volop kans. Stel je toch eens voor dat je iets uit eigen zak moet betalen...
Het besturen van een grote stad vereist bepaalde kwalificaties. Gezien het bovenstaande én de ervaringen met Krikke bij het Scheepvaartmuseum en de gemeente Arnhem kan zo langzamerhand de conclusie worden getrokken dat binnen de landelijke bestuurlijke 'baantjescarroussel' veel aspecten belangrijk zijn, behalve de meest belangrijke: Kwaliteit. Dat geeft ernstig te denken.
Het grote belang van openbare orde en veiligheid werd vrij gemakkelijk ingewisseld om 'de boel rustig te houden'. Het bleek al vrij snel dat dit een nederlagen-strategie was. Oogluikend toestaan van zeer onveilige situaties en het afschuiven van de schuld op de bouwers maakt niet echt een sterke indruk. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden, zullen we maar zeggen. Een voor de hand liggende waarborging van de veiligheid met het al dan niet afgeven van een evenementenvergunning bleek een stap te ver. Wanbestuur in optima forma. Feitelijk is er ordinair 'gespeeld' met de veiligheid van toeschouwers en omwonenden.De poging van de burgemeester om regie te houden op de evaluatie is vanuit haar positie begrijpelijk maar toch vooral kansloos. Met een onderzoek door het Instituut Fysieke Veiligheid, waarvan Krikke voorzitter is, maakt de uitkomst van de evaluatie bij voorbaat omstreden. Geen sterk voorstel want de burgemeester had deze inschatting zelf ook kunnen maken. Intussen zit het Instituut Fysieke Veiligheid met de reputatie-brokken.
Een sterke indruk is al wat langer ver te zoeken bij deze burgemeester. Op 5 mei 2018 was Krikke er razendsnel bij om de terreuraanslag van de Syrische kansparel en jihadist Malek F. af te doen als een actie van een 'verwarde man' waarachter verder niets gezocht diende te worden. Een leugen, zo bleek later. In februari 2018 gooide de jihadist zijn huisraad op straat. In maart ontving de politie een briefje dat Malik F. van plan was om een terreurdaad te plegen.
In augustus, toen Den Haag werd opgeschrikt door de zelfmoord van raadslid Willie Dille, zei burgemeester Krikke niet te weten waarom mevrouw Dille geen aangifte had gedaan van verkrachting. Volgens Haags PVV-raadslid en Kamerlid Gerbrands is dat een leugen omdat de achtergrond hiervan haar wel degelijk bekend was. Vanwege het ontbreken van een strafrechtelijk onderzoek (!) blijft het officieel gissen wat burgemeester Krikke nu precies wel wist van de bedreigingen aan het adres van wijlen PVV-raadslid Willie Dille.
De mini-affaire over het Instagram-account van de burgemeester geeft ook te denken. In oktober 2018 bleek dat er gemeentegeld wordt uitgegeven aan promotie van haar account op Instagram. Nu is aanwezigheid van politieke ambtsdragers op sociale media als Instagram op zichzelf een goede zaak. Echter, gelet op de bestede bedragen kun je je afvragen of de burgemeester wellicht een bijdrage uit eigen zak zou kunnen betalen. Het salaris van de burgemeester biedt hiervoor volop kans. Stel je toch eens voor dat je iets uit eigen zak moet betalen...
Het besturen van een grote stad vereist bepaalde kwalificaties. Gezien het bovenstaande én de ervaringen met Krikke bij het Scheepvaartmuseum en de gemeente Arnhem kan zo langzamerhand de conclusie worden getrokken dat binnen de landelijke bestuurlijke 'baantjescarroussel' veel aspecten belangrijk zijn, behalve de meest belangrijke: Kwaliteit. Dat geeft ernstig te denken.
Reacties
Een reactie posten