De Rotterdamse burgemeester Aboutaleb heeft gisteren in de Essalam Moskee zijn woorden herhaald waarmee hij, na de Jihadistische terreur in Parijs, het nieuws haalde. 'Rot dan toch op'. Een passende oproep aan onaangepaste fanatici die moeite hebben met het begrip vrijheid en onze westerse manier van leven. Ik zeg het hem graag na.
Jammer genoeg kunnen we niet zeggen dat wie zich tot de Jihad voelt aangetrokken en naar Syrië vertrekt, daar ook blijft. Jihadisten met, letterlijk en figuurlijk, een rugzakje kunnen gewoon terugkeren en maken, bij wijze van spreken, nog eerder kans op een huurflat dan iemand op de wachtlijst. Waanzin natuurlijk. Het lijkt me de hoogste tijd voor een passende wetswijziging want laten we de feiten wel nemen zoals ze zijn.
Bij degenen die zich tot IS voelen aangetrokken gaat het blijkbaar om mensen van de tweede of derde (!) generatie immigranten. Hun integratie in de Nederlandse samenleving is totaal mislukt. Zij hebben automatisch een Nederlands paspoort gekregen maar willen eigenlijk helemaal geen Nederlander zijn. Zoals gezegd, ze hebben moeite met de westerse cultuur, het begrip vrijheid en kijken waarschijnlijk alleen naar Turkse of Marokkaanse tv-zenders (dat zijn er helaas wel meer; dat zegt ook iets over het mislukte integratie-beleid in z'n algemeenheid). Wie het Nederlanderschap misbruikt om in Syrië misdaden tegen de menselijkheid te plegen of, waarschijnlijk de ultieme droom, Nederland uiteindelijk om te vormen tot een provincie van IS, verdient dat Nederlanderschap helemaal niet! In dit geval rijst de vraag wie hier bij wie te gast is en wiens land het nu eigenlijk is. Bij degenen die zich hier niet op hun gemak voelen en (door hun gedrag) onze wetten en cultuur verwerpen, heeft het gastland ook het (morele) recht om het staatsburgerschap van diegenen te verwerpen en dus te ontnemen.
Zover is het helaas nog niet. Nu wordt kostbaar belastinggeld gespendeerd aan het monitoren en begeleiden van teruggekeerde Jihad-strijders. Het terrorisme-debat van 14 januari jl. had een historisch debat kunnen worden, een mijlpaal in het beteugelen van het Jihadistisch terrorisme met passende en doortastende maatregelen. Het debat had ook allen, die zich als allochtoon gedragen, aan het denken kunnen zetten. In de trant van: is het alleen financieel gewin of is er meer dat mij aan dit land bindt? Helaas, het was een debat met veel grote woorden, veel verdeeldheid en weinig concrete actiepunten. De wake-up call werd gemist!
Tot die tijd staat de met water gevulde keuken en de zichtbaar kansloze methode om de keuken te ontdoen van het water zoals in het filmpje, symbool voor het Nederlandse anti-terrorismebeleid, het integratiebeleid en de onwil van de (meerderheid) van de Tweede Kamer om onze vrijheid met hand en tand te verdedigen.
Jammer genoeg kunnen we niet zeggen dat wie zich tot de Jihad voelt aangetrokken en naar Syrië vertrekt, daar ook blijft. Jihadisten met, letterlijk en figuurlijk, een rugzakje kunnen gewoon terugkeren en maken, bij wijze van spreken, nog eerder kans op een huurflat dan iemand op de wachtlijst. Waanzin natuurlijk. Het lijkt me de hoogste tijd voor een passende wetswijziging want laten we de feiten wel nemen zoals ze zijn.
Bij degenen die zich tot IS voelen aangetrokken gaat het blijkbaar om mensen van de tweede of derde (!) generatie immigranten. Hun integratie in de Nederlandse samenleving is totaal mislukt. Zij hebben automatisch een Nederlands paspoort gekregen maar willen eigenlijk helemaal geen Nederlander zijn. Zoals gezegd, ze hebben moeite met de westerse cultuur, het begrip vrijheid en kijken waarschijnlijk alleen naar Turkse of Marokkaanse tv-zenders (dat zijn er helaas wel meer; dat zegt ook iets over het mislukte integratie-beleid in z'n algemeenheid). Wie het Nederlanderschap misbruikt om in Syrië misdaden tegen de menselijkheid te plegen of, waarschijnlijk de ultieme droom, Nederland uiteindelijk om te vormen tot een provincie van IS, verdient dat Nederlanderschap helemaal niet! In dit geval rijst de vraag wie hier bij wie te gast is en wiens land het nu eigenlijk is. Bij degenen die zich hier niet op hun gemak voelen en (door hun gedrag) onze wetten en cultuur verwerpen, heeft het gastland ook het (morele) recht om het staatsburgerschap van diegenen te verwerpen en dus te ontnemen.
Zover is het helaas nog niet. Nu wordt kostbaar belastinggeld gespendeerd aan het monitoren en begeleiden van teruggekeerde Jihad-strijders. Het terrorisme-debat van 14 januari jl. had een historisch debat kunnen worden, een mijlpaal in het beteugelen van het Jihadistisch terrorisme met passende en doortastende maatregelen. Het debat had ook allen, die zich als allochtoon gedragen, aan het denken kunnen zetten. In de trant van: is het alleen financieel gewin of is er meer dat mij aan dit land bindt? Helaas, het was een debat met veel grote woorden, veel verdeeldheid en weinig concrete actiepunten. De wake-up call werd gemist!
Tot die tijd staat de met water gevulde keuken en de zichtbaar kansloze methode om de keuken te ontdoen van het water zoals in het filmpje, symbool voor het Nederlandse anti-terrorismebeleid, het integratiebeleid en de onwil van de (meerderheid) van de Tweede Kamer om onze vrijheid met hand en tand te verdedigen.
Reacties
Een reactie posten