Het ROC Leiden is opgeheven na 'megalomane' investeringen, zo berichtte de NOS vrijdag. Tja, alweer het zoveelste voorbeeld van ordinaire geldsmijterij van bestuurders die de weelde van hun kennelijke vrijheid van handelen niet aankunnen. Nog erger is dat van schuldbewustzijn geen enkele sprake is bij figuren als Jacques van Gaal en Tjeerd van Rij. De klap op de vuurpijl is dat men er mee wegkomt omdat er kennelijk geen wet is overtreden en er slechts sprake is van 'amateuristisch handelen'...
Feit is in ieder geval dat ruim 9000 leerlingen eldes moeten worden ondergebracht (ID-College) en ruim 800 medewerkers in onzekerheid verkeren over hun baan. De last van twee megalomane vastgoedprojecten bij station Leiden Centraal en station Leiden Lammenschans bleek uiteindelijk niet langer te dragen. Waar een behoefte bestond van 37000 vierkante meter werden twee gebouwen ontwikkeld met een totale oppervlakte van 80.000 vierkante meter.
Het is natuurlijk spelen met vuur als 'bestuurders' zich gaan bemoeien met zaken waarvan ze geen verstand hebben. Eerdere cases zoals het ROC Zadkine, het Arcus-college in Heerlen en Amarantis laten zien dat teveel autonomie voor, in dit geval, onderwijsbestuurders leidt tot casino-management met leerlingen en belastingbetalers als grote verliezer.
Het is de hoogste tijd dat er lessen worden getrokken en de (semi) publieke sector, zeker in bedrijfsmatige zin, weer gezond wordt gemaakt. Een paar ideeën:
1. Beperk de ruimte waarin bestuurders kunnen opereren; teveel autonomie leidt tot miljoenen euro's verslindende 'koninkrijkjes';
2. Geef de toegewijde medewerker zijn werkmotivatie terug en verminder de 'protocollen' op de werkvloer (regeltjes die gepassioneerde medewerkers in de weg lopen);
3. Wet- en regelgeving aanpassen op het punt van falend management; celstraf en zwarte lijst voor falende managers;
4. Vervreemding moet worden tegengegaan; een bestuurder moet iemand zijn die het klappen van de zweep kent uit de desbetreffende sector;
5. Kritisch zijn op schaalvergroting en bijbehorend 'salarisgebouw'; nut en noodzaak moet zijn aangetoond, lagere salariëring invoeren. Wie een 'profit-salaris' wil verdienen moet in de profitsector aan de slag...
6. Kwaliteitsslag in het toezicht; leden van een Raad van Toezicht moeten gerekruteerd worden op basis van competenties en 'verstand' van de publieke sector, dus meer depolitisering. Richt een expertisecentrum op als kenniscentrum voor deugdelijk toezicht, etc.
Nederland is nog niet klaar met hervormen, integendeel. Er is alle reden om de (semi)publieke sector eens flink door elkaar te schudden, te werken aan professionaliteit en probleemdossiers als het ROC Leiden in het vervolg te voorkomen. Het speelkwartier is voorbij...
Het ROC Leiden bij station Leiden Centraal |
Feit is in ieder geval dat ruim 9000 leerlingen eldes moeten worden ondergebracht (ID-College) en ruim 800 medewerkers in onzekerheid verkeren over hun baan. De last van twee megalomane vastgoedprojecten bij station Leiden Centraal en station Leiden Lammenschans bleek uiteindelijk niet langer te dragen. Waar een behoefte bestond van 37000 vierkante meter werden twee gebouwen ontwikkeld met een totale oppervlakte van 80.000 vierkante meter.
Het is natuurlijk spelen met vuur als 'bestuurders' zich gaan bemoeien met zaken waarvan ze geen verstand hebben. Eerdere cases zoals het ROC Zadkine, het Arcus-college in Heerlen en Amarantis laten zien dat teveel autonomie voor, in dit geval, onderwijsbestuurders leidt tot casino-management met leerlingen en belastingbetalers als grote verliezer.
Het is de hoogste tijd dat er lessen worden getrokken en de (semi) publieke sector, zeker in bedrijfsmatige zin, weer gezond wordt gemaakt. Een paar ideeën:
1. Beperk de ruimte waarin bestuurders kunnen opereren; teveel autonomie leidt tot miljoenen euro's verslindende 'koninkrijkjes';
2. Geef de toegewijde medewerker zijn werkmotivatie terug en verminder de 'protocollen' op de werkvloer (regeltjes die gepassioneerde medewerkers in de weg lopen);
3. Wet- en regelgeving aanpassen op het punt van falend management; celstraf en zwarte lijst voor falende managers;
4. Vervreemding moet worden tegengegaan; een bestuurder moet iemand zijn die het klappen van de zweep kent uit de desbetreffende sector;
5. Kritisch zijn op schaalvergroting en bijbehorend 'salarisgebouw'; nut en noodzaak moet zijn aangetoond, lagere salariëring invoeren. Wie een 'profit-salaris' wil verdienen moet in de profitsector aan de slag...
6. Kwaliteitsslag in het toezicht; leden van een Raad van Toezicht moeten gerekruteerd worden op basis van competenties en 'verstand' van de publieke sector, dus meer depolitisering. Richt een expertisecentrum op als kenniscentrum voor deugdelijk toezicht, etc.
Nederland is nog niet klaar met hervormen, integendeel. Er is alle reden om de (semi)publieke sector eens flink door elkaar te schudden, te werken aan professionaliteit en probleemdossiers als het ROC Leiden in het vervolg te voorkomen. Het speelkwartier is voorbij...
Reacties
Een reactie posten