Doorgaan naar hoofdcontent

Het speelkwartier is voorbij!

Het ROC Leiden is opgeheven na 'megalomane' investeringen, zo berichtte de NOS vrijdag. Tja, alweer het zoveelste voorbeeld van ordinaire geldsmijterij van bestuurders die de weelde van hun kennelijke vrijheid van handelen niet aankunnen. Nog erger is dat van schuldbewustzijn geen enkele sprake is bij figuren als Jacques van Gaal en Tjeerd van Rij. De klap op de vuurpijl is dat men er mee wegkomt omdat er kennelijk geen wet is overtreden en er slechts sprake is van 'amateuristisch handelen'...
Het ROC Leiden bij station Leiden Centraal

Feit is in ieder geval dat ruim 9000 leerlingen eldes moeten worden ondergebracht (ID-College) en ruim 800 medewerkers in onzekerheid verkeren over hun baan. De last van twee megalomane vastgoedprojecten bij station Leiden Centraal en station Leiden Lammenschans bleek uiteindelijk niet langer te dragen. Waar een behoefte bestond van 37000 vierkante meter werden twee gebouwen ontwikkeld met een totale oppervlakte van 80.000 vierkante meter.

Het is natuurlijk spelen met vuur als 'bestuurders' zich gaan bemoeien met zaken waarvan ze geen verstand hebben. Eerdere cases zoals het ROC Zadkine, het Arcus-college in Heerlen en Amarantis laten zien dat teveel autonomie voor, in dit geval, onderwijsbestuurders leidt tot casino-management met leerlingen en belastingbetalers als grote verliezer.

Het is de hoogste tijd dat er lessen worden getrokken en de (semi) publieke sector, zeker in bedrijfsmatige zin, weer gezond wordt gemaakt. Een paar ideeën:
1. Beperk de ruimte waarin bestuurders kunnen opereren; teveel autonomie leidt tot miljoenen euro's verslindende 'koninkrijkjes';
2. Geef de toegewijde medewerker zijn werkmotivatie terug en verminder de 'protocollen' op de werkvloer (regeltjes die gepassioneerde medewerkers in de weg lopen);
3. Wet- en regelgeving aanpassen op het punt van falend management; celstraf en zwarte lijst voor falende managers;
4. Vervreemding moet worden tegengegaan; een bestuurder moet iemand zijn die het klappen van de zweep kent uit de desbetreffende sector;
5. Kritisch zijn op schaalvergroting en bijbehorend 'salarisgebouw'; nut en noodzaak moet zijn aangetoond, lagere salariëring invoeren. Wie een 'profit-salaris' wil verdienen moet in de profitsector aan de slag...
6. Kwaliteitsslag in het toezicht; leden van een Raad van Toezicht moeten gerekruteerd worden op basis van competenties en 'verstand' van de publieke sector, dus meer depolitisering. Richt een expertisecentrum op als kenniscentrum voor deugdelijk toezicht, etc.

Nederland is nog niet klaar met hervormen, integendeel. Er is alle reden om de (semi)publieke sector eens flink door elkaar te schudden, te werken aan professionaliteit en probleemdossiers als het ROC Leiden in het vervolg te voorkomen. Het speelkwartier is voorbij...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kier Brul jr. overleden

Aan de slag met duurzaam versimpelen

"Make it as simple as possible. But not simpler". Het wordt hoog tijd dat 'overheidsland' werk gaat maken van deze uitspraak van Albert Einstein. De ellende rondom de uitbetaling van hulpverleners die werken voor patiënten met een Persoonsgebonden Budget toont in ieder geval aan dat de 'complexe nood' hoog is. Het betreffende PGB-systeem zit klaarblijkelijk zodanig ingenieus en complex in elkaar dat met correcte en tijdige uitbetaling al teveel is gevraagd. Als in een ander land de overheid problemen ondervindt met het uitbetalen van relatief simpele dingen als salaris, roepen we al snel dat sprake is van een 'failure state'. Laten we daarom hopen dat met deze PGB-problematiek, hetgeen onaanvaardbaar veel impact had op zorgverleners, een dure les is geleerd.  Meer rendement, minder gedoe Jammer genoeg staat deze 'PGB-ellende' niet op zichzelf. Als we het woord 'PGB-systeem' vervangen door een ander overheidsproduct zien we dezelf...

Cultuur met een kleine of grote 'C'?

Ongeveer anderhalve maand geleden bezocht ik, zoals wel vaker, op een zaterdagmiddag de bibliotheek aan de Schelpendam. Met het plan om even een aantal kranten door te nemen, viel ik daar middenin een akoestisch mini-concert van een artiest wiens naam ik helaas ben vergeten. Er hing een leuke sfeer met dit concert, letterlijk en figuurlijk tussen de boeken. De kleinschaligheid, ook wat betreft actieve toehoorders (ongeveer 8 m/v), was prettig en stoorde mij allerminst bij het doornemen van de kranten. Cultuur met een grote 'C', wat mij betreft, vanwege de passie van de artiest en het enthousiasme van het beperkt aanwezige publiek. Ik was dan ook verbaasd toen ik na afloop vernam dat dergelijke kleinschalige optredens niet meer zouden plaatsvinden. Er was geklaagd over geluidsoverlast; einde oefening... Omdat het merendeel van de bezoekers van de hoofdbibliotheek uit Katwijk aan Zee afkomstig zijn, zullen de bezwaren waarschijnlijk wel uit die hoek afkomstig zijn. Ik neem over...

En het orkest speelde verder...

Afgelopen week was het weer raak, helaas. Een moslimterrorist meende een vreedzame Kerstmarkt in Straatsburg te moeten terroriseren door eerst Allahu Akbar te roepen en vervolgens te schieten op onschuldige bezoekers. Intussen zijn er vijf doden te betreuren. Vijf mensen die zich erop verheugden om een Kerstmarkt te bezoeken.... De respons op dit drama was zoals verwacht: een klopjacht op de dader (met het doodschieten van deze moslimfundamentalist als uiteindelijk bevredigend resultaat), bloemen op de plek des onheils, een minuut stilte in het Europees Parlement (Straatsburg is de stad van de plenaire vergaderingen van het Europees Parlement) en dat was het dan. Premier Rutte zei in een reactie: "Belangrijkste verzet dat we tegen dit soort idioten kunnen bieden is gewoon ons leven blijven leiden."  Ja, dat is iets te makkelijk gezegd. De uitspraak doet een beetje denken aan premier De Geer, die zelfs op de eerste oorlogsdag op 10 mei 1940 nog niet wilde geloven da...

Wat volgt er op de Arabische Lente?

Na de omwentelingen in Tunesië en Egypte heeft de Arabische Lente vaste grond onder de voeten gekregen. Toezeggingen van de Marokkaanse koning, een nieuwe premier in Jordanië en een geldinjectie van de koning van Saoedi-Arabië zijn voorbeelden van maatregelen die de onrust in die landen enigszins tot bedaren hebben gebracht, zeker in vergelijking met de situatie in andere landen in de Arabische wereld. In Libië, Syrië en Jemen is de situatie immers behoorlijk uit de hand gelopen of dreigt dit te gebeuren. Hopelijk met meer vrijheid voor de bevolking als uitkomst. Mijn nieuwjaarswens voor meer vrijheid in o.a. deze drie landen dreigt gevolg te krijgen en dat is positief. De tussenstand is nu dat de opstandelingen in Libië, mede dankzij het militair ingrijpen conform VN-resolutie 1973 , voorzichtig aan terrein winnen. In Syrië was het afgelopen weekend vooral in het zuiden van dat land onrustig. Omdat het regime de onrust kennelijk niet meer kan ontkennen - ook in Damascus was het o...