'Inburgering flopt', kopte de Telegraaf gisteren. Niet verwonderlijk met een geprivatiseerd inburgeringsonderwijs zonder (goed functionerende) marktmeester. Veel beunhazen die snel geld willen verdienen, veel aanbod, weinig kwaliteit en vooral weinig studie-uren van statushouders. Het gevolg is duidelijk en vooral pijnlijk: menig statushouder spreekt net zo goed Nederlands als de gemiddelde toerist die Nederland bezoekt. Nog los van de wil om de Nederlandse taal te leren en thuis aan de keukentafel te gebruiken. Het is dan niet gek dat de meeste statushouders direct de bijstand instromen en daar nooit meer uitkomen, wat wellicht de bedoeling is. Dat is overigens nog geen reden om de bijstandsuitkeringen te verlagen, maar een reden om het asielbeleid te wijzigen.
Het 'blind' toepassen van het begrip 'privatisering' is vragen om problemen en toont een ernstig gebrek aan goed bestuur. Zeker in de huidige situatie met het falende asielbeleid. Met een asielbeleid als in Australië zou privatisering van het inburgeringsonderwijs wellicht nog een optie zijn.
Sommige beleidsterreinen vragen nu eenmaal om meer regie. Overigens, als je het inburgeringsonderwijs privatiseert, kun je net zo goed ook het basisonderwijs privatiseren. Dezelfde argumenten om het basisonderwijs níet te privatiseren, zijn ook van toepassing op het inburgeringsonderwijs. Het belang van goed inburgeringsonderwijs is gewoonweg te groot. Het is alleen jammer dat men daar nu pas achterkomt.
Alle reden dus om het failliet van het geprivatiseerde inburgeringsonderwijs te erkennen en snel passende maatregelen te nemen, voordat de grote groep kansloze statushouders nóg groter wordt. Daarvoor is in de eerste plaats natuurlijk een eigentijds en radicaal ander asielbeleid voor nodig. Voordat men in 'Den Haag' en 'Brussel' tot dat inzicht komt, zijn we waarschijnlijk al heel wat jaren verder. Laat men dan eerst maar de puinhoop van het inburgeringsonderwijs opruimen, zodat in ieder geval de simpelste baantjes wél door statushouders kunnen worden aangenomen. Hiermee hebben we gelijk een extra argument te pakken om het asielbeleid drastisch om te gooien, bijvoorbeeld naar Australisch model.
Zoek op deze website op 'asielbeleid' voor meer blogs over dit onderwerp.
 |
| Het falen van het inburgeringsonderwijs is al langer bekend. |
Het 'blind' toepassen van het begrip 'privatisering' is vragen om problemen en toont een ernstig gebrek aan goed bestuur. Zeker in de huidige situatie met het falende asielbeleid. Met een asielbeleid als in Australië zou privatisering van het inburgeringsonderwijs wellicht nog een optie zijn.
Sommige beleidsterreinen vragen nu eenmaal om meer regie. Overigens, als je het inburgeringsonderwijs privatiseert, kun je net zo goed ook het basisonderwijs privatiseren. Dezelfde argumenten om het basisonderwijs níet te privatiseren, zijn ook van toepassing op het inburgeringsonderwijs. Het belang van goed inburgeringsonderwijs is gewoonweg te groot. Het is alleen jammer dat men daar nu pas achterkomt.
Alle reden dus om het failliet van het geprivatiseerde inburgeringsonderwijs te erkennen en snel passende maatregelen te nemen, voordat de grote groep kansloze statushouders nóg groter wordt. Daarvoor is in de eerste plaats natuurlijk een eigentijds en radicaal ander asielbeleid voor nodig. Voordat men in 'Den Haag' en 'Brussel' tot dat inzicht komt, zijn we waarschijnlijk al heel wat jaren verder. Laat men dan eerst maar de puinhoop van het inburgeringsonderwijs opruimen, zodat in ieder geval de simpelste baantjes wél door statushouders kunnen worden aangenomen. Hiermee hebben we gelijk een extra argument te pakken om het asielbeleid drastisch om te gooien, bijvoorbeeld naar Australisch model.
Zoek op deze website op 'asielbeleid' voor meer blogs over dit onderwerp.
Reacties
Een reactie posten