Pak de asielindustrie aan

Het gedoe met die schepen, waaronder het schip 'Aquarius', met economische migranten zonder geldige reisdocumenten, zou de Europese Unie aan het denken moeten zetten. Overigens, gelet op de herkomst van de migranten betitel ik ze als zodanig omdat het land van herkomst veilig is, of anders wel de buurlanden van het land in oorlog. Daarbij noemt de BBC deze groep ook migranten en dat lijkt me de enige juiste benaming.

Ten eerste. 

Het is volkomen begrijpelijk dat de Italiaanse regering geen toestemming heeft gegeven voor het aanmeren van dit schip in een Italiaanse haven. Dit land krijgt al veel te lang de rekening gepresenteerd voor Europees falen, wanbeleid en de onwil om het eigen immigratiebeleid grondig te hervormen. Een keer is de koek op. Het doorsturen van migranten naar andere EU-lidstaten heeft geen enkele zin en maakt de roep om verstandig Europees immigratiebeleid alleen maar groter. Men zou eens moeten bedenken waarom de Italiaanse kiezer in meerderheid heeft gekozen voor zogenoemde 'populistische' partijen. 

Ten tweede. 

De migranten werden in Valencia opgewacht door in totaal 2320 functionarissen, waaronder 1000 vrijwilligers van het Rode Kruis, 400 vertalers, 100 medewerkers van het regionale ministerie van Gezondheidszorg, politie en natuurlijk medewerkers van de NGO's (non-gouvermentele organisaties zoals See-Eye en Mission Lifeline) die actief schepen met migranten naar Europese havens dirigeren. Dit is een flink aantal mensen wat betrokken is bij het aanmeren van 630 migranten zonder documenten uit landen waar geen oorlog is en anders wel veilige buurlanden hebben. Door de NGO's maar ook veel media, waaronder de NOS, worden deze migranten steevast 'vluchtelingen' genoemd. Op deze manier wordt de zieligheidsfactor maximaal uitgebuit en de subsidie voor deze NGO's veiliggesteld. Dat daarbij de facto met mensensmokkelaars wordt samengewerkt is ronduit crimineel. De betrokkenheid van de asieladvocatuur in een later stadium laat ik nog maar even buiten beschouwing. Met de aanvoer van migranten naar Europa worden dus bepaalde financiële belangen gediend, maar het algemeen belang hoort daar niet bij. 

Ten derde. 

De migranten zijn afkomstig uit 26 landen. De grootste groepen (ongeveer 150 mensen elk) zijn afkomstig uit Nigeria en Soedan. Vele anderen zijn afkomstig uit Eritrea, Zuid-Soedan en Algerije. De meeste anderen zijn afkomstig uit andere Afrikaanse landen met nog een handvol mensen uit Afghanistan, Pakistan en Bangladesh. Verder bevinden zich onder de 630 migranten 123 minderjarige asielzoekers, elf kinderen jonger dan 13 en zeven zwangere vrouwen. We kunnen vaststellen dat de situatie in landen als (Zuid-)Soedan, Eritrea en Afghanistan niet heel ideaal is, maar dat in de buurlanden van deze landen voor migranten aanknopingspunten zijn om een nieuw bestaan op te bouwen. De overige landen en alle niet genoemde Afrikaanse landen zijn economisch gezien van een ander niveau dan de Europese Unie. 

De vraag is of de Europese Unie alle gelukszoekers zonder papieren een plek (plus een uitkering, een huis plus het etiket 'spoedzoeker', etc.) moet geven. Het importeren van kansloze migranten zorgt voor de vorming van een nieuwe onderklasse in Europa die al zelfs moeite hebben om het simpelste baantje te laten uitvoeren. Dat is niet kwaad bedoeld maar een feit. De landen van herkomst hebben deze mensen hard nodig om het welvaartsniveau te doen stijgen. De continuering van het massaal en vooral blind opnemen van migranten in Europa zorgt voor aanzuigende werking, blijvende armoede in de landen van herkomst, een ongekend hoge druk op de sociale voorzieningen in menig EU-lidstaat, een toename van polarisatie en een afname van solidariteit in de EU-lidstaten. 

Het is daarom hoog tijd dat de 'asielindustrie' een ferm halt wordt toegeroepen. De praktijken van ongekozen belangengroepen en radicaal-linkse (politieke) partijen die vooral omwille van hun eigen belang en/of op basis van valse solidariteits-argumenten ontelbare aantallen migranten naar Europa halen, moeten stoppen. Het zal er uiteindelijk toe leiden dat het welvaartsniveau in de EU-zone op hetzelfde niveau komt als in de landen van herkomst van deze migranten. Dat is in de eerste plaats niet in het belang van de autochtone bevolking van de Europese Unie en zeer zeker ook niet van de nieuwe migranten, die veel komen 'halen' maar weinig kunnen 'brengen'. Het is aan de regeringen van de EU-lidstaten om dat belang te onderkennen en ernaar te handelen.